Την εποχή που ο θάνατος των ηθοποιών προκαλούσε αυτοκτονίες
Ο πιο σέξυ ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου και μεγαλύτερος σταρ
της Αμερικής του '20, Ραδόλφος Βαλεντίνο, σαν σήμερα, μπήκε στο
νοσοκομείο, σε ηλικία 31 ετών και πέθανε λίγες ημέρες αργότερα.
Ο θάνατός του προκάλεσε αυτοκτονίες γυναικών, μαζική υστερία στην Αμερική ενώ η αμφίσημη προσωπική του ζωή έβαλε τα θεμέλια για τη δημιουργία του σταρ σύστερ στο Χόλιγουντ.
Λιγότερο γνωστός για τις υποκριτικές του ικανότητες και περισσότερο για την σεξουαλικότητά του, ο ΡοδόλφοςΒαλεντίνο έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως το πρώτο σύμβολο του σεξ της μεγάλης οθόνης, ένας μύθος που γιγαντώθηκε μέσα και από τον πρόωρο θάνατό του.
«Εκεί που η καυτή και γεμάτη άμμο αναπνοή της Ερήμου Σαχάρα σαρώνει την Μεσόγειο κάνοντας τους λευκούς τοίχους των κατοικιών κόκκινους και γεμίζοντας τον αέρα με βαθυκόκκινη σκόνη -στη μικρή αγροτική πόλη της Καστελανέτα, στην Ιταλία- αντίκρισα για πρώτη φορά το φως της ημέρας». Ετσι ξεκινάει ο Ροδόλφο Βαλεντίνο την διήγηση της ζωής του σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού Movie Weekly.
Γεννήθηκε το 1885 στην Καστελανέτα της Ιταλίας από μητέρα Γαλλίδα και πατέρα Ιταλό. Το όνομά του ήταν Rodolfo Alfonso Raffaello Pierre Filibert Guglielmi di Valentina D'Antonguolla και αναγκάστηκε να το συντομεύσει σε Ροντόλφο Βαλεντίνο.
Εφτασε στην Αμερική το 1913 σε ηλικία 18 ετών με το όνειρο να κάνει περιουσία, όπως όλοι οι μετανάστες από τη χώρα του. Περνάει τις ώρες του στους δρόμους, για ένα διάστημα γίνεται κηπουρός, κάνει τον πλονζέρ σε εστιατόρια και καταλήγει να κάνει παρέα με ηλικιωμένες κυρίες παριστάνοντας τον χορευτή τανγκό.
Το 1917 τον ανακαλύπτει ένα στέλεχος του Χόλιγουντ και προσέχει τα όμορφα μαύρα βελούδινα μάτια του. Η Metro Goldwyn Mayer τον προσλαμβάνει σε ρόλους κακού ή γάνγκστερ. Γνωρίζει επιτυχία στην ταινία «Οι τέσσερες καβαλάρηδες της Αποκάλυψης» το 1921. Στη συνέχεια γυρίζει τον Σεΐχη και έρχεται η επιτυχία. Το βλέμμα του υπνωτίζει τις γυναίκες, δημιουργεί χιλιάδες γκρούπις, προκαλεί υστερία.
Ο πρώτος Latin Lover είναι αυτός και το σταρ σύστεμ ξεκινάει από αυτόν. Οι εχθροί του τον αποκαλούν Vaselino αντί για Valentino γιατί βάζει πολύ τζελ στα μαλλιά και τα κολλάει προς τα πίσω.
Αλλά ενώ καλπάζει προς τη δόξα και τα πλούτη η προσωπική του ζωή είναι σκέτη αποτυχία. Παντρεύεται με την όμορφη Τζιν Ακερ και χωρίζουν το ίδιο βράδυ του γάμου τους. Ερωτεύεται τρελά μια χορεύτρια, την Νατάσα Ραμπόβα η οποία τον κατηγορεί ότι προτιμάει τις αντρικές συνευρέσεις και τον χωρίζει. Ο Βαλεντίνο έχει πράγματι κάτι το θηλυκό πάνω του, βάφεται στην οθόνη αλλά και στην καθημερινή του ζωή, κολλάει με γυναικωτό τρόπο τα μαλλιά του με μπόλικο τζελ, φοράει χρυσά κοστούμια. Αλλά αυτή ακριβώς η αμφισημία είναι που ξετρελαίνει τις γυναίκες που τον ακολουθούν σαν υστερικές για ένα αυτόγραφο
Ο Τύπος της εποχής οργιάζει, τον αποκαλούν διεστραμμένο, ομοφυλόφιλο, ανίκανο σεξουαλικά αλλά όλα αυτά μαζί είναι που κάνουν την επιτυχία του. Χιλιάδες θεατές στριμώχνονται για να δουν τις ταινίες του, για να θαυμάσουν τον Βαλεντίνο όμορφο και βαμμένο πάνω στο άλογό του να διασχίζει την έρημο.
Είναι πια 30 ετών και αρχίζει να παίρνει χάπια για να σταματήσει την πτώση των μαλλιών του, η φαλάκρα δεν ενδείκνυται στο Χόλυγουντ. Δεν συμβουλεύεται γιατρό, εξάλλου η ξέφρενη ζωή τον καλεί. Ξενυχτάει και πίνει, τρέχει σαν τρελός στο βολάν μιας αστραφτερής Bugatti, μένει στην πολυτελή βίλα που κατασκεύασε στο Μπέβερλυ Χιλς που τότε αρχίζει να χτίζεται. Ξοδεύει χιλιάδες δολάρια το λεπτό αλλά τα προβλήματα στο στομάχι αρχίζουν να τον κατατρώγουν
Χωρίζει με την Ράμποβα και πέφτει σε κατάθλιψη. Τα πολλά αυτοκινητιστικά ατυχήματα που παθαίνει αποδίδονται σε αυτοκτονικές τάσεις εξαιτίας της κατάθλιψης, η αλήθεια όμως είναι πολύ πιο απλή: ο Βαλεντίνο εξαιτίας της μυωπίας του δεν βλέπει αρκετά καλά για να οδηγήσει.
Οι γυναίκες τον λατρεύουν, οι κριτικοί όμως δεν διστάζουν να επιτεθούν στον ανδρισμό του. Αυτό οφείλεται και στο εξεζητημένο του ντύσιμο: πολλά χρυσαφικά, βαριά αρώματα, παλτά με γούνα δημιουργούν ένα νέο μοντέλο αρρενωπότητας. Αν και έχουν υπάρξει αρκετές φήμες σχετικά με ομοφυλοφιλικές σχέσεις του ηθοποιού -για παράδειγμα με τον αντίζηλό του ηθοποιό Ραμόν Νοβάρο, στον οποίο λέγεται ότι χάρισε ένα ασημένιο ομοίωμα φαλλού με την υπογραφή του, ή τον Πωλ Ιβάνο που θεωρείται ο μεγάλος έρωτας της ζωής του- τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί με ακρίβεια. Τον Ιούλιο του 1926 η εφημερίδα «The Chicago Tribune» δημοσιεύει ένα ανώνυμο άρθρο με τίτλο «Ροζ Πουδριέρες», στο οποίο κατηγορεί τον Βαλεντίνο για ομοφυλοφιλία. Ο ηθοποιός οργίζεται και προσκαλεί τον συντάκτη του άρθρου σε έναν αγώνα μποξ, όμως εκείνος δεν εμφανίζεται ποτέ. Ο Βαλεντίνο δεν πρόλαβε να διαπιστώσει αν αυτό το άρθρο θα σηματοδοτούσε το τέλος της καριέρας του, μιας και σε περίπου ένα μήνα δεν θα βρισκόταν πια στη ζωή.
Ο θάνατος του Βαλεντίνο και όσα επακολούθησαν αποτελούν από μόνα τους τμήμα του μύθου του. Στις 15 Αυγούστου 1926 μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης με γαστρικό έλκος. Εγχειρίστηκε, αλλά σύντομα έγινε φανερό πως η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευε. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Μην κλείνετε τις περσίδες. Αισθάνομαι μια χαρά. Θέλω να με υποδεχθεί η λιακάδα». Πέθανε στις 23 Αυγούστου, σε ηλικία μόλις 31 ετών, για να γίνει ο πρώτος από μια σειρά πρόωρα αδικοχαμένων σταρ που θα περνούσαν στη σφαίρα του μύθου.
«Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Βαλεντίνο ήταν το ότι πέθανε» δήλωσε η Αλις Τέρι, συμπρωταγωνίστρια του ηθοποιού στους «Τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης». Η κηδεία του μετατράπηκε σε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Υπολογίζεται πως περισσότερα από 80.000 άτομα συγκεντρώθηκαν γύρω από το Campell's Funeral Parlour στη Νέα Υόρκη για την νεκρώσιμη τελετή. Οι συγκεντρώσεις στους δρόμους οδήγησαν σε ταραχές, ενώ υπήρξαν ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας από τεθλιμμένες θαυμάστριες και θαυμαστές, ένα γεγονός που οδήγησε το Βατικανό στην έκδοση έγγραφης δήλωσης, στην οποία καταδίκαζε «τη συλλογική τρέλα που ενσαρκώνει την τραγική κωμωδία ενός νέου φετιχισμού».
Οι εφημερίδες της εποχής συμμετέχουν και εκείνες στην γενικότερη υστερία: μερικές από τις αιτίες θανάτου που αναφέρουν είναι δηλητηρίαση από αλουμίνιο, λήψη παράνομου φαρμάκου για την αντιμετώπιση της αραίωσης των μαλλιών, ακόμα και πυροβολισμός από ζηλιάρη σύζυγο. Πολλοί μάλιστα έφτασαν μέχρι το σημείο να υποστηρίξουν ότι ο Βαλεντίνο δεν είχε καν πεθάνει, αλλά σκηνοθέτησε τον θάνατό του προκειμένου να ξεφύγει από τις απαιτήσεις της διασημότητας. Ειπώθηκε ακόμα πως η οικογένεια του νεκρού για να προστατεύσει το σώμα του από την μαζική υστερία κατασκεύασε ένα κέρινο ομοίωμα, το οποίο έθεσε σε λαϊκό προσκύνημα αντί για το σώμα του ηθοποιού.
Ο Βαλεντίνο υπήρξε το πρώτο σύμβολο του σεξ στο σινεμά. Το όνομά του ήταν προορισμένο να γίνει συνώνυμο των μεγάλων εραστών, ένα ερωτικό σύμβολο χωρίς συγκεκριμένο πρόσωπο. Οπως είχε πει και ο ίδιος: «Είμαι απλά ο καμβάς στον οποίο οι γυναίκες ζωγραφίζουν τα όνειρά τους».
Ο Ρούντολφ Βαλεντίνο σε οκτώ χρόνια καριέρας και με 15 ταινίες κατάφερε να περάσει στη χώρα του θρύλου και να σημαδέψει μια ολόκληρη γενιά, να δημιουργήσει τους κώδικες του αμερικανικού σταρ σύστεμ, να γίνει το πρότυπο του εραστή. Πέθανε ένα χρόνο πριν ο βωβός κινηματογράφος γίνει ομιλών και πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν καλύτερα γι'αυτόν γιατί δεν θα τα κατάφερνε, δεν είχε ταλέντο ...
Ο θάνατός του προκάλεσε αυτοκτονίες γυναικών, μαζική υστερία στην Αμερική ενώ η αμφίσημη προσωπική του ζωή έβαλε τα θεμέλια για τη δημιουργία του σταρ σύστερ στο Χόλιγουντ.
Λιγότερο γνωστός για τις υποκριτικές του ικανότητες και περισσότερο για την σεξουαλικότητά του, ο ΡοδόλφοςΒαλεντίνο έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως το πρώτο σύμβολο του σεξ της μεγάλης οθόνης, ένας μύθος που γιγαντώθηκε μέσα και από τον πρόωρο θάνατό του.
«Εκεί που η καυτή και γεμάτη άμμο αναπνοή της Ερήμου Σαχάρα σαρώνει την Μεσόγειο κάνοντας τους λευκούς τοίχους των κατοικιών κόκκινους και γεμίζοντας τον αέρα με βαθυκόκκινη σκόνη -στη μικρή αγροτική πόλη της Καστελανέτα, στην Ιταλία- αντίκρισα για πρώτη φορά το φως της ημέρας». Ετσι ξεκινάει ο Ροδόλφο Βαλεντίνο την διήγηση της ζωής του σε ένα αφιέρωμα του περιοδικού Movie Weekly.
Γεννήθηκε το 1885 στην Καστελανέτα της Ιταλίας από μητέρα Γαλλίδα και πατέρα Ιταλό. Το όνομά του ήταν Rodolfo Alfonso Raffaello Pierre Filibert Guglielmi di Valentina D'Antonguolla και αναγκάστηκε να το συντομεύσει σε Ροντόλφο Βαλεντίνο.
Εφτασε στην Αμερική το 1913 σε ηλικία 18 ετών με το όνειρο να κάνει περιουσία, όπως όλοι οι μετανάστες από τη χώρα του. Περνάει τις ώρες του στους δρόμους, για ένα διάστημα γίνεται κηπουρός, κάνει τον πλονζέρ σε εστιατόρια και καταλήγει να κάνει παρέα με ηλικιωμένες κυρίες παριστάνοντας τον χορευτή τανγκό.
Το 1917 τον ανακαλύπτει ένα στέλεχος του Χόλιγουντ και προσέχει τα όμορφα μαύρα βελούδινα μάτια του. Η Metro Goldwyn Mayer τον προσλαμβάνει σε ρόλους κακού ή γάνγκστερ. Γνωρίζει επιτυχία στην ταινία «Οι τέσσερες καβαλάρηδες της Αποκάλυψης» το 1921. Στη συνέχεια γυρίζει τον Σεΐχη και έρχεται η επιτυχία. Το βλέμμα του υπνωτίζει τις γυναίκες, δημιουργεί χιλιάδες γκρούπις, προκαλεί υστερία.
Ο πρώτος Latin Lover είναι αυτός και το σταρ σύστεμ ξεκινάει από αυτόν. Οι εχθροί του τον αποκαλούν Vaselino αντί για Valentino γιατί βάζει πολύ τζελ στα μαλλιά και τα κολλάει προς τα πίσω.
Αλλά ενώ καλπάζει προς τη δόξα και τα πλούτη η προσωπική του ζωή είναι σκέτη αποτυχία. Παντρεύεται με την όμορφη Τζιν Ακερ και χωρίζουν το ίδιο βράδυ του γάμου τους. Ερωτεύεται τρελά μια χορεύτρια, την Νατάσα Ραμπόβα η οποία τον κατηγορεί ότι προτιμάει τις αντρικές συνευρέσεις και τον χωρίζει. Ο Βαλεντίνο έχει πράγματι κάτι το θηλυκό πάνω του, βάφεται στην οθόνη αλλά και στην καθημερινή του ζωή, κολλάει με γυναικωτό τρόπο τα μαλλιά του με μπόλικο τζελ, φοράει χρυσά κοστούμια. Αλλά αυτή ακριβώς η αμφισημία είναι που ξετρελαίνει τις γυναίκες που τον ακολουθούν σαν υστερικές για ένα αυτόγραφο
Ο Τύπος της εποχής οργιάζει, τον αποκαλούν διεστραμμένο, ομοφυλόφιλο, ανίκανο σεξουαλικά αλλά όλα αυτά μαζί είναι που κάνουν την επιτυχία του. Χιλιάδες θεατές στριμώχνονται για να δουν τις ταινίες του, για να θαυμάσουν τον Βαλεντίνο όμορφο και βαμμένο πάνω στο άλογό του να διασχίζει την έρημο.
Είναι πια 30 ετών και αρχίζει να παίρνει χάπια για να σταματήσει την πτώση των μαλλιών του, η φαλάκρα δεν ενδείκνυται στο Χόλυγουντ. Δεν συμβουλεύεται γιατρό, εξάλλου η ξέφρενη ζωή τον καλεί. Ξενυχτάει και πίνει, τρέχει σαν τρελός στο βολάν μιας αστραφτερής Bugatti, μένει στην πολυτελή βίλα που κατασκεύασε στο Μπέβερλυ Χιλς που τότε αρχίζει να χτίζεται. Ξοδεύει χιλιάδες δολάρια το λεπτό αλλά τα προβλήματα στο στομάχι αρχίζουν να τον κατατρώγουν
Χωρίζει με την Ράμποβα και πέφτει σε κατάθλιψη. Τα πολλά αυτοκινητιστικά ατυχήματα που παθαίνει αποδίδονται σε αυτοκτονικές τάσεις εξαιτίας της κατάθλιψης, η αλήθεια όμως είναι πολύ πιο απλή: ο Βαλεντίνο εξαιτίας της μυωπίας του δεν βλέπει αρκετά καλά για να οδηγήσει.
Οι γυναίκες τον λατρεύουν, οι κριτικοί όμως δεν διστάζουν να επιτεθούν στον ανδρισμό του. Αυτό οφείλεται και στο εξεζητημένο του ντύσιμο: πολλά χρυσαφικά, βαριά αρώματα, παλτά με γούνα δημιουργούν ένα νέο μοντέλο αρρενωπότητας. Αν και έχουν υπάρξει αρκετές φήμες σχετικά με ομοφυλοφιλικές σχέσεις του ηθοποιού -για παράδειγμα με τον αντίζηλό του ηθοποιό Ραμόν Νοβάρο, στον οποίο λέγεται ότι χάρισε ένα ασημένιο ομοίωμα φαλλού με την υπογραφή του, ή τον Πωλ Ιβάνο που θεωρείται ο μεγάλος έρωτας της ζωής του- τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί με ακρίβεια. Τον Ιούλιο του 1926 η εφημερίδα «The Chicago Tribune» δημοσιεύει ένα ανώνυμο άρθρο με τίτλο «Ροζ Πουδριέρες», στο οποίο κατηγορεί τον Βαλεντίνο για ομοφυλοφιλία. Ο ηθοποιός οργίζεται και προσκαλεί τον συντάκτη του άρθρου σε έναν αγώνα μποξ, όμως εκείνος δεν εμφανίζεται ποτέ. Ο Βαλεντίνο δεν πρόλαβε να διαπιστώσει αν αυτό το άρθρο θα σηματοδοτούσε το τέλος της καριέρας του, μιας και σε περίπου ένα μήνα δεν θα βρισκόταν πια στη ζωή.
Ο θάνατος του Βαλεντίνο και όσα επακολούθησαν αποτελούν από μόνα τους τμήμα του μύθου του. Στις 15 Αυγούστου 1926 μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης με γαστρικό έλκος. Εγχειρίστηκε, αλλά σύντομα έγινε φανερό πως η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευε. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Μην κλείνετε τις περσίδες. Αισθάνομαι μια χαρά. Θέλω να με υποδεχθεί η λιακάδα». Πέθανε στις 23 Αυγούστου, σε ηλικία μόλις 31 ετών, για να γίνει ο πρώτος από μια σειρά πρόωρα αδικοχαμένων σταρ που θα περνούσαν στη σφαίρα του μύθου.
«Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Βαλεντίνο ήταν το ότι πέθανε» δήλωσε η Αλις Τέρι, συμπρωταγωνίστρια του ηθοποιού στους «Τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης». Η κηδεία του μετατράπηκε σε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Υπολογίζεται πως περισσότερα από 80.000 άτομα συγκεντρώθηκαν γύρω από το Campell's Funeral Parlour στη Νέα Υόρκη για την νεκρώσιμη τελετή. Οι συγκεντρώσεις στους δρόμους οδήγησαν σε ταραχές, ενώ υπήρξαν ακόμη και απόπειρες αυτοκτονίας από τεθλιμμένες θαυμάστριες και θαυμαστές, ένα γεγονός που οδήγησε το Βατικανό στην έκδοση έγγραφης δήλωσης, στην οποία καταδίκαζε «τη συλλογική τρέλα που ενσαρκώνει την τραγική κωμωδία ενός νέου φετιχισμού».
Οι εφημερίδες της εποχής συμμετέχουν και εκείνες στην γενικότερη υστερία: μερικές από τις αιτίες θανάτου που αναφέρουν είναι δηλητηρίαση από αλουμίνιο, λήψη παράνομου φαρμάκου για την αντιμετώπιση της αραίωσης των μαλλιών, ακόμα και πυροβολισμός από ζηλιάρη σύζυγο. Πολλοί μάλιστα έφτασαν μέχρι το σημείο να υποστηρίξουν ότι ο Βαλεντίνο δεν είχε καν πεθάνει, αλλά σκηνοθέτησε τον θάνατό του προκειμένου να ξεφύγει από τις απαιτήσεις της διασημότητας. Ειπώθηκε ακόμα πως η οικογένεια του νεκρού για να προστατεύσει το σώμα του από την μαζική υστερία κατασκεύασε ένα κέρινο ομοίωμα, το οποίο έθεσε σε λαϊκό προσκύνημα αντί για το σώμα του ηθοποιού.
Ο Βαλεντίνο υπήρξε το πρώτο σύμβολο του σεξ στο σινεμά. Το όνομά του ήταν προορισμένο να γίνει συνώνυμο των μεγάλων εραστών, ένα ερωτικό σύμβολο χωρίς συγκεκριμένο πρόσωπο. Οπως είχε πει και ο ίδιος: «Είμαι απλά ο καμβάς στον οποίο οι γυναίκες ζωγραφίζουν τα όνειρά τους».
Ο Ρούντολφ Βαλεντίνο σε οκτώ χρόνια καριέρας και με 15 ταινίες κατάφερε να περάσει στη χώρα του θρύλου και να σημαδέψει μια ολόκληρη γενιά, να δημιουργήσει τους κώδικες του αμερικανικού σταρ σύστεμ, να γίνει το πρότυπο του εραστή. Πέθανε ένα χρόνο πριν ο βωβός κινηματογράφος γίνει ομιλών και πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν καλύτερα γι'αυτόν γιατί δεν θα τα κατάφερνε, δεν είχε ταλέντο ...
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου