Πρεμιέρα έκανε τη Δευτέρα, 20 Αυγούστου, η νέα κυνηγετική περίοδος, με
τη φετινή ρυθμιστική απόφαση θήρας να έχει υπογραφεί από τις 31 Ιουλίου
2018.
Το κυνηγετικό έτος 2018 – 2019 ολοκληρώνεται στις 28 Φεβρουαρίου 2019, με εξαίρεση τη θήρα του αγριοκούνελου (Oryctolagus cuniculus) που θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Μαρτίου 2019.
Όπως αναφέρει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η θήρα είναι ένα εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και αποτελεί σημαντικό κομμάτι της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση που εκπονείται αυτό το διάστημα στη χώρα.
Ειδικότερα, για τη φετινή περίοδο,
Από την γιαγιά της Χρύσα πήρε τη χάρη κι από τον παππού του συζύγου της, Αγγελή, την τεχνική. Συντροφεύει τον άντρα της, Νίκο, στο κυνήγι εδώ και δέκα χρόνια και, παρά τις υποχρεώσεις και την κούραση μιας γυναίκας αγρότισσας, δεν στερεί από τον εαυτό της την απόλαυση του κυνηγιού. Η Εύα Γεωργιάδου ζει στο Μεσοχώρι του Νομού Ροδόπης, καλλιεργεί βαμβάκι και ανάμεσα στα ποτίσματα ετοιμάζεται να βγάλει περιφερειακή άδεια καθώς, όπως λέει στην «ΥΧ», μαζί με τον άντρα της πηγαίνουν στην Ορεστιάδα και την Καβάλα, που έχουν φίλους και κυνηγούν μαζί τους.
Η Εύα αγαπάει να μοιράζεται τη διαδικασία του κυνηγιού. Δεν το αντιμετωπίζει μόνο σαν χόμπι, καθώς ανασύρει με συγκίνηση αναμνήσεις της γιαγιάς της, που ήταν επίσης μία από τις λίγες γυναίκες κυνηγούς, αλλά και του παππού Αγγελή. «Ο παππούς μου είχε όπλο και πήγαινε για κυνήγι με τη γιαγιά μου. Ο άντρας μου πήγαινε για κυνήγι με τον παππού του, που κυνηγούσε μέχρι τα 90 του χρόνια. Μαζί με αυτόν περπατούσαμε σε όλα τα μπαΐρια (υψώματα)», θυμάται. «Οι στιγμές που περάσαμε στο κυνήγι θα μείνουν για πάντα στη μνήμη τη δική μου και του άντρα μου».
Το προφίλ της γυναίκας κυνηγού ενδεχομένως διαμορφώνεται διαφορετικό από αυτό του άντρα. Η Θρακιώτισσα Άρτεμις της εποχής μας αγαπάει το κυνήγι του λαγού και της μπεκάτσας, δεν έχει όμως την υπομονή των αντρών, να στήνεται με τις ώρες να τον περιμένει. «Ο λαγός είναι μεγάλο θήραμα, μπορείς να τον πετύχεις, αλλά μερικές φορές μάς ξεγελάει».
Οι άντρες κοιτάζουν ενίοτε με περιέργεια μια γυναίκα κυνηγό, αλλά η Εύα Γεωργιάδου απαντά ότι πλέον γυναίκες κυνηγοί υπάρχουν ακόμα και στα περιοδικά. Προσηλωμένη στον στόχο της, είναι πάντα προσεκτική και νόμιμη, όπως και ο σύζυγός της, για να μη συμβεί το παραμικρό ατύχημα.
Μαθημένη από τα χωράφια, ξυπνάει ξημερώματα για να πάει στο κυνήγι και αυτές τις μέρες περιμένει την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. «Θα βάλουμε ρέγουλα σε όλες τις δουλειές, για να πάμε για κυνήγι», ομολογεί.
Εξαίρεση στην κυνηγετική παράδοση δύο οικογενειών δείχνει να αποτελεί ο δεκάχρονος γιος της, ο οποίος δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το κυνήγι. Πάντως, η ίδια δεν πτοείται. Συνεχίζει κανονικά, μαζί με τον άντρα της, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «εμείς την παρέα μας δεν τη χαλάμε».
Η σχέση ανάμεσα στον κυνηγό και τον σκύλο του είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού, η οποία αναπτύσσεται από τους πρώτους μήνες της ζωής του τετράποδου φίλου. Αυτήν τη σχέση απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια ο 80χρονος σήμερα Γιάννης Ράπτης, από το χωριό Σκεπαστό του Νομού Πρεβέζης.
Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, τον συναντήσαμε με ένα από τα λαγόσκυλα που ο ίδιος εκπαιδεύει, τη Σπίθα. Τηρώντας ευλαβικά τους κανόνες εκπαίδευσης, ο κ. Ράπτης ετοιμάζει εδώ και πολλές δεκαετίες κυνηγετικούς σκύλους και, όπως υπογραμμίζει στην «ΥΧ», πρόκειται για μια διαδικασία που τη θυμάται από την παιδική του ηλικία, όταν έβλεπε τον κυνηγό πατέρα του.
«Από την ηλικία των 6 μηνών ξεκινάει το σκυλί τα πρώτα του βήματα μαζί με τη μητέρα του, κυνηγόσκυλο και αυτό. Μετά, ουσιαστικά αναλαμβάνω εγώ, προκειμένου σιγά-σιγά να αρχίσει να προσαρμόζεται στο περιβάλλον και τον ρόλο του», εξηγεί ο κ. Ράπτης. «Χτίζεται μία ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον κυνηγό και τον σκύλο του. Μία δυνατή σχέση, με τον σκύλο να γίνεται ο πιο πιστός σύντροφος. Είναι απαραίτητο για το κυνήγι».
Ο ίδιος σημειώνει ότι το κυνηγόσκυλο χρειάζεται και σωστή διατροφή, ενώ σημειώνει ότι όταν είναι κουτάβι πρέπει να προστατεύεται από εξωτερικούς παράγοντες και να μην έρχεται σε επαφή με άλλα ζώα.
Το λαγόσκυλο είναι έτοιμο να ακολουθήσει τον κυνηγό από την ηλικία των 12 με 15 μηνών, ενώ παραμένει ενεργό έως και τα 10 του χρόνια. «Μετά είναι δύσκολο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, καθώς δεν έχει πια δυνάμεις για να τρέχει έως και τρεις ώρες την ημέρα».
Ιδιαίτερα σημαντικό, όπως επισημαίνει, είναι όλοι οι κυνηγοί να έχουν μαζί τους αντίδοτο, καθώς πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της φόλας.
Η ασφάλεια είναι το Άλφα και το Ωμέγα για τον κυνηγό
Με αφορμή την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου μίλησε στην «ΥΧ» ο πρόεδρος της ΣΤ΄ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας & Θράκης, Ιωάννης Πολυχρόνης. Σήμερα, η ΣΤ΄ ΚΟΜΑΘ εκπροσωπεί 40.000 κυνηγούς – μέλη των 63 Κυνηγετικών Συλλόγων της Μακεδονίας και της Θράκης. Διαθέτει, μεταξύ άλλων, 64 οργανικές θέσεις – 62 άτομα για ομοσπονδιακούς θηροφύλακες, χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι θηροφύλακες είναι πλήρη ανακριτικά όργανα για τη διαδικασία ελέγχου, κατάσχεσης και καταμήνυσης για την άγρια πανίδα. Κινούνται με ιδιόκτητα αυτοκίνητα της Ομοσπονδίας και βρίσκονται υπό τη διαρκή εποπτεία της ΚΟΜΑΘ, καθώς στα αυτοκίνητα είναι εγκατεστημένο σύστημα GPS, όπως επίσης κουμπιά κινδύνου και ενημέρωσης.
Ο κ. Πολυχρόνης επισημαίνει ότι στα καθήκοντα της Ομοσπονδίας περιλαμβάνονται οι οδηγίες προς τους κυνηγούς – μέλη τους: Σεβασμός στο περιβάλλον, σεβασμός στον κυνηγό, τον σκύλο τους, την ξένη περιουσία, την άγρια πανίδα και λειτουργία με διαχειριστικά πλαίσια.
Ασφάλεια
Οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι εκπληρώνουν τον ρόλο τους μέσα από μία σειρά δράσεων και με την αρωγή επιστημονικών συμβούλων, πλην, όμως, δεν είναι λίγοι οι κυνηγοί που διατηρούν παλιά νοοτροπία που πόρρω απέχει με τα παραπάνω. Για παράδειγμα, ορισμένοι δεν βγάζουν τα φυσίγγια από το όπλο, το οποίο ενδεχομένως δεν βρίσκεται στη θήκη του, που μπορεί να έχει τοποθετηθεί σε σημείο προσβάσιμο ακόμη και σε παιδιά μέσα στο σπίτι, με αποτέλεσμα να γίνονται σοβαρά ατυχήματα.
