Προβλήματα με τις εισαγωγές από τρίτες χώρες αντιμετωπίζουν οι καλλιεργητές ρυζιού, από 27 μέχρι 32 λεπτά το κιλό έφτασαν οι τιμές παραγωγού

Η καλλιέργεια ρυζιού παρουσιάζει θετικές προοπτικές στην χώρα μας. Υπάρχει τεχνογνωσία στην Ελλάδα για την παραγωγή υψηλότερης ποσότητας και ποιότητας προϊόντος. 




Όμως δεν υπάρχει ιχνηλασιμότητα, με αποτέλεσμα να εισάγεται ρύζι υποβαθμισμένης ποιότητας, που πολλές φορές έρχεται αδασμολόγητο από τρίτες χώρες (Βιετνάμ, Καμπότζη κ.α.) λόγω των συμφωνιών της ΕΕ και συχνά «ελληνοποιείται», με αποτέλεσμα να «πιέζονται» οι τιμές.
Οι τιμές παραγωγού βρίσκονται αυτό το διάστημα στα 32 λεπτά/κιλό για τα Japonica, 30 λεπτά/κιλό για τα Indica και 27-28 λεπτά για τα Καρολίνα.
 Στην ευρύτερη περιοχή της Χαλάστρας παράγεται το 80% του ρυζιού στην Ελλάδα (180.000 τόνοι), όπου καλλιεργούνται 250 χιλιάδες στρέμματα κυρίως με ποικιλία Japonica (70%).

Είναι ένα καθαρά εξαγώγιμο προϊόν (το 90% της ελληνικής παραγωγής εξάγεται). Όμως η πολιτεία δεν βοηθά τους ρυζοκαλλιεργητές της Χαλάστρας στα προβλήματα άρδευσης που αντιμετωπίζουν. Ακόμη υπάρχουν προβλήματα και με το υψηλά ενοίκιο των χωραφιών.

Περιοχές και εκτάσεις καλλιέργειας
Η συνολική ετήσια παραγωγή στην ευρύτερη περιοχή της Χαλάστρας, φτάνει τους 180.000 τόνους και στην Θεσσαλονίκη παράγεται το 80% του ρυζιού στην Ελλάδα. «Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα, είναι οι Indica, Japonica και Carolina», σύμφωνα με όσα ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο κ. Λεωνίδας Κοϋιντζής, πρόεδρος στον Α΄ Συνεταιρισμό Χαλάστρας.

Από την πλευρά του ο κ Νίκος Γαλανάκης, ιδιοκτήτης της εταιρείας ΜΑΜΑΡΥΖΑ ΑΒΕΕ, είπε στον ΑγροΤύπο: «Η συνολική καλλιεργούμενη έκταση στην χώρα μας είναι 250.000 στρέμματα. Από αυτά το 70% καλλιεργείται με Japonica, το 20% με Indica και το 10% με Καρολίνα. Το 80% των καλλιεργειών βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Χαλάστρας, ενώ άλλες περιοχές που καλλιεργούνται με ρύζι είναι η Λαμία, οι Σέρρες, το Μεσολόγγι και η Καβάλα».

Προοπτικές, εμπόριο και τιμές
Η καλλιέργεια του ρυζιού έχει προοπτικές στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον κ. Κοϋιντζή, «η στρεμματική απόδοση κυμαίνεται στα 800 με 1.000 κιλά ανά στρέμμα, όταν σε άλλες χώρες είναι μέχρι 600 κιλά ανά στρέμμα. Όσον αφορά τις τιμές για το ρύζι ξεκίνησαν, χαμηλά από τα 20-22 λεπτά το κιλό αλλά στην συνέχεια ανέκαμψαν. Η ετήσια κατανάλωση του ρυζιού στην Ελλάδα είναι 20.000 τόνοι, οπότε η υπόλοιπη παραγωγή πρέπει να διατεθεί στο εξωτερικό».

Ο κ. Γαλανάκης προσθέτει ότι «εξάγεται το 90% της ελληνικής παραγωγής. Είναι υψηλότερης ποιότητας από το ιταλικό και προτιμάται στο εξωτερικό. Οι χώρες στις οποίες η Ελλάδα εξάγει ρύζι είναι: Τουρκία, Βαλκανικές χώρες, και χώρες της Μέσης Ανατολής.

Προβλήματα καλλιεργητών ρυζιού
Πολλά είναι τα προβλήματα για τους καλλιεργητές ρυζιού στην Ελλάδα σύμφωνα με όσα ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο κ. Κοϋιντζής. Αναλυτικότερα δήλωσε:

«Επειδή η καλλιεργούμενη έκταση είναι μικρή και δεν είναι εθνικό προϊόν, όπως το βαμβάκι, η πολιτεία δεν μας βοηθά να λύσουμε κανένα πρόβλημα, παρόλο που η καλλιέργεια φέρνει μεγάλη ποσότητα συναλλάγματος στην χώρα μας.

Αρχικά δεν υπάρχει ιχνηλασιμότητα στα προϊόντα ρυζιού που έρχονται από τρίτες χώρες στην ΕΕ. Έρχονται αδασμολόγητα ρύζια από χώρες της ανατολής, στα οποία πολλές φορές χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα που έχουν απαγορευτεί στην ΕΕ. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες και Ευρωπαίοι παραγωγοί καλούνται να τηρήσουν κάποιες ποιοτικές προδιαγραφές.

Σημαντικό πρόβλημα επίσης είναι και η έλλειψη νερού. Το ρύζι είναι απαιτητική καλλιέργεια σε νερό, και η πολιτεία δεν μας βοηθά. Όσον αφορά την άρδευση, έχουμε ένα φράγμα στην περιοχή της Χαλάστρας που έγινε το 1936 και ακόμα δεν έχουν φτιάξει ταμιευτήρες για να μαζεύεται το νερό.

Το ρύζι είναι μια ακριβή καλλιέργεια που απαιτεί ακριβά και εξειδικευμένα μηχανήματα, μάλιστα το κόστος καλλιέργειας ανά στρέμμα είναι 250 ευρώ. Και στην ευρύτερη περιοχή της Χαλάστρας που έχει υφάλμυρα εδάφη (βρίσκεται 4 μέτρα κάτω από την στάθμη της θάλασσας), οι παραγωγοί δεν μπορούν να καλλιεργήσουν κάτι άλλο».

Από την πλευρά του ο κ Γαλανάκης προσθέτει τα εξής:
«Το υψηλό κόστος καλλιέργειας για το ρύζι, προκύπτει κυρίως από τα υψηλά ενοίκια γης που έχουμε στην Ελλάδα, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το κόστος καλλιέργειας πρέπει να φτάνει γύρω στα 200 ευρώ ανά στρέμμα, και το ενοίκιο συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό, καθώς αυτό είναι από 50-120 ευρώ ανά στρέμμα.

Ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα, είναι το ότι αργούν να καταβληθούν οι οφειλές του κράτους για επιστροφές ΦΠΑ και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στους εξαγωγικούς τομείς. Ωστόσο παρά τα όποια προβλήματα είναι μια κερδοφόρος καλλιέργεια που αποδίδει καλό εισόδημα».

agrotypos.gr