Πόσες φορές άραγε πρέπει να καταδείξουν οι Τούρκοι ότι αρνούνται συμμόρφωση σε κάθε κανόνα του διεθνούς δικαίου, και πόσες φορές άραγε θα τους αποκαλύψουμε ότι αδυνατούμε να φερθούμε ως λαός με αξιοπρέπεια; Πώς συμβαίνει, να εμπλεκόμαστε σε καυγά με τον διπλανό που μας πήρε την σειρά -εύθικτοι γαρ, που δεν δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας- και την ίδια ώρα να αντιμετωπίζουμε ως ραγιάδες την τουρκική προκλητικότητα;
Η προχθεσινή συνάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Αβραμόπουλου, με τον ομόλογό του της Τουρκίας κ. Ισμέτ Γιλμάζ, ξεκίνησε με μια απαράδεκτη παραχώρηση -και υποχώρηση- της ελληνικής πλευράς, επειδή πραγματοποιήθηκε στο γραφείο των Βρυξελλών της Τουρκίας, όπου δέσποζε μόνον η τουρκική σημαία. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν πηγαίνουμε για καφεδάκι στο γείτονα, όχι σε συνάντηση δύο πλευρών που δεν έχουν καθόλου φιλικές σχέσεις, δίνοντας την εικόνα στο διεθνές κοινό ότι η Τουρκία έχει τον πρώτο λόγο (ο ραγιάς πηγαίνει στο σπίτι του σουλτάνου, και όχι ο σουλτάνος στο σπίτι του ραγιά).Και συνεχίσθηκε η κωμωδία με τον κ. Αβραμόπουλο να δηλώνει τα ίδια ανούσια, που συνηθίζει σε κάθε περίπτωση, και τον κ. Γιλμάζ να μας λέγει κατάμουτρα ότι αδιαφορεί για το διεθνές δίκαιο, όταν αυτό δεν ταυτίζεται με τα συμφέροντα της Τουρκίας, όπως εκείνη τα εννοεί.]
Είχε εχθές το ρεπορτάζ η Voria.gr, ώστε δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Αρκούμαι στην επισήμανση ορισμένων σημείων. Είπε ο κ. Αβραμόπουλος: «Εκφράσαμε την πολιτική μας βούληση για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος σε πολύ σύντομο χρόνο (…) τότε θα απελευθερωθεί μια τεράστια ενέργεια επ’ ωφελεία των διμερών μας σχέσεων σε όλους τους τομείς». Καμία νύξη για τις παρασπονδίες των Τούρκων, που συνεχίζουν να απαιτούν περισσότερα από αυτά που συμφωνήθηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο.
Όσο για την «τεράστια ενέργεια που θα απελευθερωθεί», πράγματι υπάρχει τέτοια ενέργεια, όχι όμως αυτή που εννοεί ο κ. Αβραμόπουλος. Αν πράγματι «λυθεί» το Κυπριακό όπως σχεδίασαν οι Βρετανοί και ικανοποιεί τους Τούρκους, τότε η ενέργεια που θα απελευθερωθεί, θα είναι η μεταφορά των 40.000 Τούρκων στρατιωτών από την Κύπρο στο Αιγαίο.
Εκείνο βέβαια που επαναλαμβάνεται από ελληνικής πλευράς, είναι ότι τα προβλήματα «μπορούμε να τα λύσουμε σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα και των δύο χωρών μας». Το είπε προχθές ο κ. Αβραμόπουλος στους Τούρκους, το είπε προ ολίγου καιρού ο κ. Βενιζέλος στους Αλβανούς για την ΑΟΖ, το λέμε επί 17 χρόνια στους Σκοπιανούς. Χρειάζεται να πω ποια είναι τα αποτελέσματα;
Όποιος επικαλείται το διεθνές δίκαιο -καθ’ όλες τις εποχές, πόσο μάλλον σήμερα- ομολογεί στον αντίπαλο ότι δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας του. Και προσπαθεί να πείσει τους πολίτες και ψηφοφόρους του, ότι αρκεί και μόνο το δίκαιο των αιτημάτων μας, για να μας το αποδώσουν. Σκοπίμως παραπλανούν τον λαό, επειδή γνωρίζουν πως δεν συμβαίνει έτσι.
Η ραγιάδικη νοοτροπία μας, την οποία η προπαγάνδα ενέβαλε και στον λαό, φαίνεται από πολλά. Σε ποια χώρα του κόσμου έχει δοθεί διαταγή προς τους πιλότους «να μη ρίξουν πρώτοι»; Το ίδιο και στους αστυνομικούς. Οι πιλότοι θα ρίξουν αφού δεχθούν πρώτοι τον πύραυλο, και οι αστυνομικοί αφού δεχθούν τα πυρά από το καλάσνικοφ των ληστών. Μη ρωτήσει κάποιος, μα αφού δεν θα ζουν πώς θα απαντήσουν; Για την απάντηση αδιαφορούν αυτοί που έδωσαν τις διαταγές.
Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας κατέστησε σαφές ότι παραβλέπει το διεθνές δίκαιο και θα επιδιώξει διευθέτηση των ζητημάτων μέσω διμερούς συμφωνίας, η οποία θα προωθηθεί με κάθε τρόπο, με στρατιωτική απειλή, αλλά και με πολιτική δια του Τούρκου προξένου Κομοτηνής. Άραγε, έχει κατανοήσει η κυβέρνηση πόσο απαραίτητο είναι να διατηρηθεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων και η κατάργηση του τουρκικού προξενείου στην Θράκη; Μπορεί να δώσει, αν όχι μεγαλύτερη τουλάχιστον την ίδια προσοχή σ’ αυτόν τον τομέα, από όση δίνει στην απόλυση καθαριστριών ή σχολικών φυλάκων;
Ο Μακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου