Όσοι έχουν διαβάσει έστω ένα χρονογράφημά μου, θα έχουν καταλάβει ότι είμαι από τους αισιόδοξους της ζωής, για να μη πω από τους πολύ αισιόδοξους, μέχρι σημείου που οριοθετεί την βλακεία. Ποτέ μου δεν είδα το ποτήρι μισοάδειο, αλλά πάντα μισογεμάτο.
Δεν είναι μόνο τρόπος ζωής αλλά πιο πολύ, τολμώ να πω, ότι είναι μια «ρεαλιστική» αντίληψη που προέρχεται περισσότερο από τις διδαχές της ιστορίας του λαού μας και λιγότερο από ένστικτο.
