Πολλές φορές θα έχει συμβεί σε όλους μας, να χρησιμοποιήσουμε τη φράση: «Ε ρε, κοίτα να δεις, δεν μελετούσα καλύτερα τα νούμερα του Τζόκερ;». Πόσες φορές δεν έχει βγει από τα χείλη μας αυτή η φράση και μάλιστα για δευτερεύουσας σημασίας περιστατικά; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη ζωή ενός συνανθρώπου μας και ιδιαίτερα ενός παιδιού.
«Όσο μπορώ από τη θέση που βρίσκομαι, θα ήθελα να παρακαλέσω την Κυβέρνηση, αν μπορεί, να μην επιτρέψει την έναρξη της ποδοσφαιρικής και «μπασκετικής» χρονιάς. Να μη γίνει το «εναρκτήριο λάκτισμα», γιατί όλη η φόρτιση και η αγανάκτηση που ξεχειλίζει από τον βιασμένο λαό, θα ξεσπάσει στα γήπεδα. Δεν θα ήθελα να φανώ σαν άλλη μια Κασσάνδρα, αλλά πιστεύω ακράδαντα πως φέτος θα θρηνήσουμε νεκρό ή νεκρούς μέσα ή έξω από τα γήπεδα.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά όσοι διαβάσουν αυτές τις σειρές, ας μείνουν μακριά από τα γήπεδα που διεξάγονται ομαδικά αθλήματα, για το καλό τους.»
Σέρρες, 22.8.2011
Έτσι έκλεινε το χρονογράφημα μου πριν από δύο βδομάδες ακριβώς. Βέβαια στο βάθος του μυαλού μου δεν είχα υπόψη μου, τις συγκεκριμένες ομάδες ανεγκέφαλων νέων, της λίθινης εποχής, που κάπου έχουν χαθεί στη διαδρομή από τα σπήλαια του Νεάντερταλ προς την «άγρια Δύση», με μονομαχίες επιβίωσης και βανδαλισμούς του τύπου «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» του Μάρτιν Σκορτσέζε.
Όπως όλοι λένε «ο νεκρός δεδικαίωται», αλλά ποιά δικαιοσύνη μπορεί να βρει η μάνα και ο πατέρας του νεκρού παλικαριού; Οι τραγικές φιγούρες που έβλεπαν μέρα με τη μέρα το παιδί τους να απομακρύνετε από το οικογενειακό άσυλο και τη θαλπωρή και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να εκτρέψουν τον νεαρό James Dean σαν Jim Stark, από τον όλεθρο.
Επαναστάτης χωρίς αιτία; Ή μήπως όχι. Αυτό το δίλημμα θα πρέπει να ανήκει στην Πολιτεία και στην Εκκλησία. «Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν» αν ήθελε να μεγαλουργήσει η Εκκλησία και οι εκλεκτοί «αντιπρόσωποι» του Θεού, χωρίς να σπαταλούν φαιά ουσία σε στρατιωτικοπολιτικά και κυριαρχικά Εθνικά θέματα.
Όσο για την Πολιτεία, τα ενδιαφέροντά της έχουν γίνει μόνο οικονομικά και κάποιες φωνές απελπισίας αντηχούν σαν «φωνές βοώντων εν τη ερήμω».
Όχι δεν τέλειωσε εδώ το φονικό. Θα έχει συνέχεια και συνέχεια στη συνέχεια με πολλούς νεκρούς και ακρωτηριασμένους νέους, που δεν ξέρουν πού να ξεσπάσουν, πού να διαμαρτυρηθούν και πώς.
Η φτώχια και η ανέχεια είναι κακός σύμβουλος και «εκτρέφει» βία. Βία θρησκευτική, βία μειονοτική, βία περιθωριακή, κτίζει «γκέτο» και τείχη απομόνωσης και σκοταδισμού. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς μεγαλουργούν οι «διαφωτιστές» και οι ηθικοί αυτουργοί, που για προσωπικά οφέλη, δίνουν «γη και ύδωρ» στο ασίγαστο, αλλά δικαιολογημένο, μένος της νεολαίας, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Όσοι έχουν ακόμα τη διαύγεια πνεύματος, ας αποτρέψουν, έστω και με «βία», τα παιδιά τους από συγκεντρώσεις «παραθλητικές», «παραχριστιανικές» και «παραπολιτικές», αν θέλουν να δουν τα παιδιά να ενηλικιώνονται.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 5.9.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου