Ποιος θα μας σώσει από τους...ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ;

 

           Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011 και ώρα 21:20’. Βρίσκομαι με τον σύζυγό μου στο αυτοκίνητο και πηγαίνουμε προς... (δεν έχει σημασία). Υποχρεωτικά λόγω μονόδρομων (είμαι υπέρ δεν το συζητώ) βρίσκομαι κάτω από το παρκάκι στη γέφυρα Τσέλιου. Θέλουμε να στρίψουμε δεξιά για να βγούμε στην οδό Εθν. Αντίστασης.

           Αμ δε! Ένας ποδηλάτης μέσης ηλικίας, ως τροχονόμος χωρίς στολή, οδηγεί αριστερά όλα τα αυτοκίνητα προς το φανάρι της αρχής της οδού «Εξοχών». Με το ζόρι να «πάρουμε» τη στροφή γιατί απτόητοι οι ποδηλάτες κατακλύζουν το οδόστρωμα.

           Περνάμε το πρώτο φανάρι, στρίβοντας δεξιά και βρισκόμαστε στο δεύτερο φανάρι απέναντι από το ξενοδοχείο. Θέλουμε να στρίψουμε δεξιά πάλι, για να πάμε στον αρχικό προορισμό μας. Αισιοδοξία που διαθέτουμε;! Υποχρεωτική πορεία ευθεία ή αριστερά, προς την έξοδο της πόλης, μας διατάζουν και πάλι οι ποδηλάτες. Συνεχίζουμε ευθεία και ... (όσοι γνωρίζουν τους μονόδρομους καταλαβαίνουν πού βρεθήκαμε).

           Έχω ακούσει ότι μαζεύονται οι ποδηλάτες κάθε Πέμπτη, αλλά μου ήταν αδύνατο να φανταστώ το πρόβλημα που δημιουργείται.

           Μη βιαστείτε κάποιοι να μας χαρακτηρίσετε ως δούλους του αυτοκινήτου. «Πλανάσθε πλάνην οικτράν». Αντίθετα περπατάμε, χρησιμοποιούμε αστική συγκοινωνία και κινούμαστε με αυτοκίνητο μόνο εκτός πόλης. Υπάρχουν όμως και ανάγκες που επιβάλουν τη χρήση του αυτοκινήτου.

           Γιατί λοιπόν:

1.      Οι ποδηλάτες μας δημιουργούν πρόβλημα μετακίνησης;

2.      Οι ποδηλάτες τροποποιούν-ρυθμίζουν την κυκλοφορία;

3.      Η Τροχαία δεν αναλαμβάνει τη ρύθμιση παράλληλης κυκλοφορίας ποδηλάτων και αυτοκινήτων;

4.      Να κινδυνεύουμε από τις αυθαίρετες ενέργειές τους;

Να κινούνται με το ποδήλατό τους. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ.

Να κινούμαστε με το αυτοκίνητό μας. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ.

Ο σεβασμός των δικαιωμάτων των άλλων ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλων.

ΣΩΣΤΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.

         Αμαλία

        19.8.2011