Είναι νωρίς ακόμη να αντιληφθούμε αν η δήλωση του κ. Πούτιν ότι ματαιώνεται η κατασκευή του έργου South Stream αποτελεί προπαγανδιστική κίνηση, ή πράγματι εκφράζει την βούληση της ρωσικής κυβέρνησης. Δεν αποκλείεται καθόλου να συμβαίνει το πρώτο, δεδομένου μάλιστα ότι ο κ. Πέδρο Μοουρίνιου, ειδικός σε θέματα παγκόσμιας πολιτικής, χαρακτηρίζει τον Ρώσο πρόεδρο «ισχυρό στρατηγικό παίκτη στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα».
Όμως, η κάθε κυβέρνηση έχει χρέοςνα μελετά και να αναλύει όλες τις παραμέτρους, ώστε να βρίσκεται έτοιμη να εκμεταλλευθεί κάθε περίσταση που θα βρεθεί στον δρόμο της. Παίρνοντας ως υπόθεση εργασίας, ότι πράγματι εγκαταλείπεται η ιδέα κατασκευής του South Stream, φαίνεται ότι παρουσιάζεται στην Ελλάδα μια καλή ευκαιρία, όπως επισημαίνει ο κ. Δημήτρης Λιάτσος στην Russia Today.
O κ. Πούτιν, στην ίδια δήλωσή του, έκανε λόγο για έναν άλλο αγωγό, στην θέση του καταργηθέντος, υποθαλάσσιο στη Μαύρη Θάλασσα, ο οποίος θα βγαίνει στην Τουρκία (Blue Stream - Γαλάζιο Ρεύμα, φρόντισαν κάποιοι να τον ονομάσουν). Ένας τέτοιος αγωγός, o Blue Stream, ρέει ήδη προς την Τουρκία μεταφέροντας αέριο για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της χώρας (γύρω στα 15-16 δισ. κυβικά/ χρόνο).
Ο κ. Ερντογάν, δέχθηκε φυσικά με ενθουσιασμό την πρόταση του Ρώσου προέδρου, αφού ο νέος αγωγός θα έχει δυνατότητα μεταφοράς τέσσερις φορές περισσότερο από τον υπάρχοντα ( 64 δισ. κυβικά/χρόνο). Και εδώ είναι το σημείο που ενδιαφέρει την Ελλάδα. Τα 15 δισ. θα πάνε για εσωτερική κατανάλωση και 50 δισ. μπορούν να κατευθυνθούν προς Βαλκάνια-Ευρώπη. Σε μια τέτοια περίπτωση, η σχέση Μόσχας - Άγκυρας αποκτά στρατηγικό χαρακτήρα.
Αλλά, τα 50 δισ. θα συσσωρεύονται σε τεράστιες δεξαμενές στα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα, όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο κ. Πούτιν. Όχι στα σύνορα με τη Βουλγαρία, αλλά με την Ελλάδα. Και αυτό έχει σημασία, όπως εξήγησε Ρώσος πολιτικός αναλυτής. Πράγματι, έχει. Η Βουλγαρία, την οποία το Κρεμλίνο επί μήνες ολόκληρους την "θώπευε" κάνοντας σωρεία δελεαστικών προτάσεων, αποδείχτηκε περισσότερο αφερέγγυος συνομιλητής από εμάς.
Επομένως, στην απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης εναπόκειται να αποφασίσει τι θα πράξει. Το αέριο αυτό, για να μεταφερθεί στην Ευρώπη, πρέπει να περάσει μόνον από την Ελλάδα, αποκλειομένης της Βουλγαρίας, με την παρούσα πολιτική κατάσταση εκεί. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τα πράγματα εδώ, με την αντιρωσική πολιτική μας. Πρέπει δηλαδή να αλλάξουν πολλά. Είναι άξιο πάντως απορίας, το γεγονός ότι όσα απαγορεύουν σ’ εμάς, τα επιτρέπουν στους Τούρκους. Που σημαίνει ότι κάτι δεν πράττουμε σωστά.
Να σημειώσω βέβαια, σύμφωνα με πληροφορίες από την Βουλγαρική Ραδιοφωνία, ότι ο φιλοαμερικανός Βούλγαρος πρωθυπουργός, τώρα αντιλαμβάνεται την ζημία που θα υποστεί η χώρα του. Κατευθύνεται για συνομιλίες περί του αγωγού στις Βρυξέλλες, «στρογγυλεύοντας» την μέχρι τώρα πολιτική του: «Η Βουλγαρία πάντα υποστήριζε την υλοποίηση του σχεδίου South Stream, αλλά μόνο υπό τον όρο της αυστηρής τήρησης όλων των διατάξεων της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας. Δεν θα επιτρέψω να χρησιμοποιηθεί η χώρα ως αντάλλαγμα στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας». Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός εξέφρασε τις προσδοκίες του ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα υπερασπιστούν τα συμφέροντα και της χώρας του στις συνομιλίες μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας.
Να σημειωθεί επίσης η τοποθέτηση, στην Deutsche Welle, του Γερμανού ευρωβουλευτή κ. Κνουτ Φλέκενσταϊν, επικεφαλής της πολιτικής ομάδας των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο οποίος επιρρίπτει ευθύνες και στην ΕΕ.
«Ο Πούτιν εννοεί σοβαρά τα όσα λέει, υποστηρίζοντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες το πρότζεκτ δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Εάν θέλετε να είστε και λίγο σαρκαστικοί μπορείτε να πείτε ότι ο Πούτιν συντάχθηκε αιφνιδιαστικά με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο, στην πλειονότητά του, δεν θέλει επίσης τον αγωγό αυτό (…) Εν μέρει οι Βρυξέλλες τορπίλισαν το πρότζεκτ καθώς έθεταν, τουλάχιστον φραστικά, άλλες προτεραιότητες. Σε αυτό ακριβώς αντέδρασε τώρα η Ρωσία», λέει ο ευρωβουλευτής.
Ανάλογες, ή και πιο σκληρές, είναι οι αντιδράσεις εκπροσώπων όλων των χωρών που ενέχονται στο έργο, Σέρβων, Σερβοβόσνιων, Κροατών, Ούγγρων, αλλά και της πλειοψηφίας των πολιτικών αναλυτών της Βουλγαρίας.
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου