Ερντογάν όπως Σαντάμ; Θα είναι η Αφρίν το Κουβέϊτ του σουλτάνου Ταγίπ;

Ο αρθρογράφος της Sol Haber, Aydemir Güler αναρωτιέται αν το Αφρίν θα γίνει το Κουβέιτ του Ερντογάν.

Υπενθυμίζει ότι η Πρέσβης των ΗΠΑ Έιπριλ Γκλάσπι επισκέφθηκε τον Σαντάμ Χουσεϊν μια εβδομάδα πριν την επίθεση του Ιράκ στο Κουβέιτ και τον ενθάρρυνε, να προβεί σε αυτή την επιχείρηση.  Ο Σαντάμ  προφανώς πείστηκε και ξεκίνησε την επιχείρηση εναντίον του Κουβέιτ στις 2 Αυγούστου 2003. Η συνέχεια γνωστή.

Το Αφρίν μοιάζει , κατά τον αρθρογράφο, να είναι μια παγίδα που έστησαν από κοινού ΗΠΑ-Ρωσία-Συρία σε βάρος του Ερντογάν.  Ο τούρκος Πρόεδρος βρίσκεται σε κατάσταση απελπισίας. Είναι αναγκασμένος να τρέχει και να επιτίθεται εναντίον όλων. Στο τρέξιμο του διακρίνεται μια κόπωση, μια έλλειψη κατεύθυνσης  και λογικής.  Τρέχει προς τον πάτο της παγίδας.

Βέβαια, ο Güler τονίζει ότι η γεωστρατηγική θέση της χώρας και το εύρος της τουρκικής αγοράς  θα φρενάρει τα ακραία σενάρια για το μέλλον της Τουρκίας.

Οι ΗΠΑ μάχονται τη στιγμή αυτή για τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας τους που ξεκίνησαν να υλοποιούν από το 2001. Στα πλαίσια αυτά σχεδίασε την αλλαγή συνόρων στη Μέση Ανατολή. Μέρος αυτού του σχεδίου ήταν  η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και ο διαμελισμός της Συρίας.  Η ανατροπή αυτή δεν πέτυχε, όπως έγινε στην Λιβύη, γιατί μεσολάβησαν δυο άλλες δυνάμεις , η Ρωσία και το Ιράν.

Στη Συρία μπορεί να πει κανείς ότι διεξάγεται ένας μίνι παγκόσμιος πόλεμος με τη συμμετοχή των διεθνών αλλά και των περιφερειακών δυνάμεων.

Στην Μέση Ανατολή  παίζεται ένα σκάκι με πολλούς παίκτες.  Το παιχνίδι βρίσκεται σε εξέλιξη και κανείς δεν γνωρίζει ακόμα την τελική έκβαση του.

Η  Τουρκία εισέβαλε στο Αφρίν με σκοπό να καθαρίσει την περιοχή από τους τρομοκράτες και να την παραδώσει μετά στους ιδιοκτήτες της, αφού διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν επιθυμεί διεκδικήσεις εδαφών.  Πέρασε ένας μήνας από την έναρξη της επιχείρησης αλλά οι στρατιωτικές επιδιώξεις της Άγκυρας δεν επιτεύχθηκαν.  

Ο Ερντογάν μέχρι τώρα είχε την διεθνή νομιμοποίηση της επιχείρησης του με την δικαιολογία της πάταξης της τρομοκρατίας. Από την στιγμή, όμως, που ο Άσαντ αποφάσισε να στηρίξει και να βοηθήσει τις κουρδικές δυνάμεις στο Αφρίν, τα πράγματα άλλαξαν. Ο τουρκικός στρατός βρέθηκε αυτόματα σε θέση εισβολέα.

Ασφαλώς η απόφαση του Άσαντ έχει την έγκριση της Μόσχας, αφού ο Ερντογάν, επικοινώνησε αμέσως με τον Πρόεδρο Πούτιν.

Ο πόλεμος εναντίον των τρομοκρατών μετατρέπεται σε σύγκρουση Τουρκίας-Συρίας.  Ποιες άλλες χώρες θα εμπλακούν σε αυτό τον πόλεμο;  Η κατάσταση μέρα με τη μέρα γίνεται πιο δύσκολη και πιο επικίνδυνη για τον Ερντογάν, αλλά και για όλους τους λαούς της Μεσογείου.

ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

        militaire.gr