Έδωσες μόνη σου κυρά,
να σ’ ανέβουν στο κεφάλι,
χρόνια πέρασαν πολλά
ανεύθυνα και με κραιπάλη.
Τριάντα χρόνια αιθεροβατείς
ξυπόλητη, σ’ απίθανα σαλόνια,
κομπάζεις, βάφεσαι, σαχλολογείς
και τρως με δανικά κουπόνια.
Ήρθε τώρα η στιγμή, ω ναι,
που όλοι πάνε ταμείο,
δεν πρόκειται για ρεφενέ
κι ο μετρ δεν κάνει αστείο.
Ψάχνεις τότε για να βρεις
σε τσάντες και σε φόδρες,
όσο κι αν ψάξεις δε θα δεις
θα βρεις παρά μόνο λόρδες.
Θέλεις πάρα πολύ να βρεις
ευθύνες μόνο στους άλλους,
θέλεις αλλά ίσως δεν μπορείς
να ζεις χωρίς …βαρβάρους.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 19.12.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου