Νοιώθω πάλι, φτωχός συγγενής στους κύκλους της Ευρώπης. Νοιώθω να είμαι μακριά από τα «ωραία» δρώμενα του παγκόσμιου forum και από τα κομψά, όσο και ροζ, σκάνδαλα της Ευρώπης. Καμιά σχέση με τα δικά μας μίζερα, «γκρίζα» και «πέτσινα» σκάνδαλα, με «κουμπάρους», πολυεθνικές και «καλογέρους». Καμιά σχέση με τα chic, αλμυρόξινα, ροζ μέχρι κόκκινου της φωτιάς σκάνδαλα που μας προσφέρει η Ενωμένη Ευρώπη, έστω και αν σαν «πόντιοι» πήγαν στον «νέο» κόσμο ή μάλλον υπερπόντιοι, στην χώρα των «δήθεν» και της «Κου-Κλουξ-Κλαν», να προσφέρουν τα «ευχάριστα» διαλείμματά τους, στην μαύρη πολιτικοοικονομική πραγματικότητα.
Μια φορά κι ένα καιρό είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να γνωρίσουμε ανάλογες «δόξες», θυμάστε τότε με τον Ανδρέα και την Μιμή. Άλλες εποχές, άλλα τα μεγέθη ακόμα και στα ροζ σκάνδαλα. Πονηρές ματιές ανταλλάζαμε όλοι μας, στα καταστήματα, στους δρόμους αλλά και στα χωράφια, γεμάτα υπονοούμενα, αν μη τι άλλο για να είμαστε στο πνεύμα της εποχής. Μέχρι που έγινε «μπούμερανγκ» το ροζ συννεφάκι και η βίλα στον Ανδρέα και πέσαμε όλοι μας να τον «αφορίσουμε», θυμάστε;
Τώρα, γιατί εγώ δεν πείθομαι τελείως για το σκάνδαλο Στρος Καν, δεν ξέρω. Ίσως να φταίει το ότι «συντελέστηκε» στην χώρα, όπως προείπα, της Αμερικής του δήθεν και της «Κου-Κλουξ-Κλαν». Στην χώρα που ακόμα οι ταπετσαρίες και οι αφίσες με το σπέρμα του 42ου δεν έχουν ξεθωριάσει, ενώ με τόση άνεση διαπομπεύεται ένας «ξένος» ηγέτης του ΔΝΤ ή και πιθανώς αυριανός (last year) πρόεδρος της Γαλλίας. Στην χώρα που ένας Εισαγγελέας κάνει ό,τι θέλει, προκειμένου να ενταχθεί στο πολιτικό παιχνίδι και αύριο (κυριολεκτικά) στον Προεδρικό Θώκο, όταν μάλιστα αυτός ο Εισαγγελέας είναι γιος του γνωστού μας Σάιρους Βανς, υπουργού εξωτερικών του 42ου και διαμεσολαβητή στην Ανατολική Μεσόγειο από την εποχή του Τζίμι Κάρτερ.
Ας κρατήσουμε αυτό το όνομα Σάιρους Βανς Τζούνιορ και ας ελπίζουμε ότι θα έχει τις ευαισθησίες του εκλιπόντα πατέρα του (που παραιτήθηκε για λόγους αρχής, όταν η ένοπλη απόπειρα για την απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων στο Ιράν το 1980 στέφθηκε με αποτυχία) και να πράξει το ανάλογο όταν και αν αποδειχθεί «φιάσκο» του Σαρκοζί η απόπειρα σπίλωσης του Ντομινίκ Στρος Καν.
Κάτι μέσα μου μου λέει ότι ο Σαρκοζί έχει «βάλει» το δακτυλάκι του. Ξέρετε έχει δηλώσει Θεσσαλονικιός και αυτό μου λέει πολλά (κουμπάροι, Νομάρχες, αδέρφια, ξαδέρφια, κολλητοί κλπ). Πάντως μ’ όλα αυτά το Ευρώ «κατρακύλησε» και αυτό είναι πολύ καλό για τις Ευρωπαϊκές εξαγωγές και τις «εισαγωγές» τουριστών. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Όσον αφορά στην πατρίδα μας, εμείς ούτως ή άλλως θα «τραβούσαμε κουπί». Έτσι πάλι κουπί θα τραβήξουμε με «σοσιαλιστή» ή και με σκέτο «ληστή» στο τιμόνι του ΔΝΤ. Μας νοιάζει ποιος δίνει το παράγγελμα στην γαλέρα που μας πάει στο άγνωστο; Αλλά πείτε μου δεν είναι άδικο; Έκανε ό,τι έκανε ο Στρος Καν, δεν το ‘κανε στην Μέρκελ να ευχαριστηθεί κι αυτή αλλά να γελάσει και μας λίγο το χειλάκι μας; Αλήθεια Στρος ποιος είναι τώρα χωμένος στα σκατά;
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 17.5.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου