Τελευταία ακούγεται πολύ η φράση πως «η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στο έμψυχο δυναμικό της» και νομίζουν πως έχουν ανακαλύψει την Αμερική. Στο κάτω-κάτω της γραφής τί άλλο έχει μείνει για να επενδύσει; Δεν είναι μόνο ότι έχει γίνει «καραμέλα» στα τηλεοπτικά «πάνελ» από κάθε «ειδήμονα», αλλά αυτό που πονά πραγματικά πολύ, είναι ότι ακούγεται κυρίως από τα στόματα πολιτικών και δη της Κυβέρνησης.
Δεν ξέρω αν είναι πράγματι αιθεροβάμονες και ζουν στον δικό τους κόσμο, οπότε είναι άσχετοι με την πραγματικότητα ή δεν ξέρουν τί να πουν και προσπαθούν «με νύχια και με δόντια» να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Ποιο «έμψυχο δυναμικό» εννοούν; Τους επιχειρηματίες που έχουν «φυγαδεύσει» στο εξωτερικό 48 δις ευρώ, στα ονόματα μελών των οικογενειών τους; Μήπως εννοούν τους επιχειρηματίες που αφού απορρόφησαν τα εκατομμύρια των επιχορηγήσεων, έστρεψαν τη «δημιουργικότητά τους» σε άλλες χώρες και απλά κράτησαν την «έδρα» των επιχειρήσεων εδώ; Αλλά μάλλον θα έχουν κατά νου, τους επιχειρηματίες που αφού έστησαν τις επιχειρήσεις τους με τον μόχθο και τον ιδρώτα των υπαλλήλων, που πραγματικά πρόσφεραν και τις ελεύθερες ώρες τους στην επιχείρηση, τώρα τους πετούν στην ανεργία ή τους αναγκάζουν να υπογράψουν κατάπτυστα συμβόλαια. Συμβόλαια που θα εργάζονται 8ωρο στα χαρτιά, ενώ στην πραγματικότητα είναι 10ωρο ή 12ωρο και θα έχουν απολαβές 6ωρης απασχόλησης και μάλιστα πενθήμερης εργασίας, ενώ θα εργάζονται εξαήμερο.
Επιχειρηματίες που μόλις είδαν να μειώνεται ελάχιστα το ποσοστό κέρδους τους φρόντισαν να επαναφέρουν τα κέρδη σε θετικό πρόσημο, με την παραπάνω τακτική. Έτσι ενώ «όλος» ο κόσμος διαμαρτύρεται για μείωση των αποδοχών μέχρι και 50%, αυτοί οι δούλοι του χρήματος, σαν τους μαυραγορίτες της κατοχής, ανεβάζουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τον κοινωνικό περίγυρο και την δυστυχία, που έχει αφαιρέσει το χαμόγελο και την θέληση για ζωή των δούλων τους.
Ναι, κύριοι της πολιτικής, αυτοί είναι οι ίδιοι που σας «γλύφουν» προεκλογικά, με μικρά ή μεγάλα δωράκια ή ακόμα μπορεί να ήταν υποψήφιοι, σε παλιότερες τοπικές εκλογές, κάτω από τη σημαία του κόμματος που εκπροσωπείτε, αλλά και τώρα, ίσως να είναι στην πρώτη σειρά των εκδηλώσεών σας.
Εκμεταλλεύονται την αδυναμία που έχουν στο να συνεννοηθούν οι δούλοι τους, λόγω της διαφορετικότητας (ηλικίας και ανάγκης) και στήνουν «πάρτι» με τις ευλογίες της Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε και οι ίδιοι (της Κυβέρνησης και της Ένωσης), όταν δεν ασχολούνται με την πολιτική, επιχειρηματίες ή μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων είναι. Το σινάφι πάνω από όλα και «τα κοινά και συμφέροντα τας τσέπας ημών».
Το πραγματικό λοιπόν έμψυχο, είναι αιχμάλωτο και υπόδουλο κάτω από την μπότα του καταπατητή δυνάστη ή επιχειρηματία, κατά την Κυβέρνηση και προσδοκά σε κάποιον «Σπάρτακο» να τους οδηγήσει στην ελευθερία και «γαία πυρί μιχθήτω».
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 8.9.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου