Όλο τον τελευταίο καιρό, λόγω αδυναμίας ή λόγω πραγματικού ενδιαφέροντος, παρακολουθώ, τουλάχιστον τα πρωτοσέλιδα του Ελληνικού τύπου. Είτε μέσω internet ή στην τηλεόραση, είτε με την «φυλλάδα» παραμάσχαλα.
Μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η ευκολία που οι εκδότες κατευθύνουν, ειδικά τα αρνητικά δημοσιεύματα, στα πρωτοσέλιδα των ενημερωτικών εντύπων τους. Μέσα στις υπόλοιπες σελίδες, κάθε εντύπου, θα βρει κάποιος πληθώρα θετικών ειδήσεων, αλλά θα πρέπει να ψάξει πολύ.
Έχουν επιδοθεί, κυρίως οι εκδότες και μετά οι αρχισυντάκτες, σε μια κούρσα εντυπωσιασμού και εύκολου «προσηλυτισμού» αναγνωστών, στο βωμό της αύξησης του αναγνωστικού ποσοστού στην Ελληνική αγορά.
Θέλοντας να συμπλεύσουν με το λαϊκό συναίσθημα, όπως αυτοί νομίζουν ή έτσι τους βολεύει, έχουν αλλάξει τη ρότα πλεύσης, υπέρ του οτιδήποτε είναι ή φαντάζει, ενάντια σε «φιλοευρωπαϊκό» ή «φιλοκυβερνητικό». Με αποτέλεσμα να συμβάλουν τα μέγιστα στον λαϊκό προσανατολισμό προς την απόγνωση και του «ωχ μάνα μου».
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι έχουν όλοι τους ασπαστεί το Αμερικανικό δόγμα περί τύπου ότι good news, no news (καλές ειδήσεις, δεν είναι ειδήσεις) ή σε απλά Ελληνικά οι καλές ειδήσεις δεν πουλάνε.
Τους είναι αδιανόητο να αντιληφθούν το κακό που κάνουν, πρώτα-πρώτα στη δική τους τσέπη και το κυριότερο στην διάθεση της αγοράς και στο «κλίμα» που πανικοβάλει τον καταναλωτή.
Αν απλά μετέφεραν κάποια ανακοίνωση ή Υπουργική απόφαση στο αναγνωστικό κοινό, τότε έχει καλώς, άλλωστε είναι μια από τις υποχρεώσεις τους. Αλλά όμως να θέλουν να «ερμηνεύσουν» τα μελλούμενα, νομίζω πως είναι δουλειά των μέντιουμ και όχι του όποιου «Πρετεντέρη» που αυτοαποκαλείται ειδικός «επί παντός επιστητού». Σε θέματα από το αν ακρίβαιναν οι σερβιέτες και το κερί στο παγκάρι της εκκλησίας, μέχρι μακροπρόθεσμες οικονομικές πολιτικές και ποδοσφαιρικά σκάνδαλα ή ακόμα και οι Βρετανικές υποκλοπές!
Ειδήσεις-ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης του τύπου ότι «μελετάται η Ελλάδα να μην έχει συμμετοχή στα Ευρωπαϊκά προγράμματα επενδύσεων (ΕΣΠΑ) στη χώρα, για το ποσοστό που ήταν υποχρεωμένη», που ανακοίνωσε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών, περνάνε με ψιλά γράμματα, τη στιγμή που είναι η είδηση που όλοι μας θα έπρεπε να περιμένουμε, γιατί αποτελεί την πιο θετική είδηση για να αρχίσει να κινείται η ανάπτυξη στη χώρα μας.
Αντίθετα ειδήσεις είναι, για τα ΜΜΕ, οτιδήποτε λέει ο οποιοσδήποτε, χαζοχαρούμενος ή μη, σε κάποιο πεζοδρόμιο που ψάχνει για το αυτοκίνητό του ή αναζητεί τα λίγα δευτερόλεπτα δημοσιότητας που του αναλογούν, αρκεί να είναι καυστικός και να οδύρεται.
Μόνο που, εγώ τουλάχιστον πιστεύω, αυτές δεν είναι ειδήσεις κύριοι των ΜΜΕ, αυτό είναι η καθημερινότητα. Η ίδια εικόνα ήταν το 1990, το 2000, το 2007 και η ίδια είναι τώρα και αύριο, κάθε φορά που θα δίνεται την ευκαιρία σε κάποιον να εκφραστεί δημόσια, θα βγάλει τα εσώψυχα απωθημένα του, για την δημοσιότητα. Θυμάστε την κα Λουκά; Ή μήπως θυμάστε κάποιον επιχειρηματία ή έμπορο, στις δεκαετίες που πέρασαν, να ήταν ποτέ ευχαριστημένος, ακόμα και στην εποχή των «παχιών αγελάδων»;
Έχετε μια μοναδική ευθύνη στο να συμβάλετε στη θετική αλλαγή του «κλίματος της αγοράς» και του μέσου Έλληνα. Όταν στο μέλλον αποκατασταθεί η όλη εικόνα της χώρας οικονομικά και κοινωνικά, τότε πάλι θα μπορείτε να ασχολείστε με την φιλοχρήματη πολιτική σας.
Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί...
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 8.7.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου