ΘΕΜΑ: Ξεχασμένοι από τα Προγράμματα μαραζώνουν οι φυτωριούχοι

Οι παθογένειες που κρατούν δέσμιους όσους επιμένουν να παράγουν πολλαπλασιαστικό υλικό




H ανυπαρξία πιστοποιήσης για το φυτικό υλικό, το γεγονός ότι η παραγωγή πρώτης ύλης για φύτευση δεν εντάσσεται σε κανένα επενδυτικό πρόγραμμα, η μη εφαρμογή στην πράξη διατάξεων οι οποίες έχουν θεσπιστεί και οι ελάχιστοι έως μηδενικοί έλεγχοι από την πλευρά των υπηρεσιών του κράτους για τον τρόπο λειτουργίας των φυτωρίων, αποτελούν τα βασικότερα –αν και όχι τα μόνα– προβλήματα του κλάδου των φυτωριούχων στη χώρα μας. Όσων δηλαδή παράγουν πολλαπλασιαστικό υλικό, που αποτελεί τη βάση για την πρωτογενή παραγωγή της χώρας.
Παραφράζοντας το γνωστό ρητό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι «το δέντρο “βρωμάει” από τις ρίζες», γιατί φυσικά είναι αδύνατον να μιλάμε για ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει πως ό,τι φυτεύεται ακολουθεί συγκεκριμένες προδιαγραφές και έχει καθορισμένη ποιότητα, άρα θα αποδώσει τους καρπούς που ζητάει η αγορά.

«Το κράτος είναι απόν»

Ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Φυτωριούχων Ελλάδας (ΕΦΕ), Κώστας Μπακασιέτας, μιλώντας στην «Ύπαιθρο Χώρα», εξηγεί ότι το κράτος δεν έχει κάνει τη δουλειά του ως διατηρητής των ποικιλιών στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες, με αποτέλεσμα να μην παράγεται πιστοποιημένο φυτικό υλικό (πιστοποίηση για την υγεία του ξύλου αλλά και επιβεβαίωση ταυτότητας), το οποίο στη συνέχεια να δίδεται στα φυτώρια προκειμένου να παράγουν την πρώτη ύλη για νέες φυτεύσεις.
«Εφόσον δεν μπορεί να το κάνει το κράτος όπως έχει αποδειχτεί, εμείς λέμε να μας αφήσει να το κάνουμε σε συνεργασία με ερευνητικά ινστιτούτα, όπως π.χ. το Μπενάκειο. Αφήστε την ιδιωτική πρωτοβουλία να κάνει τη δουλειά. Όμως, δεν μας δίνουν τη δυνατότητα». Έτσι, τα πράγματα μένουν για χρόνια μετέωρα, ενώ την ίδια στιγμή πολλά ερευνητικά προγράμματα «καταναλώθηκαν» άσκοπα για αυτόν τον σκοπό, χωρίς να παράγουν αποτελέσματα.
Αυτό, φυσικά, εκτός από τα προβλήματα που γεννά στην ελληνική πρωτογενή παραγωγή, εμποδίζει και τους φυτωριούχους να ανοιχτούν στην ευρωπαϊκή αγορά και να εξάγουν, την ώρα που άλλες χώρες πιστοποιούν και στη συνέχεια διαθέτουν ελληνικές ποικιλίες.
Επιπλέον, τα φυτώρια, παρόλο που αποτελούν πολύ σημαντικό τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, δεν προβλέπεται να ενταχθούν σε κανένα επενδυτικό πρόγραμμα. «Πρόσφατα βγήκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση για προγράμματα προβολής στο εξωτερικό, αλλά και σε αυτή την περίπτωση εμείς δεν μπορούμε να ενταχθούμε», εξηγεί ο κ. Μπακασιέτας. 

Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι παράτυπες μονάδες

Την ίδια στιγμή, η λειτουργία «παραφυτωρίων» δημιουργεί προβλήματα και επιτρέπει την ανάπτυξη αθέμιτου ανταγωνισμού.
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 15.000 επίσημα φυτώρια, όμως πολλά «περίπου» φυτώρια, χωρίς προδιαγραφές, στήνονται σε χωράφια στο πουθενά, πουλώντας προϊόντα για τους αγρότες σε καλύτερες τιμές. «Εγώ που είμαι επαγγελματίας και πληρώνω φόρους και εισφορές, πώς θα εμποδίσω και πώς θα ανταγωνιστώ κάποιον που στο χωράφι του αποφασίζει να πουλήσει φυτά και έτσι από το τίποτα λειτουργεί μια επιχείρηση χωρίς προδιαγραφές;», αναρωτιέται ο κ. Μπακασιέτας, τονίζοντας ότι οι έλεγχοι από το κράτος και σε αυτόν τον τομέα είναι υποτυπώδεις.
Την ίδια στιγμή, όμως, τα φυτώρια πληρώνουν ανταποδοτικό τέλος στο κράτος το 2% επί της τιμής αναφοράς του προϊόντος, για τις υπηρεσίες και τους ελέγχους που τους προσφέρει!
Κάπως έτσι, ακόμα και όσα έχουν διατυπωθεί σε νόμους δείχνουν να… υπεκφεύγουν, όπως η απασχόληση γεωπόνων στα φυτώρια, που έχει θεσπιστεί με νόμο το 2014 αλλά στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ, παρά με ελάχιστες εξαιρέσεις.

ypaithros.gr