Τίτλος τιμής ή ξεφτίλα ολκής να σου έχει βγάλει «συμβόλαιο θανάτου» ως δημοσιογράφο ο ίδιος ο Τσίπρας;

Για πρώτη φορά στην Ελληνική Δημοκρατία με απόφαση ενός αναρμόδιου Δικαστηρίου απαγορεύεται να εργασθείς και σου επιβάλλεται να ξαναπληρώσεις τρεις φορές, όσα ήδη έχεις πληρώσει στο Δημόσιο- 

- Υλοποιείται η «υπέρβαση των θεσμικών εμποδίων» που είχε προαναγγείλει ο Τσίπρας - Για να το επιτύχουν με χαρακτηρίζουν «δημόσιο υπάλληλο», ενώ στην ουσία πρόκειται για δήμευση επαγγελματικής περιουσίας και κατάφωρη παραβίαση της ελευθερίας του τύπου στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας ελέγχου και χειραγώγησης των ΜΜΕ

O ευρωπαϊκός κόσμος το ’χει τούμπανο και ο συριζαϊκός του Τσίπρα κρυφό καμάρι. Μετά απ’ όσα αίσχη έκανε εναντίον της Δικαιοσύνης, η χώρα αντιμετωπίζεται ήδη ως κράτος μειωμένης ελευθερίας και δημοκρατίας, ακριβώς όπως ισχύει και στις περιπτώσεις των κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Τουρκίας.

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν ήδη ενημερωθεί, όμως, ότι ο Τσίπρας διεκδικεί πρώτος-πρώτος τη βαρβαρότητα εις βάρος της ελευθερίας του Τύπου και συγκεκριμένα της συστηματικής εκκαθάρισης και εκτέλεσης των Μέσων Ενημέρωσης που δεν του αρέσουν. Επειδή δεν έμειναν και πολλά, και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, καταθέτω έναν προβληματισμό: 

 Είναι τίτλος τιμής ή ξεφτίλα ολκής το ότι έβγαλε ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ εις βάρος μου προσωπικά, αλλά και ενάντια στο «Πρώτο Θέμα», ο πιο ψεύτης και αποτυχημένος πρωθυπουργός που πέρασε ποτέ από τον τόπο; Από τη μία πλευρά, η δημοσιογραφική κοινή λογική λέει ότι είναι Τίτλος Τιμής το να έχεις απομείνει η μοναδική έμμονη ιδέα στο μυαλό ενός τύπου που ποτέ δεν έκρυψε ότι μισεί τα Media. Είναι Τίτλος Τιμής για κάθε δημοσιογράφο να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος ενός φασιστοειδούς καθεστώτος που ξεπούλησε την Ελλάδα στο τζάμπα και μιας παρέας που καβάλα στο καλάμι της εξουσίας παραβιάζουν νόμους, ξεφτιλίζουν το Σύνταγμα, βρίζουν τη Δικαιοσύνη, εκβιάζουν, απειλούν και συναλλάσσονται μόνο με εκδότες-καναλάρχες του κοινού ποινικού δικαίου.

Είναι Τίτλος Τιμής όταν μετά από σχεδόν 40 χρόνια δουλειάς και αφού έχεις δημιουργήσει από το τίποτα τουλάχιστον 300 θέσεις εργασίας, κατά καιρούς, για διάφορους συναδέλφους σου, να έρχεται μια παρέα που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της και να σου λέει «σου κατάσχω τα πάντα», σαν να είναι Χούντα λάτιν κομμουνιστική ή τουρκική. Είναι Τίτλος Τιμής την ώρα που στη διπλανή μας χώρα φυλακίζονται και δικάζονται άδικα εκατοντάδες δημοσιογράφοι από τον αποτρελαμένο Σουλτάνο Ερντογάν να είσαι εδώ ο μόνος με τον οποίο ασχολείται ο μικρός Μαδούρο της Κυψέλης προκειμένου να σε (να με) εξοντώσει. Είναι ίσως ακόμη μεγαλύτερος Τίτλος Τιμής να είσαι ο μόνος, ακριβώς επειδή οι περισσότεροι από τους άλλους συμβιβάστηκαν ή σιώπησαν για να σώσουν το κεφάλι τους. Ανθρώπινο και κατανοητό.

Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι ΞΕΦΤΙΛΑ ΟΛΚΗΣ στην ευρωπαϊκή δημοκρατία του 2017 που ζούμε να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα και να μη μιλάει κανείς είτε από φόβο είτε από κακό υπολογισμό. Κανονικά, με αυτά που έχουν γίνει σε ΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ενάντια σε μένα προσωπικά αλλά και στο «Πρώτο Θέμα» θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί και όλες οι έντιμες νομικές και δημοσιογραφικές φωνές και να ρωτάνε: «Πού νομίζει ότι βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας; Στην Τουρκία ή στη Βενεζουέλα;». «Στην κοσμάρα του», απαντώ εγώ. Και δεν απορώ και τόσο που τελικά στην Ελλάδα δεν μπορείς να βρεις το δίκιο σου την ώρα που ανώτατοι δικαστές πάνε και έρχονται σαν κλητήρες πρωθυπουργικής αυλής, όταν έχουν χαθεί τόσα και τόσα δίκια πολιτών, εργαζομένων και συνταξιούχων στον βωμό των Μνημονίων. Οταν πουλήθηκε νύχτα όλη η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου και όταν αποδεδειγμένα φαίνεται ότι τα καραγκιοζιλίκια του Τσίπρα, σύμφωνα με δηλώσεις κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων, μας στοίχισαν 100 δισ.! Πού είναι τα διάφορα αρμόδια ΕΛΕΓΚΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ να πουν αν υπάρχει ή όχι ζημία του δημοσίου συμφέροντος; Αν δεν υπάρχει εδώ, πού υπάρχει; Κάνει ΜΠΑΜ! Μήπως τελικά, αντί για Τίτλος Τιμής, είναι ξεφτίλα ολκής το να προσπαθείς να αποδείξεις στα ποντίκια ότι δεν είσαι ελέφαντας; Το μέτρο και οι συγκριτικές διαδικασίες που ισχύουν στις κανονικές δημοκρατίες έχουν χαθεί στο Συριζιστάν των τραμπούκων του καθεστώτος, των εξωνημένων κρατικών λειτουργών, αλλά και του άγριου λαϊκισμού που απαιτεί το κεφάλι του καθενός μόνο και μόνο επειδή το κρατάει ακόμα ψηλά και δεν σκύβει. Τίτλος Τιμής, λοιπόν, ή ξεφτίλα ολκής;

 Προσωπικά, σε όσο δύσκολη θέση κι αν με φέρουν τυπικά κατάσχοντάς μου τα πάντα, με παράνομες διαδικασίες που θα καταπέσουν στα ευρωπαϊκά όργανα, θεωρώ Τίτλο Τιμής το να έχω γίνει στόχος ζωής ή θανάτου όλης αυτής της πολιτικής αλητείας που έχει εμπνευστή και καθοδηγητή τον Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά, το «ξεφτίλα ολκής» θα έρθει κι αυτό στην ώρα του όταν θα πέσουν οι παλιάτσοι, όταν θα αποκατασταθεί η νομιμότητα και όταν θα τιμωρηθούν με τον τρόπο που πρέπει όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι του υποκόσμου που βοηθούν τους Συριζαίους στις αθλιότητές τους. Βλέπετε, για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, ξέρουμε όλοι πολύ καλά ποιοι είναι. Δεν το κρύβουν, άλλωστε. Διαφημίζουν την αλητεία τους σαν τους εμετικούς προπαγανδιστές των φασιστοειδών καθεστώτων - και αυτοί, οι πιο βρώμικοι όλων, παριστάνουν τα Καθαρά Χέρια.

protothema.gr