Το θερμόμετρο στο γειτονικό φαρμακείο, έχει σκαρφαλώσει στους 39ο C, αλήθεια ή ψέμα δεν ξέρω, άλλωστε όλα είναι σχετικά. Αν ήμασταν στο Κάιρο, για παράδειγμα, ίσως και να ήταν μια συμβατική θερμοκρασία ή στο Όσλο να μιλούσαμε για φούρνο στο «γκριλ» με αέρα. Όλα παίζουν, όλα είναι σχετικά.
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι έχουν βάλει γυαλιά ακόμα και εκείνοι που δεν φορούσαν και δεν εννοώ τα γυαλιά ηλίου. Με αυτά που κυκλοφορούν και βλέπουμε, δεν είναι να χάνεις και πολλές λεπτομέρειες...
Ίσως το ίδιο να νοιώθουν και οι γυναίκες, δεν το ξέρω και δεν το έχω συζητήσει, γι’ αυτό θα μιλήσω σαν άνδρας που σέβεται και θαυμάζει τις διακριτές διαφορές του γυναικείου σώματος.
Στο παρελθόν έχουν γραφτεί πολλά για τις γυναικείες «δυνατότητες» και το τί μπορούν να προκαλέσουν ...σε τρένα και καράβια και μάλιστα οι «κρυφές χάρες». Για τις φανερές όμως;
Βυζάκια έξω λοιπόν
γοργόνα τέτοιων καιρών
στο χάος που μας ενώνει...
γοργόνα τέτοιων καιρών
στο χάος που μας ενώνει...
Έλεγε η Μελίνα Τανάγρη το 1987, ίσως για άλλους λόγους, αλλά στο «ρεζουμέ» είχε δίκιο. Αν είχε δίκαιο το 1987 τώρα τί; Τώρα, βουνό το δίκιο.
Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, ούτε τις ίδιες τις κοπέλες, ούτε τους οικείους, αλλά ούτε και τους λαθραναγνώστες των «καμπυλωτών τόμων». Όλοι είναι κρίκοι της ίδιας αρραγούς αλυσίδας, έκθεμα-διαφήμιση-καταναλωτική κοινωνία.
Θέλω όμως να εκφράσω τον θαυμασμό μου στο «αδύνατο» φύλο. Στις επίγειες θεές που έχουν κατακλύσει τους δρόμους και ομορφαίνουν τις δύσκολες μέρες μας, αν και πολλαπλασιάζουν τους δείκτες του θερμόμετρου, ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες.
Πολλά λέγονται για την Ελλάδα, για την λειτουργία και τις δυνατότητες του λαού της. Βρήκαμε όμως έναν τομέα που, είμαι σίγουρος, υπερτερούμε σαν λαός και σαν ράτσα. Η ράτσα της Αφροδίτης, της Λαΐδας και της ωραίας Ελένης. Έκπτωτοι άγγελοι στους δρόμους της πόλης και γοργόνες στις ακρογιαλιές σα Σειρήνες του Αιγαίου που δραπέτευσαν από την γνωστή σειρά του «νιπ τακ».
Όχι μία ή δύο μόνο ρόγες, αλλά πληθώρα, όλος ο «γλυκός βότρυς» του αμπελιού, από το πολύ ωραίο φύλο. Αρμονικά κορμιά με την ανάλογη ενδυμασία (τρόπος του λέγειν), τις περισσότερες φορές μια απομίμηση αρχαιοελληνικού δωρικού ιματίου, με τα ανάλογα σανδάλια να συμπληρώνουν το έργο του Ντελακρουά.
Όταν θέλουν οι μόδιστροι κάνουν θαύματα, η δε φύση δημιουργεί έργα τέχνης. Το καθένα από αυτά με τις ιδιαιτερότητες του, με τις λεπτομέρειες του, με την προσωπικότητά του σαν έργο τέχνης που το χαρακτηρίζει η μοναδικότητα. Αυτή που κάνει, όλο τον ανδρικό πληθυσμό, να ευγνωμονεί για την ύπαρξή τους και που μοιράζεται τον ίδιο χώρο και τον ίδιο αέρα.
Αν ήταν οι ίδιες συνθήκες και στην εποχή των πρωτόπλαστων, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα δικαιολογήσω τον δόλιο Αδάμ.
Όλες σας, μα όλες ανεξαιρέτως είστε υπέροχες, όταν θέλετε και ασχολείστε με το είναι σας, υλικό ή πνευματικό. Όταν όμως αψηφάτε τα εγκόσμια ή ασχολείστε με τα κοινά (Παπαρήγα, Μέρκελ, Ολμπράιτ...) βράσε όρυζα.
Πω-πω, λέγε-λέγε και γράφε-γράφε το θερμόμετρο πήγε στους 42. Ας το κλείσω εδώ το γραπτό, αν και η αναφορά μου στις Μέρκελ και Ολμπράιτ αναχαίτισε τις ενδείξεις που είχαν φτάσει στους 45ο C.
Να είστε πάντα καλά, γυναίκες όλων των ηλικιών, που μας ανέχεστε μαζί με όλες τις ιδιοτροπίες και τις φαντασιώσεις μας.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 19.7.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου