Απελπιστική περιγράφουν την κατάσταση για το ντόπιο λεμόνι,
παραγωγοί και παράγοντες της εγχώριας αγοράς, με τους οποίους συνομίλησε
ο ΑγροΤύπος.
Μεγαλύτερη πληγή, όπως μας ανέφεραν είναι αφενός μεν οι αθρόες εισαγωγές φθηνού και υποβαθμισμένης ποιότητας προϊόντος από την Τουρκία, αφετέρου δε, η συνάρτηση κόστους παραγωγής - ένδειας των παραγωγών, οι οποίοι μην έχοντας οικονομική ευχέρεια, δεν φροντίζουν όπως θα έπρεπε τις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα να πέφτουν οι αποδόσεις.
Βέβαια, ορισμένοι παραγωγοί - έμποροι με τους οποίους συνομίλησε ο ΑγροΤύπος για τις ανάγκες του ρεπορτάζ ευελπιστούν, ότι από τον επόμενο μήνα, ίσως υπάρξει, τόνωση της ζήτησης. Κατά τα άλλα, οι τιμές, που εισπράττει ο ντόπιος παραγωγός, αυτή την περίοδο, δεν ξεπερνούν τα 25 λεπτά το κιλό και σε εξαιρετικές περιπτώσεις τα 30 λεπτά το κιλό.
Με φαύλο κύκλο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μείωση της εγχώριας παραγωγής λεμονιού και πτώση της ποιότητας μοιάζει η κατάσταση στην αγορά του λεμονιού. Οι τιμές παραμένουν σε εξευτελιστικά επίπεδα για τον παραγωγό, ο οποίος δέχεται πιέσεις πανταχόθεν.
«Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή φέτος στο λεμόνι για τον παραγωγό. Στο Αίγιο αλλά και στην Κορινθία, άλλες χρονιές τέτοια εποχή δεν έβρισκες λεμόνι. Φέτος υπάρχει προϊόν, αλλά το κακό είναι ότι οι τιμές είναι καθηλωμένες στα 25 λεπτά το κιλό εδώ και πολύ καιρό. Με αυτή την τιμή, το προϊόν, με κόστος μεταφορικών, συσκευασίας, μεταφορικά κ.λπ. φθάνει στη βόρεια Έλλαδα, σε μια τιμή στα 40 – 45 λεπτά.
Οπότε πολλοί έμποροι προτιμούν να φέρνουν λεμόνι Τουρκίας, το οποίο ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, παραδίδεται, σε τιμές, ακόμα και χαμηλότερες από αυτές. Την ίδια ώρα άμα πας να δεις στην αγορά της βόρειας Ελλάδας, όλα τα λεμόνια, γράφουν ότι είναι Αιγίου και Κορινθίας, οπότε εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι συμβαίνει», μας δήλωσε ο κ. Κώστας Δεληγιάννης, παραγωγός από το Αίγιο.
Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια η γείτονα χώρα, έχει επενδύσει πολλά στο λεμόνι, το οποίο το συναντά κανείς, ιδίως στα νότια της Τουρκίας. Τα λεμόνια αυτά είναι σαφώς κατώτερα ποιοτικά από τα δικά μας, αλλά το κακό είναι πως στην Ελλάδα, όπως μας εξήγησε ο κ. Δεληγιάννης, «έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα έχουμε σε λίγο και πρόβλημα ποιότητας. Αυτό πιστεύω θα συμβεί γιατί ο κλήρος ειδικά σε εμάς είναι πολύ μικρός. Οπότε σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση και το ακριβό κόστος, όσο πάμε θα μειώνεται η ποιότητα και η ποσότητα». «Εγώ για 20 στρέμματα λεμόνι για να είμαι καλυμμένος πρέπει να κάνω 4-5 ραντίσματα, τα οποία το καθένα στοιχίζει 500-600 ευρώ. Αυτό δεν μπορούν όμως να το κάνουν όλοι. Επίσης, οι τιμές είναι πολύ χαμηλές.
Με 25 λεπτά το κιλό, εκ των οποίων τα 13 πάνε στο συνεργείο που θα τα κόψει, μένουν 12 λεπτά σε μας, όσο ακριβώς δηλαδή είναι το κόστος», εξηγεί ο κ. Δεληγιάννης, ο οποίος μας τόνισε επίσης ότι μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και λόγω του εμπάργκο στη Ρωσία, καθότι είναι μεγάλη αγορά και παλιότερα απορροφούσε πολλές ποσότητες.
Στην κατάσταση που επικρατεί στην εγχώρια αγορά του λεμονιού αυτή την περίοδο αναφέρεται και ο Αγροτικός Σύλλογος Αιγίου «Μπακόπουλος-Ντρίνιας», από τον οποίο μας τόνισαν τα ακόλουθα «όσοι είσαστε παραγωγοί λεμονιού ή όσοι περνάτε από περιοχές όπου καλλιεργούν οι συνάδελφοι, θα σας λυπεί η εικόνα των φορτωμένων δέντρων.
Η τιμή τους είναι 0,25ευρώ αλλά οι έμποροι δεν αγοράζουν. Η τιμή κόστους παραγωγού είναι άνω των 0,40 λεπτών. Το πρόβλημα είναι η ασυδοσία των εμπόρων, οι αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες, το εμπάργκο στη Ρωσία. Εφόσον η Κυβέρνηση δεν λύνει αυτά τα προβλήματα και ευθύνεται γι αυτά πρέπει να αναπληρώσει το χαμένο εισόδημα των παραγωγών με βάση την τιμή παραγωγού μιας και κόπτεται ότι στηρίζει τον πρωτογενή τομέα. Αγωνιζόμαστε για το εισόδημα των λεμονοπαραγωγών».
«Οι τιμές για το λεμόνι Κορινθίας είναι για τον παραγωγό αυτή τη στιγμή στα 30 λεπτά το κιλό. Εμείς καλλιεργούμε λεμόνι ποικιλίας Μαγληνό, αλλά το κακό είναι ότι τώρα δεν υπάρχει καθόλου ζήτηση. Ωστόσο επειδή έπεσαν πολλές βροχές και φούσκωσαν όλα μαζί τα λεμόνια, με αποτέλεσμα να κόβονται σε ένα χέρι σχεδόν μόνο και όχι τρία, όπως άλλες χρονιές, ίσως από τον επόμενο μήνα, δημιουργηθεί ζήτηση», μας δήλωσε από την πλευρά του ο κ. Γιάννης Χατούπης, παραγωγός και έμπορος λεμονιού από την Κόρινθο.
«Στην Λυκοποριά καλλιεργούμε ποικιλίες Μαγληνό-καρυστινό και Καρυστινό. Οι κοπές ξεκίνησαν μετά τις 25 Ιανουαρίου. Παραγωγή υπάρχει, αλλά δεν λείπουν τα προβλήματα ποιότητας, κυρίως από τις σκόνες των δημόσιων έργων, που γίνονται στην περιοχή μας. Έχουμε παρατηρήσει στους καρπούς στίγματα, σημάδια και λειχήνες. Κάναμε και 5-6 ψεκασμούς, αλλά το πρόβλημα είναι υπαρκτό», δήλωσε στον ΑγροΤύπο, ο κ. Παναγιώτης Καλέσιος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λυκοποριάς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λυκοποριάς ιδρύθηκε το 1965 με κύριο σκοπό την πώληση λεμονιών και φυτωρίων, για ένα διάστημα έκλεισε, αλλά «αναβιώνει την τελευταία εξαετία, αναλαμβάνοντας νέες πρωτοβουλίες», όπως μας εξήγησε ο πρόεδρος του ΑΣ, κ. Παναγιώτης Καλέσιος. Σύμφωνα με τον ίδιο ο Συνεταιρισμός συγκεντρώνει περί τους 1.500 τόνους λεμόνι διαφόρων ποικιλιών και ως άμεσο σχετικά στόχο έχει να δημιουργήσει νέες εγκαταστάσεις, όπως τυποποιητήριο, ψυγεία κ.λπ.
«Το προϊόν εδώ φεύγει με πολύ-πολύ αργούς ρυθμούς. Η κατάσταση στο εμπόριο μόνον καλή δεν είναι και αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους. Πρώτος λόγος είναι οι εισαγωγές λεμονιού από την Τουρκία. Έχουμε... πήξει στο λεμόνι Τουρκίας, το οποίο εκτοπίζει το δικό μας, γιατί ο καταναλωτής πλέον εδώ, που δεν έχει χρήματα, δεν ενδιαφέρεται καν, αν είναι ελληνικό το προϊόν, που αγοράζει. Επίσης, δεν είμαστε οργανωμένοι σε σχήματα και πληρώνουμε και πολύ υψηλούς φόρους και εισφορές. Με τις τωρινές τιμές που πιάνει το λεμόνι, των 25 και 30 λεπτών δηλαδή, μπαίνουμε μέσα. Για να βγούμε οικονομικά, πρέπει να πουλάμε τουλάχιστον στα 50 λεπτά. Όμως μετά ο καταναλωτής στην Αθήνα, θα αγοράζει λεμόνι ακριβά και θα διαμαρτύρεται, γιατί ανεβαίνει το κόστος, λόγω μεταφορικών, μεσιτικών κ.λπ.», μας είπε από την πλευρά του ο κ. Λεωνίδας Ραβανός, καλλιεργητής λεμονιών ποικιλίας Αδαμοπούλου στην Πρέβεζα, ο οποίος έχει συστήσει οικοτεχνία και διαθέτει κυρίως στην τοπική αγορά την γνωστή λεμονάδα «ΛΕΜΟΝίδας». Επισημαίνεται ότι η Πρέβεζα, που έχει καλή ποιότητα λεμονιού και φέτος είναι η πιο όψιμη παραγωγικά περιοχή της Ελλάδας στο συγκεκριμένο προϊόν, λόγω του ότι είναι η πιο βόρεια ζώνη της χώρας, που παράγει λεμόνι.
Με βάση τα πιο φρέσκα στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών Incofruit Hellas, ανοδική μεν, αλλά με μειωμένες ποσότητες είναι η πορεία των εξαγωγών μας σε λεμόνι. Μέχρι και τις αρχές Φεβρουαρίου, λοιπόν, ανέρχονταν σε 3,6 εκατ. τόνους, έναντι 6 εκατ. που ήταν την αντίστοιχη περίοδο το 2018. Σύμφωνα εξάλλου με άλλα στοιχεία του Συνδέσμου, από Τουρκία εισήχθησαν το πρώτο δίμηνο του 2019 225 τόνοι λεμονιού, ενώ πέρσι το αντίστοιχο διάστημα 157 τόνοι. Ολόκληρο δε το 2018 εισήχθησαν στην Ελλάδα από Τουρκία, 2.689,6 τόνοι, με τη συνολική τους αξία να ξεπερνά τα 1,68 εκατ. ευρώ, δηλαδή σε μια μέση τιμή κιλού της τάξης των 62,5 λεπτών το κιλό (25 από αυτά είναι περίπου τα μεταφορικά).
Αλέξανδρος Μπίκας
mpikas@agrotypos.gr
Μεγαλύτερη πληγή, όπως μας ανέφεραν είναι αφενός μεν οι αθρόες εισαγωγές φθηνού και υποβαθμισμένης ποιότητας προϊόντος από την Τουρκία, αφετέρου δε, η συνάρτηση κόστους παραγωγής - ένδειας των παραγωγών, οι οποίοι μην έχοντας οικονομική ευχέρεια, δεν φροντίζουν όπως θα έπρεπε τις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα να πέφτουν οι αποδόσεις.
Βέβαια, ορισμένοι παραγωγοί - έμποροι με τους οποίους συνομίλησε ο ΑγροΤύπος για τις ανάγκες του ρεπορτάζ ευελπιστούν, ότι από τον επόμενο μήνα, ίσως υπάρξει, τόνωση της ζήτησης. Κατά τα άλλα, οι τιμές, που εισπράττει ο ντόπιος παραγωγός, αυτή την περίοδο, δεν ξεπερνούν τα 25 λεπτά το κιλό και σε εξαιρετικές περιπτώσεις τα 30 λεπτά το κιλό.
Με φαύλο κύκλο που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μείωση της εγχώριας παραγωγής λεμονιού και πτώση της ποιότητας μοιάζει η κατάσταση στην αγορά του λεμονιού. Οι τιμές παραμένουν σε εξευτελιστικά επίπεδα για τον παραγωγό, ο οποίος δέχεται πιέσεις πανταχόθεν.
«Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή φέτος στο λεμόνι για τον παραγωγό. Στο Αίγιο αλλά και στην Κορινθία, άλλες χρονιές τέτοια εποχή δεν έβρισκες λεμόνι. Φέτος υπάρχει προϊόν, αλλά το κακό είναι ότι οι τιμές είναι καθηλωμένες στα 25 λεπτά το κιλό εδώ και πολύ καιρό. Με αυτή την τιμή, το προϊόν, με κόστος μεταφορικών, συσκευασίας, μεταφορικά κ.λπ. φθάνει στη βόρεια Έλλαδα, σε μια τιμή στα 40 – 45 λεπτά.
Οπότε πολλοί έμποροι προτιμούν να φέρνουν λεμόνι Τουρκίας, το οποίο ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, παραδίδεται, σε τιμές, ακόμα και χαμηλότερες από αυτές. Την ίδια ώρα άμα πας να δεις στην αγορά της βόρειας Ελλάδας, όλα τα λεμόνια, γράφουν ότι είναι Αιγίου και Κορινθίας, οπότε εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι συμβαίνει», μας δήλωσε ο κ. Κώστας Δεληγιάννης, παραγωγός από το Αίγιο.
Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια η γείτονα χώρα, έχει επενδύσει πολλά στο λεμόνι, το οποίο το συναντά κανείς, ιδίως στα νότια της Τουρκίας. Τα λεμόνια αυτά είναι σαφώς κατώτερα ποιοτικά από τα δικά μας, αλλά το κακό είναι πως στην Ελλάδα, όπως μας εξήγησε ο κ. Δεληγιάννης, «έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα έχουμε σε λίγο και πρόβλημα ποιότητας. Αυτό πιστεύω θα συμβεί γιατί ο κλήρος ειδικά σε εμάς είναι πολύ μικρός. Οπότε σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση και το ακριβό κόστος, όσο πάμε θα μειώνεται η ποιότητα και η ποσότητα». «Εγώ για 20 στρέμματα λεμόνι για να είμαι καλυμμένος πρέπει να κάνω 4-5 ραντίσματα, τα οποία το καθένα στοιχίζει 500-600 ευρώ. Αυτό δεν μπορούν όμως να το κάνουν όλοι. Επίσης, οι τιμές είναι πολύ χαμηλές.
Με 25 λεπτά το κιλό, εκ των οποίων τα 13 πάνε στο συνεργείο που θα τα κόψει, μένουν 12 λεπτά σε μας, όσο ακριβώς δηλαδή είναι το κόστος», εξηγεί ο κ. Δεληγιάννης, ο οποίος μας τόνισε επίσης ότι μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και λόγω του εμπάργκο στη Ρωσία, καθότι είναι μεγάλη αγορά και παλιότερα απορροφούσε πολλές ποσότητες.
Στην κατάσταση που επικρατεί στην εγχώρια αγορά του λεμονιού αυτή την περίοδο αναφέρεται και ο Αγροτικός Σύλλογος Αιγίου «Μπακόπουλος-Ντρίνιας», από τον οποίο μας τόνισαν τα ακόλουθα «όσοι είσαστε παραγωγοί λεμονιού ή όσοι περνάτε από περιοχές όπου καλλιεργούν οι συνάδελφοι, θα σας λυπεί η εικόνα των φορτωμένων δέντρων.
Η τιμή τους είναι 0,25ευρώ αλλά οι έμποροι δεν αγοράζουν. Η τιμή κόστους παραγωγού είναι άνω των 0,40 λεπτών. Το πρόβλημα είναι η ασυδοσία των εμπόρων, οι αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες, το εμπάργκο στη Ρωσία. Εφόσον η Κυβέρνηση δεν λύνει αυτά τα προβλήματα και ευθύνεται γι αυτά πρέπει να αναπληρώσει το χαμένο εισόδημα των παραγωγών με βάση την τιμή παραγωγού μιας και κόπτεται ότι στηρίζει τον πρωτογενή τομέα. Αγωνιζόμαστε για το εισόδημα των λεμονοπαραγωγών».
«Οι τιμές για το λεμόνι Κορινθίας είναι για τον παραγωγό αυτή τη στιγμή στα 30 λεπτά το κιλό. Εμείς καλλιεργούμε λεμόνι ποικιλίας Μαγληνό, αλλά το κακό είναι ότι τώρα δεν υπάρχει καθόλου ζήτηση. Ωστόσο επειδή έπεσαν πολλές βροχές και φούσκωσαν όλα μαζί τα λεμόνια, με αποτέλεσμα να κόβονται σε ένα χέρι σχεδόν μόνο και όχι τρία, όπως άλλες χρονιές, ίσως από τον επόμενο μήνα, δημιουργηθεί ζήτηση», μας δήλωσε από την πλευρά του ο κ. Γιάννης Χατούπης, παραγωγός και έμπορος λεμονιού από την Κόρινθο.
«Στην Λυκοποριά καλλιεργούμε ποικιλίες Μαγληνό-καρυστινό και Καρυστινό. Οι κοπές ξεκίνησαν μετά τις 25 Ιανουαρίου. Παραγωγή υπάρχει, αλλά δεν λείπουν τα προβλήματα ποιότητας, κυρίως από τις σκόνες των δημόσιων έργων, που γίνονται στην περιοχή μας. Έχουμε παρατηρήσει στους καρπούς στίγματα, σημάδια και λειχήνες. Κάναμε και 5-6 ψεκασμούς, αλλά το πρόβλημα είναι υπαρκτό», δήλωσε στον ΑγροΤύπο, ο κ. Παναγιώτης Καλέσιος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λυκοποριάς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λυκοποριάς ιδρύθηκε το 1965 με κύριο σκοπό την πώληση λεμονιών και φυτωρίων, για ένα διάστημα έκλεισε, αλλά «αναβιώνει την τελευταία εξαετία, αναλαμβάνοντας νέες πρωτοβουλίες», όπως μας εξήγησε ο πρόεδρος του ΑΣ, κ. Παναγιώτης Καλέσιος. Σύμφωνα με τον ίδιο ο Συνεταιρισμός συγκεντρώνει περί τους 1.500 τόνους λεμόνι διαφόρων ποικιλιών και ως άμεσο σχετικά στόχο έχει να δημιουργήσει νέες εγκαταστάσεις, όπως τυποποιητήριο, ψυγεία κ.λπ.
«Το προϊόν εδώ φεύγει με πολύ-πολύ αργούς ρυθμούς. Η κατάσταση στο εμπόριο μόνον καλή δεν είναι και αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους. Πρώτος λόγος είναι οι εισαγωγές λεμονιού από την Τουρκία. Έχουμε... πήξει στο λεμόνι Τουρκίας, το οποίο εκτοπίζει το δικό μας, γιατί ο καταναλωτής πλέον εδώ, που δεν έχει χρήματα, δεν ενδιαφέρεται καν, αν είναι ελληνικό το προϊόν, που αγοράζει. Επίσης, δεν είμαστε οργανωμένοι σε σχήματα και πληρώνουμε και πολύ υψηλούς φόρους και εισφορές. Με τις τωρινές τιμές που πιάνει το λεμόνι, των 25 και 30 λεπτών δηλαδή, μπαίνουμε μέσα. Για να βγούμε οικονομικά, πρέπει να πουλάμε τουλάχιστον στα 50 λεπτά. Όμως μετά ο καταναλωτής στην Αθήνα, θα αγοράζει λεμόνι ακριβά και θα διαμαρτύρεται, γιατί ανεβαίνει το κόστος, λόγω μεταφορικών, μεσιτικών κ.λπ.», μας είπε από την πλευρά του ο κ. Λεωνίδας Ραβανός, καλλιεργητής λεμονιών ποικιλίας Αδαμοπούλου στην Πρέβεζα, ο οποίος έχει συστήσει οικοτεχνία και διαθέτει κυρίως στην τοπική αγορά την γνωστή λεμονάδα «ΛΕΜΟΝίδας». Επισημαίνεται ότι η Πρέβεζα, που έχει καλή ποιότητα λεμονιού και φέτος είναι η πιο όψιμη παραγωγικά περιοχή της Ελλάδας στο συγκεκριμένο προϊόν, λόγω του ότι είναι η πιο βόρεια ζώνη της χώρας, που παράγει λεμόνι.
Με βάση τα πιο φρέσκα στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών Incofruit Hellas, ανοδική μεν, αλλά με μειωμένες ποσότητες είναι η πορεία των εξαγωγών μας σε λεμόνι. Μέχρι και τις αρχές Φεβρουαρίου, λοιπόν, ανέρχονταν σε 3,6 εκατ. τόνους, έναντι 6 εκατ. που ήταν την αντίστοιχη περίοδο το 2018. Σύμφωνα εξάλλου με άλλα στοιχεία του Συνδέσμου, από Τουρκία εισήχθησαν το πρώτο δίμηνο του 2019 225 τόνοι λεμονιού, ενώ πέρσι το αντίστοιχο διάστημα 157 τόνοι. Ολόκληρο δε το 2018 εισήχθησαν στην Ελλάδα από Τουρκία, 2.689,6 τόνοι, με τη συνολική τους αξία να ξεπερνά τα 1,68 εκατ. ευρώ, δηλαδή σε μια μέση τιμή κιλού της τάξης των 62,5 λεπτών το κιλό (25 από αυτά είναι περίπου τα μεταφορικά).
Αλέξανδρος Μπίκας
mpikas@agrotypos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου