Μισθοφορικός στρατός δολοφόνων στα γήπεδα

Ο «ιδιωτικός στρατός» του προέδρου του Ολυμπιακού (ουδεμία σχέση με τους φιλάθλους της ομάδας) κτύπησε εκ νέου στο γήπεδο Καραϊσκάκη μέσα στο πέταλο, στο ύψος της θύρας 8.




Στον χλοοτάπητα εξελισσόταν το παιγνίδι της Εθνικής με το Γιβραλτάρ. Στο γήπεδο και στο πέταλο ειδικά, πολλοί γονείς είχαν μαζί τους και τα παιδιά τους. Τι πιο φυσικό. Μιλάμε για έναν αγώνα της Εθνικής, πέρα από συλλόγους και οπαδικές αντιπαλότητες.

Κάποια στιγμή ένας φίλαθλος – οπαδός έβγαλε το μπουφάν του και από μέσα εμφανίστηκε η φανέλα του Παναθηναϊκού. 

Σουρεαλιστικό μπορεί. Λάθος μπορεί. Έγκλημα ωστόσο δεν ήταν. 

Αφιονισμένοι χούλιγκανς του Ολυμπιακού του επιτέθηκαν. Άρχισαν να τον γρονθοκοπούν, να τον κλωτσούν. Αν κατά τύχη ο φίλαθλος αυτός δεν κατάφερνε να πηδήσει στον αγωνιστικό χώρο και να προσγειωθεί στο ταρτάν του γηπέδου μπορεί και να είχε σκοτωθεί. 

 Καλύτερα. Θα μπορούσαν οι χούλιγκανς του Ολυμπιακού να τον είχαν σκοτώσει. Έτσι για μία φανέλα.

Στην ομάδα των βαρβάρων που επιτέθηκε στο πέταλο, συμμετείχαν άτομα γνωστά. Άλλωστε οι φωτογραφίες πάνω στις οποίες αποτυπώθηκε το βίαιο συμβάν κατέγραψαν με λεπτομέρειες τα αφιονισμένα πρόσωπα τους. 

Οι αρχές δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα (ούτε και άλλοθι) για να ταυτοποιήσουν. Υπάρχουν και οι κάμερες του γηπέδου. Κάτι θα κατέγραψαν και αυτές. Αν λειτουργούν. Αν λειτούργησαν κατά το επίμαχο επεισόδιο.

Οι φίλαθλοι από τα κερκίδες παρακολουθούσαν το βίαιο επεισόδιο στην αρχή με περιέργεια και στη συνέχεια με οργή. Εξέφρασαν με κάθε τρόπο την αντίθεση τους. Φώναξαν χαρακτηριστικά συνθήματα κατά των χούλιγκανς. Προσπάθησαν να προστατέψουν (μάταια) αυτό που διαδραματιζόταν στο γήπεδο. Ένας αγώνας της Εθνικής ενάντια στο Γιβραλτάρ. Πέρα από οπαδούς και ομαδικές ταυτότητες.

Αυτά ως προς την ανείπωτη βία που για άλλη μία φορά στιγμάτισε ένα αθλητικό γεγονός. Δεν πάει άλλο ωστόσο. Δεν είναι δυνατόν τα φαινόμενα αυτά να πολλαπλασιάζονται και να κυριαρχούν στο Ποδόσφαιρο αλλά όχι μόνον, λόγω απάθειας της κοινωνίας και λόγω ανικανότητας της Πολιτείας. Το θύμα του ξυλοδαρμού θα μπορούσε να ήταν νεκρό. Τότε, σήμερα όλοι τα έτρεχαν, εκφράζοντας μακροσκελείς δακρύβρεχτες δηλώσεις. Στα τηλεπαράθυρα θα διαγκωνίζονταν παράγοντες του αθλητισμού εκστομίζοντας «σοφίες», παραινέσεις, διαπιστώσεις, συμβουλές. Οι πολιτικοί θα ξιφουλκούσαν κατά των αθλητικών παραγόντων ανωνύμως βεβαίως. Θα ζητούσαν να αποδοθούν ευθύνες χωρίς να κατονομάσουν τους υπευθύνους. Όλοι τους γνωρίζουν. Κανείς δεν τους αναφέρει. «Η Ομερτά της Παράγκας» δηλαδή.

Ποιος εκ των αρμοδίων, των παραγόντων, των βασικών συντελεστών του Ποδοσφαίρου αγνοεί άραγε πώς οι πρόεδροι των μεγάλων ομάδων (και των μικρότερων δυστυχώς) διατηρούν ιδιωτικούς στρατούς. Πώς οι «οργανωμένοι φίλαθλοι» οι «Θύρες» ενεργούν ως εντεταλμένα όργανα, ενίοτε και ως εκτελεστές. Πώς στο ελληνικό ποδόσφαιρο διοικεί η «Μαφία της Παράγκας», μία εγκληματική οργάνωση Λερναία Ύδρα. Πώς η Πολιτεία έχει παραδοθεί διότι απλά οι οπαδοί είναι παράλληλα και μεγάλες δεξαμενές ψηφοφόρων. Πώς η Δικαιοσύνη κλείνει τα μάτια παίζοντας το παιγνίδι (αλήθεια τι έχει γίνει με το βούλευμα για την εγκληματική οργάνωση στο Ποδόσφαιρο. Ενάμιση χρόνο τώρα το βούλευμα αυτό δεν εκδίδεται. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού κατά την εισαγγελική πρόταση είναι υπόδικος και προφυλακιστέος). Αλήθεια μέχρι που θα τραβήξει αυτή η ιστορία;

Όταν κάποτε στην Μεγάλη Βρετανία η «Σιδηρά Κυρία» βρέθηκε αντιμέτωπή με το φαινόμενο του Χουλιγκανισμού, το έλυσε μέσα σε λίγες ώρες. Απαγόρευσε την διεξαγωγή αγώνων, απέκλεισε τις βρετανικές ομάδες από τα διεθνή πρωταθλήματα, επέβαλε όρους ασφαλείας στα γήπεδα, εφάρμοσε τις νέες τεχνολογίες, τράβηξε μέχρι που πόνεσαν τα αυτιά της Σκότλαντ Γιάρντ, χρησιμοποίησε τις κάμερες, και τώρα οι πατεράδες και οι παππούδες παίρνουν μαζί τους τα παιδιά και τα εγγόνια τους στα γήπεδα. Την έλεγαν Μάργκαρετ Θάτσερ αν δεν το θυμάστε.

Στην Ελλάδα του 2017 λες και βρισκόμαστε στην πρώτη νεολιθική περίοδο. Τα πράγματα είναι απλά.

α) Δεν θα διεξαχθούν αγώνες ποδοσφαίρου αν δεν εφαρμοστεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Κάθε θέση στις κερκίδες θα έχει όνομα επώνυμο και υπογραφή. Καταγεγραμμένα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.

β) Απαγορεύεται η είσοδος σε άτομα με κουκούλες. Καμία κουκούλα. Κανένα άλλοθι.

γ) Την απόλυτη ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί τη φέρουν ο πρόεδρος και το διοικητικό συμβούλιο των ομάδων. Ουδείς άλλος. Τέρμα οι φερετζέδες.

δ) Οι κάμερες δεν είναι διακοσμητικές.

ε) Οι έλεγχοι στις εισόδους δεν είναι της πλάκας.

στ) Οι αγώνες τις Εθνικής δεν μπορούν να διεξάγονται σε οπαδικά γήπεδα.

Για να τελειώνουμε. Το θέμα της βίας στα γήπεδα είναι πολιτικό. Η Πολιτεία οφείλει να ξεκαθαρίσει αν είναι αυτή ή οι Μαφιόζοι που ελέγχει τα Πρωταθλήματα. Οι ναπολιτάνοι, στην καρδιά της Ιταλικής Μαφίας συνηθίζουν να λένε. «Η Ελλάδα δεν χρειάζεται Μαφία διότι οι έλληνες πολιτικοί είναι μαφιόζοι». Μπορεί οι ναπολιτάνοι να υπερβάλλουν. Μπορεί και όχι. Η Πολιτεία ωστόσο οφείλει να καταδείξει πώς δεν προσκυνά την «Μαφία της Παράγκας» ή καλύτερα, πώς δεν αποτελεί κομμάτι της «Παράγκας».

Μόλις πριν από μία εβδομάδα ο πρόεδρος της Λάρισας Αλέξης Κούγιας έφτυσε παίκτη του ΠΑΟΚ και «τιμωρήθηκε» με δύο μήνες αποκλεισμό από τα γήπεδα και με ένα μικρό χρηματικό πρόστιμο. Πολύ αυστηρός ο αθλητικός δικαστής. Πραγματικά εξάντλησε όλα τα περιθώρια του νόμου!

Eικόνες από την επίθεση στον φίλαθλο που σοκάρουν:

Φωτογραφίες: Eurokinissi

           zougla.gr