Σε Ιταλία, Ισπανία και Κίνα εξάγει ο αλιευτικός συνεταιρισμός Βιστωνίδας

Ο πιο παλιός συνεταιρισμός λιμνοθαλασσών που υπάρχει στην Ελλάδα, από το 1947 είναι ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός της Βιστωνίδας. 


 Σε μια έκταση 45.000-50.000 στρεμμάτων 57 συνέταιροι και 4-5 υπάλληλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους προσπαθώντας να ξεπεράσουν μια χρονιά πολύ δύσκολη.
Ήταν δύσκολη σε όλες τις λιμνοθάλασσες της χώρας λόγω του περσινού χειμώνα, που ήταν πολύ βαρύς. 
Στην Βιστωνίδα οι συνεταιριστές σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Γκίλη, πρόεδρο του Συνεταιρισμού Βιστωνίδας και πρόεδρο Συνδέσμου Μισθωτών Λιμνοθαλασσών, απώλεσαν όλη την παραγωγή τσιπούρας.

Στον συνεταιρισμό αλιεύουν κεφάλια, αθερίνα, που εξάγεται στην Ιταλία, τσιπούρες, λαβράκια, χέλια και τα τελευταία δέκα χρόνια τον μπλε κάβουρα. «Δεν έχει αντίπαλο μέσα στην λιμνοθάλασσα, τρέχει, δεν πιάνεται, ζει άνετα έχει αυξηθεί πάρα πολύ η παραγωγή και για να ζήσει τρώει τα αβγά από την αθερίνα ή τα άλλα ψάρια, κάνει δηλαδή ζημιά.» Εξάγεται στην Κίνα, στην Ισπανία, στην Ιταλία με 0,70, 1 ευρώ ή στην καλύτερη περίπτωση 1,20, όπως λένε οι ίδιοι οι αλιείς «έχει ποσότητα, προσπαθούμε να το πουλήσουμε, όμως, δεν έχει καλή τιμή.»

Απειλούμενο είδος το χέλι
Μετά από 2,5 χρόνια αγώνα από τους συνεταιριστές όλων των λιμνοθαλασσών πέρασε μια τροπολογία με την οποία λύθηκαν αρκετά προβλήματα. «Περιμένουμε την εγκύκλιο για την εφαρμογή του Νόμου με τον οποίο νομιμοποιούνται κτίρια και ρυθμίζονται εγγυητικές» δηλώνει ο κος Γκίλης. Ένα από τα προβλήματα του Συνεταιρισμού είναι το χέλι, που τείνει να εξαφανιστεί. «Πρέπει να αφήνουμε το 30%, σε μια ποσότητα δέκα τόνων να αφήνουμε τους τρεις τόνους, δηλαδή 30.000 ευρώ ζημιά, ζητάμε κάποια ενίσχυση από το κράτος. Δεν μπορούμε να χάνουμε συνέχεια από το εισόδημά μας. Υπάρχουν φωνές από την ΕΕ για ολική απαγόρευση του χελιού και δεν ξέρω πώς θα αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο.» δηλώνει ο κος Γκίλης.

Με τον κίνδυνο της πλημμύρας
Τέλος, αναφέρει ως σημαντικό πρόβλημα τους υδατοφράκτες, καθώς είναι σχεδόν κατεστραμμένοι. «Σπάνε τα φράγματα γιατί είναι παλιά. Όταν συμβαίνει φεύγουν τα ψάρια στη θάλασσα. Κινδυνεύουν και οι οικισμοί. Όταν πληρώνουμε 50.000 ενοίκιο το χρόνο από κάπου πρέπει να έχουμε στήριξη και αυτού του είδους τα προβλήματα να αντιμετωπίζονται.»


Πηγή: Μαρία Νικολάου, ΕΡΤ Κομοτηνής
                         agro24.gr