Το δράμα των, απεργών πείνας, μεταναστών, για πολλούς λαθρομεταναστών, έχει φτάσει στο «μη περαιτέρω». Κάθε μέρα που περνά, κάθε ώρα ή ακόμα και κάθε στιγμή μπορεί να οδηγήσει τους, ταλαίπωρους, συνανθρώπους μας σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση της υγείας τους ή ακόμα και στην απώλεια της ζωής τους.
Τα αίτια τα έχουμε λίγο ή πολύ όλοι συζητήσει στις παρέες μας ή ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό, αφού έχει «χυθεί» πολλή μελάνη και πολλές ώρες συζητήσεων στα ΜΜΕ. Άλλοι έχουμε ταχθεί υπέρ και άλλοι κατά των απαιτήσεων τους, αλλά ούτε ένας δεν πρέπει, νομίζω, να αμφισβητεί το δικαίωμα τους στην ζωή και μάλιστα κάτω από καλύτερες συνθήκες.
