Λαθρεπιβάτες στα ερτζιανά

Απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι /
στην άμμο με ραδιάκι φορητό /
το μόνο που θ’ ακούσεις να μιλάει /
θα 'ναι η φωνή του βραδινού εκφωνητή.

Το πάρτι που ονειρεύτηκε και τραγούδησε ντυμένος «Λαθρεπιβάτης» ο Παντελής Θαλασσινός το 1987 και τα επόμενα χρόνια βρήκε πολλούς μιμητές σήμερα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Οχι γιατί δεν υπάρχουν ζευγαράκια τρελά ερωτευμένα. Ούτε διότι κάποιος απαγόρευσε την πρόσβαση στις παραλίες, αν και με την άναρχη ανάπτυξη των μπιτς μπαρ υπάρχουν δυσκολίες. Ούτε γιατί το φεγγάρι κρύφτηκε, κάθε άλλο. Εκείνο που λείπει από το σκηνικό είναι το ραδιόφωνο. Τα τραγούδια και η ατμόσφαιρα της ομαδικής –και ταυτόχρονα απόλυτα προσωπικής- ακρόασης δεν υπάρχουν. Λείπουν οι εκπομπές. Η φωνή του βραδινού εκφωνητή έχει σωπάσει. Η μουσική, το πιο βασικό συστατικό του πιο… αυτοκρατορικού μέσου ενημέρωσης, που είναι συγχρόνως τρόπος ψυχαγωγίας, επικοινωνίας και εκπαίδευσης, στην ουσία έχει εξοριστεί.

Το ραδιόφωνο είναι θύμα της Ελλάδας του τυχαίου και του τυχάρπαστου. Στη χώρα που ξεπουλήθηκε για ένα 4Χ4 και το μόνο που κατάφερε είναι να βρεθεί υπό το μηδέν, η έγχρωμη φτηνιάρικη εικόνα της τηλεόρασης δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά της. Πολύ περισσότερο δεν αφήνει χώρο για την ευαισθησία της ακρόασης και τη συγκίνηση της επικοινωνίας μέσω της μουσικής μέσα σ’ ένα κλειστό δωμάτιο, στο μπαλκόνι μπροστά στη θάλασσα, με την παρέα στο παγκάκι ή ακόμη και στη «βαρετή» καθημερινή διαδρομή για το σπίτι. Ακόμη και στο αυτοκίνητο πολλοί βλέπουν τηλεόραση, ελέω smartphones.

Ευτυχώς για το ραδιόφωνο στον Πλανήτη Γη δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα, ενώ το Ιντερνετ και τα δορυφορικά πιάτα συνιστούν πραγματικά παράθυρα στους ήχους. Στον υπόλοιπο κόσμο τα ερτζιανά φιλοξενούν σε πολλές περιπτώσεις και σήμερα «υψηλής ποιότητας και αισθητικής σπιτικό φαγητό φτιαγμένο από τα πιο απλά υλικά». Το γούστο και την αγάπη για τη μουσική, που όπως πάντα έρχεται από πολύ παλιά, πηγαίνει πολύ βαθιά, εκφράζει συναισθηματικές αποχρώσεις που διαφορετικά θα ήταν αχαρτογράφητες και είναι προορισμένη να φτάσει πολύ πολύ μακριά.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΗΤΡΑΚΗ
  gmitrakis@ekdotiki.gr
         agelioforos.gr