Ισόβια και 25 χρόνια στoν Πακιστανό

ΛΥΓΙΣΑΝ ΟΛΟΙ ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΣ ΤΗ ΦΡΙΚΗ

 Κάνοντας δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα, το δικαστήριο της Σύρου αποφάσισε για τον Πακιστανό τις εξής ποινές:

- Για τη ληστεία: ισόβια κάθειρξη
- Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας: ποινή κάθειρξης 18 ετών
- Για το βιασμό: ποινή κάθειρξης 18 ετών

- Για την παράνομη εργασία: τρεις μήνες φυλάκιση

Η συνολική ποινή είναι ισόβια κάθειρξη και 25 έτη, καθώς και ισόβια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.

«Όταν και εάν βγει από τη φυλακή, να απελαθεί ισόβια από τη χώρα μας» πρότεινε επίσης ο εισαγγελέας.

Είχε προηγηθεί η συγκλονιστική κατάθεση της μητέρας της Μυρτούς, ενώπιον του δικαστηρίου, ενώ με συνεχείς διακοπές λόγω συγκυνησιακής φόρτισης, κατέθεσε η αδελφή του κοριτσιού, η οποία επηρέασε ακόμη και τον πρόεδρο της έδρας.

Οπως μετέδωσε το star κατά την έναρξη της δίκης ο κατηγορούμενος εμφανίστηκε μετανιωμένος ενώπιον των δικαστών και δέχθηκε όλες τις κατηγορίες: «Δέχομαι όλες τις κατηγορίες. Ζητώ συγγνώμη από την οικογένεια της Μυρτώς για ό,τι έχω κάνει».

Η μητέρα της άτυχης κοπέλας, Μαίρη Κοτρώτσου, όπως αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, προσπάθησε να πλησιάσει τον «δράκο» της Πάρου αλλά δεν την άφησαν οι αστυνομικοί. Μάλιστα τον κοίταζε επίμονα ενώ αυτός είχε συνεχώς το κεφάλι κάτω.

«Σίγουρα πρέπει να υπάρξει καταδίκη. Για αυτό το παιδί, όχι για μένα. Το παιδί δεν πρόκειται να ξαναγίνει όπως ήταν» είχε πει χαρακτηριστικά.

Κατά την κατάθεσή της στο δικαστήριο, η κυρία Κοτρώτσου υποστήριξε ότι ο Πακιστανός, δεν ήθελε μόνο να της κλέψει το κινητό, ήθελε τη σκοτώσει. «Μελετούσε τις κινήσεις της. Η Μυρτώ δεν τον είχε δει, αν τον είχε δει θα έφευγε». Πλέον όπως είπε, «η Μυρτώ με κοιτάει στα μάτια και βγάζει κραυγές. Όταν της μιλάω θέλω να πιστεύω ότι καταλαβαίνει».

Η κ. Μαίρη Κοτρώτσου, κατέθεσε στο δικαστήριο, όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα τα εξής:

«Πήγαμε στην Πάρο επειδή η μεγάλη μου κόρη είχε κουραστεί από τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Ήθελε να πάει με τις φίλες της διακοπές αλλά εγώ φοβόμουν. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί για να προσέχω τη μεγάλη μου κόρη» (...) «Είχα και το αυτοκίνητο μαζί μου οπότε ο,τι κ αν χρειαζόταν και τα άλλα παιδιά, θα ήμουν δίπλα τους. Εκείνη την ήμερα καθόμασταν στην παραλία, η Μυρτώ ως υστερικά συντηρητικό και μη κοινωνικό άτομο δεν ήθελε να βγάλει τα ρούχα της και να κολυμπήσει.Μου ζήτησε να πάει μια βόλτα Οχι της είπα.

-«Γιατί μαμά;» ρώτησε η Μυρτώ.

- «Γιατί παιδί μου είναι ένας μαυριδερός και συνέχεια κοιτάζει προς τα εδώ και με φοβίζει. Και θα φύγουμε σε λίγο».

- «Πού είναι τώρα, δεν τον βλέπω», είπε η Μυρτώ

- «Εφυγε προς τα επάνω παιδί μου», απάντησα

«Εντάξει, θα είμαι εδώ στα βράχια και θα ακούω μουσική. Μόλις μαζέψεις τα πράγματα φώναξε με ή τηλεφώνησε μου και θα έρθω...»

Λίγο αργότερα όμως όταν η μητέρα της, της τηλεφώνησε, διαπίστωσε ότι το κινητό της τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο.

«Αμέσως ξεκίνησα να την ψάχνω μαζί με τη μεγάλη μου κόρη», αναφέρει στην κατάθεσή της η κ. Κοτρώτσου. «Φτάσαμε στα βράχια και μου λέει η κόρη μου:

- «Μαμα, ειναι ένας περίεργος άνθρωπος εδώ κάτω».

- «Μήπως ειναι η Μυρτώ;» είπα

- «Οχι δεν νομίζω», είπε το κορίτσι

«Όταν πλησίασα το σημείο είδε ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Εβλεπα παντού αίμα. Παρά πολυ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό πρησμένο και μελανιασμένο. Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά θα είναι σίγουρα νεκρή.»

 ΕΘΝΟΣ On Line