Ο Economist τονίζει τις καλές ειδήσεις με τις οποίες ξεκινά το 2014 για
την Ελλάδα. Υπάρχουν όμως, κίνδυνοι "πολιτικοί όχι οικονομικοί". Καλεί
το Βερολίνο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του για ανακούφιση του χρέους.
Στόχος οι μεταρρυθμίσεις, όχι η λιτότητα.
Με τη φράση «Kali Chronia» ξεκινά το άρθρο της γνωστής στήλης
Charlemagne του περιοδικού Economist για την Ελλάδα, η οποία αναφέρει
πως «το 2014 αρχίζει με ασυνήθιστο όγκο καλών ειδήσεων»
για τη χώρα. Το άρθρο έχει τίτλο "Οι Στάβλοι του Αιγαίου" κάνοντας
προφανώς τον παραλληλισμό με τον άθλο που Ηρακλή που καθάρισε τους
"Στάβλους του Αυγεία" από τον κόπρο.
Η στήλη καλεί την Γερμανία να τιμήσει και εκείνη με τη σειρά τις δεσμεύσεις που έχει διατυπώσει «για επιπλέον ανακούφιση στο ελληνικό χρέος μέσω χαμηλότερων επιτοκίων και παράταση της διάρκειας, τώρα που η Ελλάδα έχει πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Σε αντάλλαγμα, οι πιστωτές δεν θα πρέπει να επικεντρωθούν σε νέα λιτότητα, αλλά στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και το κράτος» αναφέρει ο Economist και συμπληρώνει: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην Ελλάδα είναι πλέον πολιτικός, όχι οικονομικός. Οι φόβοι για χρεοκοπία και Grexit έχουν υποχωρήσει. Η ανησυχία τώρα αφορά την άνοδο των εξτρεμιστών, τόσο των νέο-σταλινιστών όσο και των νέο-ναζί».
«Νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο, η Ελλάδα έκλεισε το τρομακτικό έλλειμμα και κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων υποχώρησαν στο 8% από ένα επίπεδο που ξεπερνούσε το 40% κατά τη διάρκεια του πανικού για το Grexit. Η ανταγωνιστικότητα ανακτάται, η τουριστική σεζόν ήταν πολύ καλή και φέτος θα πρέπει να είναι η πρώτη χρονιά ανάπτυξης του ΑΕΠ μετά από 6 χρόνια ύφεσης» σημειώνει ο Economist και συμπληρώνει πως «οι μέχρι πρότινος οργισμένοι Γερμανοί τώρα χαιρετίζουν τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ως σωτήρα της χώρας του και -τελικά- του ευρώ».
Παρόλα αυτά η κατάσταση στην Ελλάδα εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία, προειδοποιεί ο Economist και επισημαίνει: «Η χώρα, από το 2007, έχει χάσει το ένα τέταρτο της οικονομίας της λόγω λαθών τόσο των δικών της κυβερνήσεων όσο και των πιστωτών της».
Ο Economist στέκεται στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων της οικονομίας, όπου καταγράφεται πρόοδος αλλά όχι αρκετή. «Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει αναρριχηθεί στις λίστες ανταγωνιστικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά παραμένει στην 72η θέση, πίσω από το Αζερμπαϊτζάν, το Κιργιστάν, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν» σχολιάζει και συμπληρώνει: «Η διαδικασία απόκτησης αδειών είναι φρενήρης και το δικαστικό σύστημα παραμένει αργό και δονκιχωτικό».
«Πολλοί απεγνωσμένοι Έλληνες δηλώνουν ότι είναι ένα δυσλειτουργικό κράτος. Ο κ. Σαμαράς, λίγο πολύ αλώβητος από την πρότερη κακοδιαχείριση, διατηρεί μία τάση προς την παλαιού τύπου πολιτική πελατειακών σχέσεων. Η ατιμωρησία όμως, φαίνεται πως σταματά κάπως» αναφέρει ο Economist παραθέτοντας την υπόθεση Λιάπη, τις αποκαλύψεις για τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα, μεταξύ άλλων. «Όμως, οι βουλευτές δεν νιώθουν την πίεση και οι καταδίκες φοροφυγάδων εξακολουθούν να είναι οι εξαιρέσεις».
«Η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η επανίδρυση του κράτους χρειάζονται χρόνο και αποφασιστικότητα. Ο κ. Σαμαράς όμως, ακόμη και εάν ήταν ο άνθρωπος για αυτό το έργο, δεν έχει τίποτα από τα δύο. Ο Σύριζα προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές του Μαΐου… Ενδεχόμενη νίκη του κ. Τσίπρα θα υπονομεύσει τον ευάλωτο συνασπισμό του Σαμαρά, ειδικότερα καθώς μέλη του ΠΑΣΟΚ αποστατούν στο Σύριζα. Από τα μέσα του 2015, η ΕΕ ενδεχομένως να διαπραγματεύεται με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος έχει αρχίσει μαθήματα αγγλικών και ταξίδια».
«Ακόμη κι αν δεν υπάρχει η μαζική φυγή από τις τράπεζες που πολλοί προβλέπουν σε περίπτωση νίκης του Σύριζα, η δέσμευση του κ. Τσίπρα να πάρει πίσω πολλές από τις μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις θα σκοτώσει τα όποια πρώτα βήματα ανάκαμψης» καταλήγει.
euro2day.gr
Η στήλη καλεί την Γερμανία να τιμήσει και εκείνη με τη σειρά τις δεσμεύσεις που έχει διατυπώσει «για επιπλέον ανακούφιση στο ελληνικό χρέος μέσω χαμηλότερων επιτοκίων και παράταση της διάρκειας, τώρα που η Ελλάδα έχει πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Σε αντάλλαγμα, οι πιστωτές δεν θα πρέπει να επικεντρωθούν σε νέα λιτότητα, αλλά στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και το κράτος» αναφέρει ο Economist και συμπληρώνει: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην Ελλάδα είναι πλέον πολιτικός, όχι οικονομικός. Οι φόβοι για χρεοκοπία και Grexit έχουν υποχωρήσει. Η ανησυχία τώρα αφορά την άνοδο των εξτρεμιστών, τόσο των νέο-σταλινιστών όσο και των νέο-ναζί».
«Νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο, η Ελλάδα έκλεισε το τρομακτικό έλλειμμα και κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων υποχώρησαν στο 8% από ένα επίπεδο που ξεπερνούσε το 40% κατά τη διάρκεια του πανικού για το Grexit. Η ανταγωνιστικότητα ανακτάται, η τουριστική σεζόν ήταν πολύ καλή και φέτος θα πρέπει να είναι η πρώτη χρονιά ανάπτυξης του ΑΕΠ μετά από 6 χρόνια ύφεσης» σημειώνει ο Economist και συμπληρώνει πως «οι μέχρι πρότινος οργισμένοι Γερμανοί τώρα χαιρετίζουν τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ως σωτήρα της χώρας του και -τελικά- του ευρώ».
Παρόλα αυτά η κατάσταση στην Ελλάδα εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία, προειδοποιεί ο Economist και επισημαίνει: «Η χώρα, από το 2007, έχει χάσει το ένα τέταρτο της οικονομίας της λόγω λαθών τόσο των δικών της κυβερνήσεων όσο και των πιστωτών της».
Ο Economist στέκεται στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων της οικονομίας, όπου καταγράφεται πρόοδος αλλά όχι αρκετή. «Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει αναρριχηθεί στις λίστες ανταγωνιστικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά παραμένει στην 72η θέση, πίσω από το Αζερμπαϊτζάν, το Κιργιστάν, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν» σχολιάζει και συμπληρώνει: «Η διαδικασία απόκτησης αδειών είναι φρενήρης και το δικαστικό σύστημα παραμένει αργό και δονκιχωτικό».
«Πολλοί απεγνωσμένοι Έλληνες δηλώνουν ότι είναι ένα δυσλειτουργικό κράτος. Ο κ. Σαμαράς, λίγο πολύ αλώβητος από την πρότερη κακοδιαχείριση, διατηρεί μία τάση προς την παλαιού τύπου πολιτική πελατειακών σχέσεων. Η ατιμωρησία όμως, φαίνεται πως σταματά κάπως» αναφέρει ο Economist παραθέτοντας την υπόθεση Λιάπη, τις αποκαλύψεις για τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα, μεταξύ άλλων. «Όμως, οι βουλευτές δεν νιώθουν την πίεση και οι καταδίκες φοροφυγάδων εξακολουθούν να είναι οι εξαιρέσεις».
«Η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η επανίδρυση του κράτους χρειάζονται χρόνο και αποφασιστικότητα. Ο κ. Σαμαράς όμως, ακόμη και εάν ήταν ο άνθρωπος για αυτό το έργο, δεν έχει τίποτα από τα δύο. Ο Σύριζα προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές του Μαΐου… Ενδεχόμενη νίκη του κ. Τσίπρα θα υπονομεύσει τον ευάλωτο συνασπισμό του Σαμαρά, ειδικότερα καθώς μέλη του ΠΑΣΟΚ αποστατούν στο Σύριζα. Από τα μέσα του 2015, η ΕΕ ενδεχομένως να διαπραγματεύεται με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος έχει αρχίσει μαθήματα αγγλικών και ταξίδια».
«Ακόμη κι αν δεν υπάρχει η μαζική φυγή από τις τράπεζες που πολλοί προβλέπουν σε περίπτωση νίκης του Σύριζα, η δέσμευση του κ. Τσίπρα να πάρει πίσω πολλές από τις μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις θα σκοτώσει τα όποια πρώτα βήματα ανάκαμψης» καταλήγει.
euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου