Η στάση του Κώστα Καραμανλή προβληματίζει εδώ και πολύ καιρό, με την εκκωφαντική σιωπή του επί της ελληνικής πολιτικής. Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός των τελευταίων ετών, που δεν εκφράζει γνώμη ούτε και σε επουσιωδέστερα ζητήματα, ώστε να μη διατρέξει κίνδυνο να εκτεθεί.
Το ερώτημα που είχε τεθεί, για ποιο λόγο, αφού δεν συμμετέχει, εξακολουθεί να παραμένει βουλευτής, ίσως έχει ως απάντηση ότι πιέζεται από τους συνεργάτες του και εξέχοντα στελέχη της Ν.Δ. να βρίσκεται στο προσκήνιο, αποτελώντας την «χρυσή εφεδρεία» της κεντροδεξιάς, ως ο μόνος που μπορεί να συνενώσει απογοητευμένους και αποστασιοποιημένους π. βουλευτές και στελέχη σε κεντροδεξιό σχηματισμό, αφού η Ν.Δ. του κ. Σαμαρά δείχνει να έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Συμφώνως προς όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Ν.Δ. όχι μόνον δεν εισπράττει τα αποτελέσματα της «δημιουργικής απραξίας» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως θα έλεγε και ο κ. Βαρουφάκης, αλλ’ απεναντίας η διαφορά των ποσοστών με τον ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται.
Ο κ. Καραμανλής φέρεται να υποστηρίζει τη Ν.Δ. υπό τη σημερινή ηγεσία της, αλλ’ ευθύς αμέσως διοχετεύονται πληροφορίες από στενούς συνεργάτες του, ότι η δυσαρέσκειά του είναι μεγάλη, ιδίως μάλιστα μετά την καθιέρωση του ΕΝΦΙΑ, θανατηφόρου κτυπήματος κατά της ιδιοκτησίας, της οποίας όμως η προστασία ήταν εκ των ουκ άνευ από την στιγμή της ίδρυσής της. Αυτή άλλωστε είναι και μια από τις θεμελιώδεις διαφορές των αστικών κομμάτων από τα κρατικιστικά.
Απόδειξη της κάποιας αποστασιοποίησης του κ. Κ. Καραμανλή από το κόμμα που ίδρυσε η οικογένειά του, είναι και η θερμότητα των σχέσεών του με τον κ. Τσίπρα, της οποίας το κίνητρο αναζητούν πολιτικοί αναλυτές εκφέροντες πλήθος εκδοχών.
Ο ίδιος δεν αποδέχθηκε την τιμητική πρόταση της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά επέβαλε τον στενό συνεργάτη του (και του Κωνσταντίνου Καραμανλή) κ. Παυλόπουλο, ο οποίος εμφανίσθηκε «από το πουθενά». Και μπορεί μεν να εξηγείται η αντίθεσή του σε πιθανή -σχεδόν βεβαία, μέχρι τελευταίας στιγμής- υποψηφιότητα του κ. Αβραμόπουλου (δύσκολα θα μπορούσαν να ξεχαστούν όσα διαμείφθηκαν κατά την τελευταία «πανηγυρική» συνάντηση Καραμανλή-Αβραμόπουλου, όπου ενώ δόθηκε η εντύπωση συνεργασίας, αμέσως μετά ο κ. Αβραμόπουλος προέβη στην ίδρυση δικού του κόμματος, εκθέτοντας τον κ. Κ. Καραμανλή).
Ο κ. Τσίπρας δέχθηκε τον κ. Παυλόπουλο, προς μεγάλη έκπληξη όχι μόνον των στελεχών και ψηφοφόρων του κόμματός του, αλλά και αυτών της κεντροδεξιάς, η οποία δεν έχει διατηρήσει καλές αναμνήσεις από τον νυν Πρόεδρο κατά την διάρκεια της παραμονής του στη Ν.Δ.
Υπήρξε εχθές δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του κ. Χαρδαβέλα, ο οποίος δεν κρύβει την συμπάθειά του προς την κυβέρνηση, γι’ αυτό και με κάποια επιφύλαξη το αποδέχομαι. Η ουσία όμως δεν έρχεται σε αντίθεση με το παραπάνω σκεπτικό. Ερευνητέο είναι, αν πράγματι ο κ. Κ. Καραμανλής διετύπωσε την γνώμη ότι «Ο μικρός -εννοώντας τον κ. Τσίπρα- έκανε ό,τι δεν έκαναν οι άλλοι».
Κατά τις πληροφορίες του newsbomb, που προέρχονται από συνομιλητή του κ. Κ. Καραμανλή, όπως ισχυρίζεται η ιστοσελίδα, ο τ. πρωθυπουργός φέρεται να υποστηρίζει ότι είναι πολύ σημαντικό, που ο κ. Αλ. Τσίπρας έφερε στο κέντρο του ενδιαφέροντος και της διαπραγμάτευσης τη δεινή ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας και μάλιστα πέτυχε μέσω της διαπραγμάτευσης να δοθεί «πακέτο βοήθειας» για την αντιμετώπισή της.
Γενικά θεωρεί τα αποτελέσματα της συνάντησης ως ένα «έντιμο συμβιβασμό» και πιστεύει πως «βήμα προς βήμα» απομακρύνεται το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης», ένα σενάριο στο οποίο άλλωστε ποτέ δεν πίστεψε.
Προσωπικώς, δεν διαφωνώ με τα ανωτέρω. Θα προσέθετα μάλιστα, ότι και για πρώτη φορά, εκτός από την κοινωνική δόθηκε και η πολιτική διάσταση του προβλήματος. Κι αυτό κινητοποίησε κάποιες μάζες στην Ευρώπη.
Φρονώ, ότι παρά την κυβερνητική απραξία, ο ελληνικός λαός δίνει ακόμη προθεσμία στην κυβέρνηση για να δει και απτά αποτελέσματα. Και παρόλο που τα ανέμενε ενωρίτερα, αναλογίζεται ίσως ότι με τις προηγούμενες κυβερνήσεις της παρελθούσας πενταετίας, δεν είδε ούτε καν προοπτική βελτίωσης της κατάστασης.
Φαίνεται, πως ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει καλύτερη εικόνα από τον κ. Σαμαρά, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Τα λάθη που έκανε ο κ. Σαμαράς από τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν καταλυτικά για την τύχη της Ν.Δ. με κυριότερο ότι εμφανίσθηκε το βράδυ των εκλογών «σχεδόν νικητής» επειδή η ποσοστιαία ζημία της Ν.Δ. δεν ήταν πολύ μεγάλη! Μάλλον έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία των άλλοτε ψηφοφόρων του κόμματος, ανοίγοντας δρόμο για τον κ. Τσίπρα. Και όχι μόνο των ψηφοφόρων, αλλά και όλων σχεδόν των στελεχών της «καραμανλικής Ν.Δ.».
Ο Μακεδών
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου