Απεργία. Σύσσωμη όλη η Ελλάδα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δηλαδή, βγήκαν στο «κλαρί», για να μπορέσουν να πείσουν τους εργαζόμενους, για μια Πανελλαδική απεργία σ’ όλους τους φορείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Να πείσουν όλους τους κοινωνικούς εταίρους, όπως αρέσκονται να αποκαλούν το κοπάδι, για τα «δίκαια» αιτήματα του αγώνα.
Κάποιοι ίσως σταθούν στο «κοπάδι», είτε γιατί είναι από τους από μέσα και άμεσα ενδιαφερόμενους είτε στους απ’ έξω, κάτι σαν τσομπανόσκυλα ας πούμε ή εργατοπατέρες, που βλέπουν να θίγεται το «κύρος» της θέσης τους και ίσως να πρέπει μόνοι τους να «ξύνονται» στη γκλίτσα του τσομπάνη για μεγαλύτερο κομμάτι κρέατος.
Γ.Σ.Ε.Ε., Α.Δ.Ε.Δ.Υ. μαζί και όλα τα επιμέρους ταμεία και οργανώσεις που τις απαρτίζουν, θορυβημένοι από την γενική λαϊκή κατακραυγή, αποφάσισαν σύσσωμοι να οδηγήσουν την χώρα σε black out. Είναι όπως και να το κάνουμε ο καλύτερος τρόπος για να βγάλουν το κεφάλι τους από το σακί, που τους είχε βάλει μέσα ο λαός μαζί με τους Πολιτικούς και τα Κόμματα.
Ένα σακί που οι ίδιοι έπλεκαν, αν όχι μόνοι τους τότε μαζί με τους Σιαμαίους Πολιτικούς και τους εκάστοτε Κυβερνόντες, στο όνομα του λαού. Είναι οι ίδιοι που συνυπέγραψαν να δοθούν τα χρήματα των Ταμείων τους στα «αμαρτωλά» δομημένα ομόλογα, με το αζημίωτο βέβαια και τώρα τα Ταμεία να είναι «πανί με πανί». Βέβαια κάποιοι θα πουν και θα επικαλεστούν ότι δεν αποδείχτηκε ποτέ η ευθύνη και το «αζημίωτο». Ναι όμως εμείς δεν είμαστε Ειδική Επιτροπή της Βουλής για να έχουμε Κομματικό και συντεχνιακό γράσο στα μάτια και δεν αθωώνουμε τόσο εύκολα, απλά μερικοί από μας …ξεχνάνε.
Σύσσωμη η Ελλάδα στην γενική απεργία; Όχι δα. Σύσσωμη όλη η Ελλάδα εκτός του Π.Α.ΜΕ.. Όλες οι συνιστώσες του από τις οργανώσεις, έχουν πάντα τις δικές τους συγκεντρώσεις, όταν δεν μπορούν να «καπελώσουν» τις αντιδράσεις. Αφού έχουν μάθει σαν «επαγγελματίες» στασιαστές ότι 5-10 δικοί τους μπορούν και «καπελώνουν» τους 100 από την μάζα. «Όλοι μαζί και ο κασιδιάρης χώρια», νομίζω πως εδώ κολλάει γάντι η λαϊκή φράση.
Απεργία λοιπόν. Νομίζω πως αυτή η εκδοχή είναι «μάννα εξ ουρανού» για την Κυβέρνηση. Για τους εργαζόμενους όμως δεν το νομίζω. Πρώτον γιατί «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος» θα πει σαν νέος Μένιππος η Κυβέρνηση και δεν θα λέει ψέματα και δεύτερον μείον ακόμα πιο πολύ ο μισθός-αντίδωρο του εργαζομένου.
Έτσι μου μπαίνει μια μαύρη, κατάμαυρη υποψία. Λέτε οι Συνδικαλιστικές οργανώσεις να δουλεύουν πάλι για λογαριασμό της Κυβέρνησης; Γιατί το ότι δεν έχουν αντίκρισμα οι κινητοποιήσεις για αλλαγές το ξέρουν, παρά μόνο για τα έσοδα του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, από την μη απόδοση των μεροκάματων στους απεργούς υπαλλήλους του. Λέτε;
Προς τί λοιπόν η απεργία; Είτε το θέλουμε είτε όχι, έχει την σημασία της γιατί θα αποτελέσει το μόνο σίγουρο «διαπραγματευτικό» ατού για την Κυβέρνηση, σαν ένα «καρέ από μπαλαντέρς» στην σύνοδο της Ευρώπης και τις συζητήσεις της με την «τρόικα», αρκεί να τα «παίξει» σωστά. Στο χέρι της είναι.
Προσωπικά πιστεύω πως έχει δρομολογηθεί η «λύση» για την Ελλάδα και για όλη την ενωμένη Ευρώπη. Ας είναι καλά η Αμερική και οι πιέσεις της. Έχει ο καιρός γυρίσματα. Το ότι θα έφτανα κάποτε στο σημείο να ευχαριστήσω τις ΗΠΑ, σαν άλλος Σημίτης, δεν θα μπορούσα να το φανταστώ, ούτε στους εφιάλτες μου.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 18.10.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου