...έτσι οι πεσκαντρίτσες καταγράφηκαν για πρώτη φορά ως θηρευτές θαλάσσιων χελωνών στη Μεσόγειο!
Ακολουθεί η ιστορία, όπως την αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση:
«Στις 13 Μαρτίου 2010, οι αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος στην ιχθυαγορά της Νέας Μηχανιώνας στη βόρεια Ελλάδα, διαβίβασαν στον ΑΡΧΕΛΩΝ μία αναφορά για νεκρή νεαρή Καρέττα (Caretta caretta) που αφαιρέθηκε από το στομάχι μιας πεσκαντρίτσας (Lophius sp) μήκους 65 cm.
Η χελώνα, φρέσκια και εντελώς άθικτη, φωτογραφήθηκε και μετρήθηκε (30 cm ευθύ μήκους κελύφους, 25 cm ευθύ πλάτους κελύφους) από τους λιμενικούς.
Το συνολικό μήκος της χελώνας εκτιμήθηκε σε 40-45 cm».
Σύμφωνα με τον Σύλλογο, διάφορα είδη θαλάσσιων και χερσαίων ζώων αποτελούν τους φυσικούς θηρευτές της Καρέττα στα διαφορετικά στάδια του κύκλου ζωής της.
Στο θαλάσσιο περιβάλλον, υποτίθεται ότι τα ποσοστά θήρευσης είναι μεγαλύτερα στα αρχικά στάδια ζωής της χελώνας και μειώνονται καθώς οι χελώνες φθάνουν μεγαλύτερα μεγέθη.
Οι θαλάσσιοι θηρευτές για τις μεγαλύτερες σε ηλικία Καρέττα είναι κυρίως καρχαρίες καθώς και Μεσογειακές φώκιες και μεγάλα ψάρια.
Στη βιβλιογραφική έρευνα του «ΑΡΧΕΛΩΝ» δεν βρέθηκε αναφορά προηγούμενης καταγραφής της θήρευσης Καρέττα από πεσκαντρίτσα. Οι πεσκαντρίτσες βρίσκονται τόσο στη Μεσόγειο όσο και στον Ανατολικό Ατλαντικό και αλιεύονται κυρίως από τράτες.
Είναι είδος γνωστό ως ευκαιριακός θηρευτής που τρέφεται κυρίως με ψάρια, καρκινοειδή και, σε μικρότερο βαθμό, με κεφαλόποδα, γαστερόποδα, δίθυρα και εχινόδερμα. Μεταξύ 61 ειδών ψαριών που εξετάστηκαν στο βόρειο Αιγαίο, οι πεσκαντρίτσες είχαν το μεγαλύτερο άνοιγμα στόματος. Οι πεσκαντρίτσες μένουν ακίνητες στο βυθό της θάλασσας και παραμονεύουν να πιάσουν ότι περάσει από εκεί επιτιθέμενες ξαφνικά ή προσελκύουν τη λεία τους κουνώντας ένα αγκυλωτό στέλεχος (illicium) πάνω από το φαρδύ στόμα τους. Οι πεσκαντρίτσες λοιπόν δεν επιλέγουν τα θηράματά τους.
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ τονίζει ότι του αναφέρθηκε εξάλλου πως έχει παρατηρηθεί ότι οι πεσκαντρίτσες αφού πιαστούν σε καλάδα τράτας πολύ συχνά καταπίνουν ότι βρεθεί δίπλα τους. ‘Αρα η χελώνα της συγκεκριμένης περίπτωσης, ενδέχεται να είχε παγιδευτεί σε καλάδα τράτας μαζί με την πεσκαντρίτσα, και εκ των υστέρων να βρέθηκε στο στομάχι της.
«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Ιχθυαγορά Νέας Μηχανιώνας και το Λιμενικό Σώμα, αλλά και όλους τους τοπικούς φορείς και τους ευαισθητοποιημένους πολίτες του Δικτύου Εκθαλασσώσεων / Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ που λειτουργεί από το 1992 σε όλη την Ελλάδα», καταλήγει η περιβαλλοντική οργάνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου