Η ιστορία λένε όλοι ότι επαναλαμβάνεται, δεν μπορεί όλοι να κάνουν το ίδιο λάθος! Όλα μας φανερώνουν πως έτσι είναι και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα. Σ’ όλους τους λαούς, που τους χαρακτηρίζει μια σχετική συνέπεια λόγων και έργων, αν δεν είναι ανιστόρητοι, αυτή η επανάληψη της ιστορίας συνήθως είναι βίωμα μακρόβιο και ακολουθεί τη λήθη πολλών χρόνων και αιώνων.
Στην περίπτωσή μας όμως, σηκώνουν τα χέρια ψηλά όλοι οι μελετητές και ειδικοί, η επανάληψη της ιστορίας είναι σαν μια περίπτωση «ντεζαβού», αφού αλλάζουν μόνο τα ονόματα των ηρώων.
Το καλοκαίρι του 2007, ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, μέσα στη λαίλαπα των δασικών πυρκαγιών που κατάκαιγε όλη την χώρα και μέσα στην ακυβερνησία και ανικανότητα του ίδιου και της Κυβέρνησης, έψαχνε να βρει τρόπους και αληθοφανείς λόγους να οδηγηθεί η Χώρα σε εκλογές.
Θεωρούσε ο ίδιος και οι «φωστήρες» του, σαν τον μοναδικό τρόπο για να κάνει ο τότε Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του μια «ηρωική» έξοδο και να πάψει να πίνει καθημερινά το «πικρό ποτήρι» της αμφισβήτησης και της κατακραυγής. Παρόλα ταύτα ο Ελληνικός λαός είχε άλλη άποψη.
Ξαναβρέθηκε την επομένη των εκλογών, ο απελπισμένος Πρωθυπουργός, στο «μαγκανοπήγαδο» να ψάχνει να βρει τον πάτο του. Όταν είδε πως δεν πάει άλλο και πλέον λίγο (;) απείχε από το να κατηγορηθεί αυτός και η Κυβέρνησή του για έσχατη προδοσία, μιας Κυβέρνησης που μέλος της ήταν και ο τώρα αρχηγός της αντιπολίτευσης, οδήγησε τα πράγματα στο μη περεταίρω και ξανά στις εκλογές.
Το ανεπανάληπτο εκείνο «ντιμπέιτ», που για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, βρέθηκε υποψήφιος Πρωθυπουργός να μη «τάζει» τίποτα, αντίθετα να προαναγγέλλει μόνο μειώσεις. Λογικό ήταν αυτός που «έταζε» να βρεθεί στο τιμόνι του «χρεοκοπημένου» από θεσμούς και ήθος Κράτους.
Τώρα μετά από δύο χρόνια, την ίδια τακτική και διαδικασία εφαρμόζει και ο δεύτερος από τους απογόνους και κληρονόμους της πολιτικής. Με τις επανειλημμένες επιδρομές, στις τσέπες του ίδιου του λαού του, προσπαθεί να αναγκάσει τη Βουλή να οδηγηθεί σε εκλογές για να απαλλαγεί από την ευθύνη. Άλλωστε ποιος τιμωρήθηκε για τα λάθη του στην πολιτική ή για εσκεμμένη ή λόγω ανικανότητας, προδοσία του Έθνους;
Τρίβει τα χέρια του ο έτερος από τους «τρεις παίδες εν καμίνω» και βιάζετε να μπει στην αχνιστή μαρμίτα. Μπορεί βέβαια οι δύο πρώτοι να την έχουν γλυτώσει με μερικά εγκαύματα από τις αναθυμιάσεις και τους ατμούς του καζανιού, αλλά μάλλον θα είναι αυτός που θα κάνει παρέα στο «καζάν ντιπί», σε περίπτωση που αποτύχει να κατεβάσει το καζάνι που βράζει από τη φωτιά.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 27.9.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου