Με το βλέμμα στραμμένο στις εξελίξεις γύρω από την ΕΒΖ βρίσκονται οι τευτλοκαλλιεργητές, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή –και δεδομένου ότι παραμένουν απλήρωτοι για την περσινή καμπάνια– δεν έχουν μπει στα χωράφια, αν και θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει η καλλιεργητική περίοδος. Το άλλοτε κραταιό μονοπώλιο ζάχαρης φαίνεται να παραπαίει, καθώς εξακολουθεί να στραγγαλίζεται από τα συσσωρευμένα χρέη που κληρονόμησε η Tράπεζα Πειραιώς, να παρουσιάζει αρνητική οικονομική θέση, ενώ οι αλλεπάλληλες αλλαγές διοικήσεων δεν έχουν καταφέρει να επαναφέρουν την ομαλότητα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της επιχείρησης, αλλά και την ασφάλεια που έχουν ανάγκη οι καλλιεργητές.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση δείχνει να εξαντλεί τη στάση της σε βαρύγδουπες εξαγγελίες… προθέσεων περί διάσωσης της ΕΒΖ, με νέα σενάρια για επανάκαμψη ενδιαφερόμενου επενδυτή να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα οποία όμως δεν επιβεβαιώνονται.
Μετά το τελευταίο ναυάγιο της πώλησης των δύο θυγατρικών στη Σερβία (το οποίο οδήγησε σε παραίτηση της προηγούμενης διοίκησης της ΕΒΖ), που η Πειραιώς έθετε ως προϋπόθεση, προκειμένου να εξακολουθήσει να χρηματοδοτεί την εταιρεία, εντείνεται ο προβληματισμός για το μέλλον της επιχείρησης και κατ’ επέκταση της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες και με όρους ελεύθερης αγοράς, η ΕΒΖ δύσκολα θα σηκώσει κεφάλι.
Στο μεταξύ, η διοίκηση κρατάει κλειστά τα χαρτιά της γύρω από τις επόμενες κινήσεις της, ενώ φέρεται να θέτει ως προτεραιότητα να αποφύγει την πώληση των δύο μοναδικών κερδοφόρων μονάδων, των θυγατρικών της εταιρείας στη Σερβία. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά την προχθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ υπό τον νέο πρόεδρο της εταιρείας Παναγιώτη Αλεξάκη, σε εξέλιξη βρίσκονται συζητήσεις με fund που εκφράζει επενδυτικό ενδιαφέρον. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν τον διαχειριστή κεφαλαίων και CEO της εταιρείας χαρτοφυλακίου «Innovation Brain», Lucas Fecker, με δραστηριότητα γύρω από την τραπεζική χρηματοδότηση σε εμπορεύματα και εμπόριο, να επανακάμπτει, έχοντας ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον από το καλοκαίρι, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη η πώληση των μονάδων της Σερβίας.
Πώς, όμως, έφτασε έως εδώ και ποιο είναι το παρόν της εμβληματικής εταιρείας, που, πριν από 20 χρόνια, βρισκόταν μεταξύ των μεγαλύτερων βιομηχανιών ζάχαρης στην Ευρώπη; Τότε που με πέντε εργοστάσια πλήρους λειτουργίας στην Ξάνθη, στη Λάρισα, στο Πλατύ Ημαθίας, στις Σέρρες και στην Ορεστιάδα και δυνατότητα επεξεργασίας συγκομιδής από περισσότερα από 450.000 στρέμματα ζαχαρότευτλων και παραγωγής 350.000 τόνων ζάχαρης τον χρόνο υπερκάλυπτε τις ανάγκες της εγχώριας κατανάλωσης, αποκομίζοντας κέρδη εκατομμυρίων ευρώ;
Διαβάστε αναλυτικά το ρεπορτάζ για την ΕΒΖ στην «ΥΧ» που κυκλοφορεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου