Με απόδοση πολλών κιλών και συγκομιδή κάθε 70 ημέρες το κουνουπίδι δελεάζει

Η στροφή των Ελλήνων παραγωγών στα σταυρανθή για την κάλυψη των αναγκών της εγχώριας αγοράς έφερε τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο την καλλιέργεια κουνουπιδιού, γνωστής από τις αρχές του περασμένου αιώνα στην χώρα μας. 

Με απόδοση αρκετών κιλών και μακρά περίοδο καλλιέργειας το κουνουπίδι φαντάζει μία ελκυστική επιλογή.

Για τα μυστικά της καλλιέργειας του κουνουπιδιού μίλησε στην Agrenda ο αγρότης Κωνσταντίνος Δανέλλης από την Καστέλλα της Εύβοιας. Ο νεαρός παραγωγός που εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Νέων Αγροτών» από το 2014 και κρατά από αγροτική οικογένεια καλλιεργεί κουνουπίδι στην εύφορη, όπως τη χαρακτηρίζει, κοιλάδα της Καστέλλας.


«Ο τόπος µας σηκώνει το κουνουπίδι, το οποίο καλλιεργείται εδώ πριν από τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο. Το µικροκλίµα της περιοχής µπορεί να δώσει την καλύτερη ποιότητα» αναφέρει στην Agrenda ο Κωνσταντίνος ∆ανέλλης.

Γιατί επιλέξατε τη συγκεκριµένη καλλιέργεια;

Με τις ήπιες θερµοκρασίες της η Καστέλλα  και γενικά η Εύβοια αποτελεί ιδανικό τόπο για αυτήν  την καλλιέργεια, που αν βοηθηθεί από τον καιρό σε συνάρτηση µε το νόµο της προσφοράς και της ζήτησης, θα δώσει ένα καλό εισόδηµα στον αγρότη. Εδώ υπάρχει µία εύφορη κοιλάδα, στην οποία η καλλιέργεια του κουνουπιδιού ξεκίνησε πριν τον πόλεµο του ’40. Βέβαια άκουσα και τις συµβουλές των παλαιότερων και θέλω να υπάρχει ποικιλία στο καλλιεργητικό µου πλάνο και να είµαι πιο ευέλικτος αν «διπλώσει» κάποιο προϊόν λόγω θεοµηνίας, ασθενειών ή κορεσµού της αγοράς και κατ’ επέκταση χαµηλής τιµής, ώστε να βγάλω τα σπασµένα µε κάποιο άλλο. Επίσης αφού εµείς οι αγρότες αντιµετωπιζόµαστε από το κράτος ως ελεύθεροι επαγγελµατίες, πρέπει να κάνουµε ταµείο καθηµερινά. ∆ηλαδή στον ετήσιο προγραµµατισµό µου επιβάλλεται να έχω συγκοµιδή και να πουλώ συνέχεια, γιατί µόνο έτσι θα αντεπεξέρθω στις οικονοµικές µου υποχρεώσεις.

Ποια είναι τα µυστικά της παραγωγής καλού κουνουπιδιού;

Απαιτεί καλά στραγγιζόµενο έδαφος πλούσιο σε οργανική ουσία µε άριστο pH 6,5. Στις πρώιµες ποικιλίες  χορηγώ µικρή ποσότητα αζώτου µόνο κατά τη βασική λίπανση, στις µεσοπρώιµες δίνω πιο πολύ άζωτο και στις όψιµες ακόµα περισσότερο, που το µοιράζω στη βασική και στις δύο µε τρείς επιφανειακές λιπάνσεις. Προσέχω όµως γιατί το υπερβολικό άζωτο υποβαθµίζει την ποιότητα του κουνουπιδιού, το οποίο είναι ευαίσθητο και στην έλλειψη ασβεστίου, µολυβδαινίου και βορίου που θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,5 ppm.
Για να πιάσω υψηλές αποδόσεις το ποτίζω αρκετά και µε προσοχή γιατί το αργιλώδες έδαφος που κρατά την υγρασία µπορεί να σαπίσει το φυτό και το αµµώδες που την χάνει πιο γρήγορα θέλει συχνή επανάληψη. Γενικά όσο αναπτύσσεται τόσο περισσότερο νερό θέλει και δεν σταµατώ το πότισµα µέχρι την συγκοµιδή. 
Η ιδανική θερµοκρασία για την καλή ποιότητά του είναι από 7-29 βαθµοί Κελσίου, γιατί οι χαµηλές θερµοκρασίες επιβραδύνουν την ανάπτυξή του, όπως και οι πολύ υψηλές, οι οποίες πριν τον σχηµατισµό της ανθοκεφαλής αναπτύσσουν υπερβολικά το φύλλωµα σε βάρος της παραγωγής. Μετά το σχηµατισµό η έντονη ηλιοφάνεια προκαλεί τον διαχωρισµό της ανθοκεφαλής σε µικρά τµήµατα και επιφέρει την ποιοτική της υποβάθµιση. Αν και υπάρχουν ποικιλίες που προστατεύονται από το παραπάνω φαινόµενο µε τα αναδιπλωµένα φύλλα τους, κάποιοι παραγωγοί στερεώνουν µε λάστιχα τα συγκεκριµένα φύλλα για να τα προστατεύσουν παράλληλα και από τον παγετό.
Στα µείον της καλλιέργειας κουνουπιδιού είναι ότι δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον παραγωγό ως προς το χρόνο συγκοµιδής, µιας και όταν ανοίξουν τότε πρέπει να κοπούν, γιατί κάθε µέρα που περνά αυτά µεγαλώνουν υπερβολικά, κιτρινίζουν και γίνονται ακατάλληλα προς πώληση. Επίσης η διάθεσή τους πρέπει να γίνει εντός τριών εβδοµάδων που είναι και το µέγιστο όριο παραµονής τους στο ψυγείο.  

Θέλει διάβασµα η καλλιέργεια

Ποιες είναι οι καλλιεργητικές φροντίδες που ακολουθείτε;

Οι ποικιλίες που καλλιεργώ είναι οι Hispalis, Casper και Cornalou και τα φυτά τους τα προµηθεύοµαι από τα φυτώρια της περιοχής, του Μιµίκου και του Σιγανού. Όταν τα κουνουπίδια καλλιεργούνται για πρώιµη (φθινοπωρινή) παραγωγή, κάνω σπορά τον Μάιο ή τον Ιούνιο, ενώ για όψιµη (χειµώνας-άνοιξη) παραγωγή, τον Αύγουστο ή αρχές Σεπτεµβρίου.

Κάνω στο χωράφι τέλη Μάιου βαθιά άροση, τέλη Αυγούστου ψιλοχωµατίζω µε σβολοκόφτη , την επόµενη µέρα φυτεύω µε την φυτευτική µηχανή και αµέσως στρώνω λάστιχα και ποτίζω µε µπεκ.  Τα 2.400 φυτά περίπου καλύπτουν ένα στρέµµα, καθώς οι αποστάσεις φύτευσης είναι 75 εκ. σειρά µε σειρά και 45 εκ. φυτό µε φυτό.
Μετά από 10 µέρες κόβω τα ζιζάνια µε το τρακτέρ- σκαλιστήρι και 5 µέρες αργότερα λιπαίνω στην ρίζα µε ποτιστήρια ρίχνοντας κόκκους, τους οποίους και ποτίζω αµέσως. Συνέχεια ελέγχω για κάµπιες, αφίδες και περονόσπορο και ψεκάζω όπου χρειαστεί. Ο καιρός φέτος ήταν καλός, έκανα µόνο δύο επεµβάσεις και συγκόµισα 4 τόνους το στρέµµα,ένα τόνο επιπλέον από πέρσι που χτύπησε χαλάζι. Ανάλογα την ποικιλία η συγκοµιδή αρχίζει στις 70-120 µέρες  µετά την φύτευση. Από τις 8 π.µ. έως τις 4µ.µ. συγκοµίζουµε 10 άτοµα και ένα τρακτέρ που µεταφέρει την παραγωγή σε τελάρα των 6 περίπου  τεµαχίων (8 κιλών), την οποία πουλώ χονδρικής  µε 0,40-0,70 λεπτά το κιλό και αυτό θα συνεχιστεί ως τον Φλεβάρη.     

Τι θα θέλατε να αλλάξει στον χώρο σας;

Αρκετές διαδικασίες κινούνται πολύ αργά και χάνεται χρόνος στην υλοποίηση έργων και νοµοσχεδίων  ζωογόνων για τους αγρότες. Το κόστος παραγωγής στη χώρα µας είναι ανησυχητικά µεγαλύτερο σε σχέση µε την υπόλοιπη Ευρώπη, κοστίζοντας την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος. 

Η προώθηση των ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό και η διαφήµισή τους είναι ανεπαρκής. Οι παραγωγοί χρειάζονται ενηµέρωση και πρόσβαση πάνω σε καινούριες τεχνολογίες του αγροτικού τοµέα και παράλληλα το κράτος πρέπει να ισοζυγίσει και να εντείνει τους ελέγχους στις εισαγωγές.

 

agronews.gr