ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΑΠ’ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ: Σκανδαλώδη η επιλογή επιχειρηματιών από τις Σχολικές Επιτροπές του Δήμου Σερρών

Ο Διευθυντής του 18ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών Δημήτριος Σιαμάγκας καταγγέλλει ότι τα ίδια ονόματα εμφανίζονται δυο και τρεις φορές στην ίδια λίστα αποκλείοντας απόλυτα άλλους συναδέλφους τους.




 Επιλογή ενός επαγγελματία ως υπεύθυνου για μια σειρά προϊόντων και υπηρεσιών, που το αντίτιμό τους ξεπερνά το 1/5 της συνολικής δαπάνης, δηλαδή περίπου 100.000 ευρώ.
Σοβαρές καταγγελίες κάνει με επιστολή του ο Διευθυντής του 18^ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών Δημήτριος Σιαμάγκας σχετικά με τις προμήθειες και τον τρόπο που γίνονται από τις Σχολικές Επιτροπές (σε Δημοτικά Σχολεία και Γυμνάσια/Λύκεια)
Μιλά για λίστα επαγγελματιών, απ’όπου γίνονται οι προμήθειες, η οποία δημιουργήθηκε από πολιτικά πρόσωπα και διοικητικές δομές, αποκλείοντας άλλους επαγγελματίες, ενώ και από αυτή τη λίστα κάποιοι ευνοούνται περισσότερο, αναφέροντας χαρακτηριστικά επαγγελματία στον οποίο έχουν ανατεθεί προμήθειες ύψους 100.000 ευρώ που αντιστοιχούν στο 1/5 των συνολικών προμηθειών!!!
Μιλά επίσης για υπερτιμολογήσεις που φτάνουν και το 30% στα προϊόντας και τις υπηρεσίες.

Αναλυτικά στην επιστολή του ο Διευθυντής του 18^ου Δημοτικού Σχολείου αναφέρει:

Πριν χιλιάδες χρόνια ο Πλάτωνας, στο έργο του «Νόμοι» μας έδωσε την παρακαταθήκη του για το «νομικό» κράτος. Και το κάνει αυτό ο Πλάτωνας, γιατί μέσα του έχει στέρεα την πεποίθηση ότι η Πολιτεία έχει ανάγκη από προστασία και υπεράσπιση απ’ τους πολιτικούς, που ο λαός θα επιλέξει να κατευθύνουν τις τύχες του.

Του Δημητρίου Σιαμάγκα
Διευθυντή του 18ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών

Η πλούσια ειδησιογραφία σχετικά με τη διαχείριση των πόρων από τους Ο.Τ.Α. από τους σύγχρονους πολιτικούς δικαιώνει απόλυτα τις πεποιθήσεις του δασκάλου του Αριστοτέλη. 
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας με το Νόμο 3861/2010 εισέρχεται ως πρακτική η έννοια της διαφάνειας. Το σύστημα «Διαύγεια», που προβλέπεται απ’ τις διατάξεις του ανωτέρου νόμου, φωτίζει τις αποφάσεις της Δημόσιας Διοίκησης και τις παραδίδει στους πολίτες, άρα και στην κρίση τους.
Κατά συνέπεια, οι επιλογές των πολιτικών σε όλα τα επίπεδα θα δοκιμάζονται όχι μόνο απ’ το χρόνο αλλά και απ’ το σύνολο των ενδιαφερομένων, αφού οι αρχές της υποχρεωτικής δημοσιότητας και της αντικειμενικότητας πρέπει να χαρακτηρίζουν τις πράξεις, όσων ορίστηκαν να χειρίζονται τα κοινά πράγματα.

–

Ένας άλλος νόμος, γνωστός ως «Καλλικράτης» συνένωσε τους Ο.Τ.Α. της χώρας σε μεγαλύτερες διοικητικές μονάδες και συνακόλουθα τα νομικά πρόσωπά τους. Έτσι συστήθηκε κι η Ενιαία Σχολική Επιτροπή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Σερρών με σκοπό τη μέριμνα της λειτουργίας των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών Σχολείων του Δήμου Σερρών.
Η προσφιλής πρακτική των προέδρων της Σχολικής Επιτροπής ήταν οι προσλήψεις Σχολικών Τροχονόμων και καθαριστριών με προσωπικές τους αποφάσεις και η προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών με απ’ ευθείας αναθέσεις χωρίς προσφορές. Οι αρνητικές αυτές εμπειρίες πυροδότησαν το κλίμα συναίνεσης και ομοφωνίας, που υπήρχε μεταξύ των μελών της επιτροπής, και οι απ’ ευθείας αναθέσεις παρέμειναν έως τέλους έντονο σημείο τριβής και πεδίο σκληρών αντιπαραθέσεων.

–

Η διατύπωση της σχετικής απόφασης, που έλαβε η σχολική επιτροπή, που σημειωτέον έχει στον πυρήνα της αντίληψής της τη «δημιουργική ασάφεια» του Γιάνη, αφήνει το περιθώριο να λειτουργεί ένας συνασπισμός πολιτικών προσώπων και διοικητικών δομών, που στην περίπτωσή μας εκδηλώθηκε με μια λίστα επαγγελματιών, που συγκροτήθηκε με συνέργεια των δύο αυτών παραγόντων, και την υποχρέωση των σχολικών μονάδων να προμηθεύονται απ’ αυτούς – και μόνο απ’ αυτούς – υπηρεσίες και προϊόντα χωρίς προηγουμένως να διασφαλίσουν την βέλτιστη τιμή μονάδος.
Η σύνθεση της λίστας, το μέγεθος της ανάθεσης, η ανισορροπία κι η διαπλοκή των δύο λιστών (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας), καθώς και ο αποκλεισμός μερίδας επαγγελματιών, συνθέτουν μια πολυπλοκότητα με νομικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές παραμέτρους, που δοκίμασαν και δοκιμάζουν τα όρια όχι των λόγων μας αλλά των πράξεών μας.

–

Η περίπτωση, λοιπόν, των Σχολικών Επιτροπών του Δήμου Σερρών μπορεί να χαρακτηριστεί σκανδαλώδη, αφού δεν τηρήθηκαν καν τα προσχήματα και τα ίδια ονόματα επαγγελματιών περιέχονται και στις δύο λίστες, μειώνοντας το εύρος της διασποράς της συνολικής δαπάνης.
Η μείωση αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν υπολογιστεί το γεγονός ότι τα ίδια ονόματα εμφανίζονται δυο και τρεις φορές στην ίδια λίστα αποκλείοντας απόλυτα άλλους συναδέλφους τους. Τέλος, αποτελεί μνημείο ευνοϊκής αντιμετώπισης η επιλογή ενός επαγγελματία ως υπεύθυνου για μια σειρά προϊόντων και υπηρεσιών, που το αντίτιμό τους ξεπερνά το 1/5 της συνολικής δαπάνης, δηλαδή περίπου 100.000 ευρώ.
Η απουσία παντελούς διαβούλευσης, η παράλειψη πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, η παράβλεψη των θεσπισμένων κριτηρίων περί δυνατότητας καλής και έγκαιρης εκτέλεσης και οικονομικής προσφοράς καθιστούν την αποπληρωμή των δαπανών, που πραγματοποιήθηκαν μ’ αυτό τον τρόπο ανάθεσης, ανέντιμη και, κυρίως, παράνομη.
Οι υπερ-κοστολογήσεις, που έχουν παρατηρηθεί έως τώρα σε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες, συνέπεια των παραπάνω, θα αφαιρέσουν το 30% τουλάχιστον των πόρων των σχολικών μονάδων. Όλα αυτά είχε κατά νου ο νομοθέτης, όταν προέβλεπε κριτήρια και στις απ’ ευθείας αναθέσεις, στην προσπάθειά του να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον.   

–

Το φαινόμενο των απ’ ευθείας αναθέσεων έχει βαθιές τις ρίζες του στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης και δεν περιορίζεται σε προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών για τους οργανισμούς του δημοσίου. Ως πολιτική πράξη εμφανίζεται στους ορισμούς Υπουργών, Γενικών Γραμματέων, Αντιδημάρχων, κλπ.
Με απ’ ευθείας ανάθεση οι πολιτικοί άρχοντες διορίζουν συνεργάτες και υφισταμένους τους και παραδίδουν έτσι εξουσία χωρίς να αιτιολογούν την απόφασή τους, χωρίς να αποδεικνύουν την ορθολογική κρίση τους, χωρίς να τεκμηριώνουν το άριστο της επιλογής τους. Με απ’ ευθείας ανάθεση ορίζονται οι αντιδήμαρχοι, που εποπτεύουν τη λειτουργία των νομικών προσώπων των Ο.Τ.Α.  
Ο πρώην Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, κ. Ρακιντζής, είχε μιλήσει πολλές φορές για δυσαρμονία μεταξύ αποφάσεων και νομικών κανόνων φωτογραφίζοντας το γενικευμένο φαινόμενο των απ’ ευθείας αναθέσεων.
Τόσο στις ετήσιες εκθέσεις του όσο και σε δημόσιες τοποθετήσεις του είχε καυτηριάσει την κατάχρηση του εργαλείου αντιμετώπισης έκτακτων και ειδικών αναγκών, που λειτουργεί σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος με κατασπατάληση των πόρων, που με θυσίες και αίμα συγκεντρώνεται σήμερα από τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.
Σε μια προσπάθεια, μάλιστα, να ερμηνεύσει το φαινόμενο απέδωσε ευθύνες στους τοπικούς άρχοντες, αφού η ιδιοτέλεια κατευθύνει τις αποφάσεις τους. Ειδικότερα μίλησε για ψηφοθηρία και «πολιτικό χρήμα», που εδράζεται στη συνθήκη ότι ο πολιτικός έχει πάθη και ο λαός έχει ανάγκες. 

–

Δεν είναι καινοφανής η θεωρία ότι η κατάσταση αυτή συντηρείται και αναπαράγεται εξ αιτίας της ατιμωρησίας, που συνομολογείται από όλους. Παρά το ότι η παράβαση καθήκοντος προβλέπεται τόσο για τα αιρετά μέλη όσο και τα διοικητικά στελέχη, δεν υπάρχουν ισχυρά τεκμήρια που να αποτρέπουν τις διοικήσεις δημοσίων φορέων να ακροβατούν στα όρια της νομιμότητας και συχνά να τα παραβιάζουν στη βάση μιας κοινωφέλειας.
Τις περισσότερες φορές επιχειρείται προσπάθεια αποπροσανατολισμού και μετατόπισης του κέντρου ευθυνών σε τρίτα πρόσωπα, πράγμα αναμενόμενο στην εποχή της υποκρισίας και της ευθυνοφοβίας.
Βέβαια, όσοι θέλουν να δείχνουν ότι δεν έχουν ενοχές, δε σημαίνει αυτόματα κι ότι δεν γνωρίζουν την ενοχή τους. Άσχετα αν λειτουργούν αποπροσανατολιστικά και στρέφονται ενάντια σε όσους καυτηριάζουν τη συμπεριφορά τους και αναδεικνύουν τις παρανομίες τους. Οι νόμοι, που αναφέρονται στις δημόσιες συμβάσεις και προβλέπουν τη διαδικασία των απ’ ευθείας αναθέσεων και των διαγωνισμών, ορίζουν και τα κριτήρια ανάθεσης και τα πρόσωπα που έχουν τη σχετική ευθύνη.

Και η ευθύνη αυτή είναι αμετάθετη. 

Αν υπάρχει ευθύνη, όμως, στα μέλη των επιτροπών, στις ηγεσίες και στις υπερκείμενες Αρχές, υπάρχει και η ευθύνη της άσκησης κριτικής από προβλεπόμενες εξουσίες  αλλά κι από κάθε ενημερωμένο πολίτη.
Με γνώση, εντιμότητα, σοβαρότητα και κοινωνική ευαισθησία τα Μέσα Ενημέρωσης, τα συνδικαλιστικά όργανα, οι δημοτικοί άρχοντες αλλά κι ο καθένας μας χωριστά δικαιούται και υποχρεούται να ελέγχει τις εξουσίες όχι με κίνητρο την εκτόνωση της οργής για κάθε αδικία και παρανομία που διαπιστώνει αλλά για συμμόρφωση με τους νόμους και την επιστροφή στην κανονικότητα.

Βέβαια, υπάρχουν πολλοί απ’ τους προαναφερόμενους, που προσδοκούν λίγα απ’ τα ψίχουλα, που πέφτουν κάτω απ’ το πλουσιοπάροχο τραπέζι της εξουσίας, και σιωπούν.

Στην τελευταία, πριν συλληφθεί απ’ το καθεστώς της επταετίας,  διάλεξή του ο Συνταγματολόγος Αριστόβουλος Μάνεσης, μιλώντας ακριβώς για αυτή την ανταποδοτική σιωπή είχε πει: «Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι χρυσός… Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση».
Για όλους όσους δεν παρασύρονται απ’ τη στιγμή αλλά λογοδοτούν στο χρόνο επιλέγοντας την οδό της ευθύνης και της αξιοπρέπειας, η παραίτηση είναι μία έξοδος διαφυγής, ένα τεκμήριο που πιστοποιεί την ταύτιση λόγων και έργων ή κι ένα μέσο προστασίας στην προσπάθεια αυτό-εξαίρεσης από ανέντιμες ή εκτός νομικού πλαισίου πράξεις.
Για να μην εκληφθεί, όμως, αυτή η στάση ως παραίτηση απ’ τον αγώνα για την κοινωνική προκοπή και το δημόσιο συμφέρον, πρέπει να συνοδεύεται από ανάδειξη και προβολή κάθε αντινομίας και ύποπτης διαπλοκής και, ταυτόχρονα, καταγγελίας στις αρμόδιες αρχές. Πάντως όχι με σιωπή και με ανοχή.

anexartitos.gr