Ο πρόεδρος της ΣΤ΄ ΚΟΜΑΘ συμφωνεί ότι η ασφάλεια είναι το Άλφα και το Ωμέγα, ταυτόχρονα όμως παραπέμπει σε μια στρέβλωση του νόμου. «Πρώτα πρέπει να αγοράσει κάποιος λειόκανο όπλο (με κάνη χωρίς εσωτερικές ραβδώσεις) ή να πάρει βεβαίωση από το οικείο Αστυνομικό Τμήμα ότι δεν συντρέχουν λόγοι μη χορήγησης άδειας θήρας και μετά να δώσει εξετάσεις για την άδεια θήρας, ενώ θα έπρεπε να προηγηθούν αυστηρές εξετάσεις», σημειώνει. Και προσθέτει: «Υπάρχει αυστηρή νομοθεσία που εφαρμόζεται και επιτηρείται από τους θηροφύλακες και τη δασική υπηρεσία: Το όπλο μεταφέρεται λυμένο μέσα στη θήκη, στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, απαραιτήτως άδειο. Στο σπίτι φυλάσσονται αλλού τα φυσίγγια, αλλού το όπλο, μακριά από παιδιά και άσχετα άτομα».
Ο ίδιος εξηγεί ότι «στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 500.000 λειόκανα όπλα σε σπίτια ανθρώπων με άδεια κατοχής κυνηγετικού όπλου –αυτό είναι λάθος, γιατί είναι λειόκανο– χωρίς να είναι κυνηγοί και είτε προχωρούν σε παραβατικές συμπεριφορές εις βάρος της άγριας πανίδας, είτε υποστηρίζουν ότι έχουν το όπλο για ασφάλεια. Μα, για την ασφάλεια εντεταλμένη είναι η Ελληνική Αστυνομία», σχολιάζει.
Ο κ. Πολυχρόνης υπενθυμίζει στους κυνηγούς τους βασικούς κανόνες ασφαλείας και συμπεριφοράς. «Γεμίζουμε το όπλο μόνο κατά την άσκηση της θήρας. Προσέχουμε πάρα πολύ πριν επωμίσουμε το όπλο για να στοχεύσουμε ένα θήραμα. Επίσης, είναι απαράδεκτο να προξενούμε ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες πατώντας μέσα, είτε εμείς είτε τα σκυλιά μας».
Ηχομιμητικές συσκευές
«Καρκίνωμα που δεν απαντάται μόνο στη χώρα μας» χαρακτηρίζει ο κ. Πολυχρόνης τις ηχομιμητικές συσκευές. «Η επιστήμη λέει ότι όταν επεμβαίνεις στη βιολογία ενός άγριου είδους, για παράδειγμα στο ορτύκι, προκαλείται μεγάλη ζημιά. Το ΔΣ της Ομοσπονδίας μας αποφάσισε ότι σε περίπτωση που ο θηροφύλακας συλλάβει χρήστη ηχομιμητικής συσκευής θα λαμβάνει έξτρα bonus. Ζητήσαμε από το υπουργείο Δικαιοσύνης το αδίκημα για τους χρήστες αυτών των συσκευών να χαρακτηριστεί “ιδιώνυμο”, έτσι ώστε ακόμη και πέντε μέρες φυλακής αν επιβληθούν, να μην υπάρχει δυνατότητα αναστολής». Αναγνωρίζει, πάντως, ότι η παραβατική συμπεριφορά κυνηγών με τη συνδρομή της Θηροφυλακής και της ενημέρωσης έχει μειωθεί.
Αγριόχοιρος
Σύμφωνα με τη φετινή ρυθμιστική απόφαση θήρας, αυξάνεται οριζόντια σε όλη τη χώρα η κάρπωση του αγριόχοιρου σε 10 θηρευθέντα άτομα ανά ομάδα κυνηγών. Σχολιάζοντας την απόφαση, ο κ. Πολυχρόνης ενημερώνει ότι «η αύξηση του αγριόχοιρου στην Ελλάδα ξεπερνάει το 250% και σε ευρωπαϊκό επίπεδο το 450%». Αποδίδει τη γεωμετρική αύξηση στις προ ετών επιδοτήσεις που δόθηκαν για βιολογική εκτροφή χοίρων. «Δυστυχώς, δεν υπήρχαν έλεγχοι για βιολογική εκτροφή, με αποτέλεσμα να μην τηρούνται οι προβλεπόμενες από τον νόμο προϋποθέσεις από όσους έλαβαν τις επιδοτήσεις και πολλοί τα εγκατέλειπαν στο βουνό και ζευγάρωναν τα άγρια με τα ήμερα. Κάποιοι έκαναν υποτυπώδεις περιφράξεις, με συνέπεια να μπαίνουν μέσα τα άγρια αρσενικά και να ζευγαρώνουν με τα θηλυκά που ήταν σε οίστρο. Το αποτέλεσμα ήταν η υβριδοποίηση του αγριόχοιρου». Ο υπερπληθυσμός τους συνεπάγεται τον κίνδυνο απώλειας των καθαρόαιμων αγριόχοιρων και τραγικές καταστροφές σε αγροτικές καλλιέργειες, όπως καλαμπόκι, ηλίανθο, ρεβίθι, φακή και αμπέλια, που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ.
Κατά την παρουσία του σε εκδήλωση στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Βουλγαρίας, ο κ. Πολυχρόνης πληροφορήθηκε ότι η αφρικανική πανώλη των αγριόχοιρων βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Βουλγαρίας, ερχόμενη από τη Ρουμανία. «Με την τραγική αύξηση του πληθυσμού των αγριόχοιρων, εάν έρθει και σε εμάς, η ζημιά στους αγριόχοιρους θα είναι τεράστια». Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», υπάρχει σχέδιο για κάποιο προληπτικό πρόγραμμα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Κολχικός φασιανός
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ομοσπονδία συμβάλει στην αύξηση του πληθυσμού της πανίδας με αρωγό την Θηροφυλακή, μέσα από ενημέρωση αλλά και βελτίωση ενδιαιτημάτων, καθώς το θήραμα χρειάζεται νερό, τροφή, στέγη και ασφάλεια, για να επιβιώσει σε περιοχές άγονες και απομακρυσμένες, με σκοπό να βοηθήσει όχι μόνο θηραματικούς πληθυσμούς, αλλά και είδη της άγριας πανίδας για τα οποία απαγορεύεται η θήρα, όπως είναι ο κολχικός φασιανός.
ypaithros.gr
Το κυνηγετικό έτος 2018 – 2019 ολοκληρώνεται στις 28 Φεβρουαρίου 2019, με εξαίρεση τη θήρα του αγριοκούνελου (Oryctolagus cuniculus) που θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Μαρτίου 2019.
Όπως αναφέρει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η θήρα είναι ένα εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης και αποτελεί σημαντικό κομμάτι της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση που εκπονείται αυτό το διάστημα στη χώρα.
Ειδικότερα, για τη φετινή περίοδο,
- Αυξάνεται οριζόντια σε όλη τη χώρα η κάρπωση του αγριόχοιρου σε 10 θηρευθέντα άτομα ανά ομάδα κυνηγών.
- Μειώνεται το ημερήσιο όριο κάρπωσης για το τρυγόνι από τα 12 στα 10 θηρευθέντα πτηνά ανά κυνηγό.
- Περιορίζεται το κυνήγι της νησιωτικής πέρδικας στη νήσο Χίο σε συνολικά 16 εξόδους, σε σύγκριση με τις 22 που επιτρεπόταν έως πέρυσι.
- Απαγορεύεται η θήρα της ασπρομετωπόχηνας στην περιοχή του Έλους Αρτζάν και της λίμνης Δοϊράνης, επιπλέον των περιοχών που προέβλεπε η περυσινή ρυθμιστική.
- Παρατείνεται η απαγόρευση θήρας στον Υμηττό για έναν ακόμα χρόνο.
- Προβλέπεται ειδική διατύπωση για την άμεση έκδοση Δασικής Απαγορευτικής Διάταξης από τα Δασαρχεία για τις περιπτώσεις που επιβάλλεται από τη δασική νομοθεσία να απαγορευτεί η θήρα λόγω καιρικών συνθηκών για ορισμένο χρόνο, ώστε να μην καθυστερεί για γραφειοκρατικούς λόγους η διαδικασία.
- Αίρεται η απαγόρευση θήρας στη ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τα χερσαία σύνορα της χώρας μας, εκτός από αυτά με την Τουρκία. Σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ήταν ένα αναχρονιστικό μέτρο που δεν προσέφερε καμία ωφέλεια ως προς τη διαχείριση των ειδών της άγριας πανίδας. Είναι σημαντικό να προσεχθεί ότι με την παρούσα απόφαση επιτρέπεται στην παραπάνω ζώνη μόνο η θήρα τριχωτών θηραμάτων.
Γενικές Ρυθμίσεις
Απαγορεύεται το κυνήγι:- Στα μόνιμα καταφύγια άγριας ζωής.
- Στα εκτροφεία θηραμάτων.
- Στις περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις θήρας χρονικής διάρκειας.
- Στους πυρήνες των Εθνικών Δρυμών.
- Σε ζώνη πλάτους πεντακοσίων (500) μέτρων κατά μήκος της ελληνοτουρκικής χερσαίας μεθοριακής γραμμής.
- Σε θαλάσσια ζώνη πλάτους τριακοσίων (300) μέτρων από τις ακτές.
- Σε όλες τις περιοχές και για όλα τα είδη που ισχύουν ειδικοί περιορισμοί θήρας σύμφωνα με την αριθμ. 414985/29.11.1985 (ΦΕΚ 757/Β΄/18.12.1985) κοινής υπουργικής απόφασης, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την κοινή υπουργική απόφαση ΗΠ 8353/276/Ε103 (ΦΕΚ 415/Β΄/23.2.2012) και ισχύει.
- Στις περιοχές για τις οποίες έχουν εκδοθεί Δασικές Απαγορευτικές Αποφάσεις Κυνηγίου, λόγω πυρκαγιών τα προηγούμενα έτη.
- Στους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μνημεία χωρίς προηγούμενη άδεια του υπουργού Πολιτισμού.
- Σε περιοχές που λειτουργούν νόμιμα κατασκηνώσεις και κατά την περίοδο λειτουργίας τους, σε απόσταση μέχρι διακοσίων πενήντα (250) μέτρων από την εξωτερική περίφραξη αυτών.
- Σε περιοχές που λόγω
παρατεταμένων χιονοπτώσεων ή ολικού παγετού δημιουργούνται αρνητικές για
τα θηράματα συνθήκες επιβίωσης, σε εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 258
του ν.δ. 86/1969. Για την ισχύ της σχετικής απαγόρευσης, απαιτείται η
έκδοση από την οικεία Δασική Αρχή, ειδικότερης για το θέμα αυτό Δ.Α.Δ.
αναφορικά με τα όρια και το χρόνο διάρκειας της απαγόρευσης και αφού
προηγηθεί εκτίμηση της επικρατούσας
κατάστασης.
Τι ισχύει και αλλάζει στη φετινή χρόνια
ΕΙΔΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ- Απαγορεύεται το κυνήγι της Μπεκάτσας (Scolopax rusticola) στο καρτέρι, το πρωί και το βράδυ.
- Περιορίζεται η χρήση σκύλων δίωξης για άσκηση κυνηγίου, από 15.09.2018 μέχρι και 20.01.2019 σε τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα (Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή), δηλαδή μόνο τις ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται αντιστοίχως το κυνήγι του λαγού (Lepus europaeus) και του αγριόχοιρου (Sus scrofa).
- Επιτρέπεται το κυνήγι του αγριόχοιρου (Sus scrofa) σε ομάδες μέχρι δέκα (10) κυνηγών, με δικαίωμα θήρευσης μέχρι δέκα (10) ατόμων ανά ομάδα και έξοδο. Για λόγους προστασίας της φυσικής παραγωγής του αγριόχοιρου, απαγορεύεται το κυνήγι σε όλη τη χώρα του νεαρού αγριόχοιρου, όσο αυτός φέρει τις χαρακτηριστικές ραβδώσεις στο σώμα του, καθώς και των χοιρομητέρων αυτών.
- Επιτρέπεται το κυνήγι της αλεπούς (Vulpes vulpes) και του πετροκούναβου (Martes foina) από 15.09.2018 μέχρι 20.01.2019 με τη χρησιμοποίηση κυνηγετικού και σκύλου δίωξης και από 21.01.2019 μέχρι 28.02.2019 χωρίς σκύλο δίωξης, μόνο στους νομούς που έχουν χαρακτηριστεί ως αρουραιόπληκτοι. Επιτρέπεται επίσης το κυνήγι της αλεπούς χωρίς σκύλο, στις ζώνες διάβασης, από 20.8.2018 έως 14.9.2018 στις Περιφερειακές Ενότητες που διενεργείται πρόγραμμα εμβολιασμών από αέρος για τη λύσσα.
- Απαγορεύεται το κυνήγι του λαγού (Lepus europaeus) καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στις νήσους Λήμνο και Άγιο Ευστράτιο.
- Απαγορεύεται το κυνήγι της Νησιώτικης Πέρδικας (Alectoris chukar) καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στον Άγιο Ευστράτιο.
- Απαγορεύεται το κυνήγι όλων των θηραμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου στη Νήσο Τήλο.
- Απαγορεύεται το κυνήγι όλων των θηραμάτων στην περιοχή που ορίζεται από τις ζώνες Α, ΑΒ1, ΑΒ2, Α1, Β1 του «εθνικού πάρκου Κοτυχίου – Στροφυλιάς», σύμφωνα με την αριθμ. 172337/1266/26-7-2018 (ΦΕΚ 3120 Β΄) απόφαση ΥΠΕΝ.
- Στον Νομό Λέσβου επιτρέπεται το κυνήγι της νησιώτικης πέρδικας τις παρακάτω ημερομηνίες: 15.09.2018, Σάββατο, και τις Κυριακές 16.09.2018, 23.09.2018, 30.09.2018, 07.10.2018, 14.10.2018, 21.10.2018, 28.10.2018 και 04.11.2018.
- Στους νομούς Σάμου και Χίου και στην περιοχή της Α’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Κρήτης και Δωδεκανήσων (Α’ ΚΟΚΔ) επιτρέπεται από 15.09.2018 έως 30.11.2018 και μόνο τις ημέρες Τετάρτη-Σάββατο-Κυριακή.
Εξαιρείται η νήσος Χίος, όπου επιτρέπεται από 15.09.2018 έως 30.11.2018 μόνο τις ημερομηνίες: 15.9.2018, 16.9.2018, 22.9.2018, 23.9.2018, 29.9.2018, 30.9.2018, 6.10.2018, 7.10.2018, 13.10.2018, 14.10.2018, 21.10.2018, 28.10.2018, 4.11.2018, 11.10.2018, 18.11.2018, 25.11.2018.
Παρατείνεται η ισχύς της παραγράφου (Α) της 97734/4284/14.08.2007 (ΦΕΚ 1657/Β΄/21.08.2007) απόφασης «Τροποποίηση ρυθμίσεων θήρας» από 20.08.2018 έως 14.09.2018.
Απαγορεύεται η θήρα της πετροπέρδικας (Alectoris graeca) στις ζώνες Α1, Α2, Α3, Β1, Β2, Β3 και Β4 του Εθνικού Πάρκου Χελμού Βουραϊκού, όπως αυτές είχαν καθοριστεί με την 40390/1.10.2009 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Δ΄ 446).
- Παρατείνεται για την τρέχουσα κυνηγετική περίοδοη ισχύς της 161977/2659/19.10.2017 (ΦΕΚ 3885 Β΄) απόφασης του ΥΠΕΝ, περί «Απαγόρευσης θήρας στονορεινό όγκο του Υμηττού και στα μητροπολιτικά πάρκα Γουδή – Ιλισσίων».
Εύα Γεωργιάδου
Η Θρακιώτισσα Άρτεμις από τα βαμβακοχώραφαΑπό την γιαγιά της Χρύσα πήρε τη χάρη κι από τον παππού του συζύγου της, Αγγελή, την τεχνική. Συντροφεύει τον άντρα της, Νίκο, στο κυνήγι εδώ και δέκα χρόνια και, παρά τις υποχρεώσεις και την κούραση μιας γυναίκας αγρότισσας, δεν στερεί από τον εαυτό της την απόλαυση του κυνηγιού. Η Εύα Γεωργιάδου ζει στο Μεσοχώρι του Νομού Ροδόπης, καλλιεργεί βαμβάκι και ανάμεσα στα ποτίσματα ετοιμάζεται να βγάλει περιφερειακή άδεια καθώς, όπως λέει στην «ΥΧ», μαζί με τον άντρα της πηγαίνουν στην Ορεστιάδα και την Καβάλα, που έχουν φίλους και κυνηγούν μαζί τους.
Η Εύα αγαπάει να μοιράζεται τη διαδικασία του κυνηγιού. Δεν το αντιμετωπίζει μόνο σαν χόμπι, καθώς ανασύρει με συγκίνηση αναμνήσεις της γιαγιάς της, που ήταν επίσης μία από τις λίγες γυναίκες κυνηγούς, αλλά και του παππού Αγγελή. «Ο παππούς μου είχε όπλο και πήγαινε για κυνήγι με τη γιαγιά μου. Ο άντρας μου πήγαινε για κυνήγι με τον παππού του, που κυνηγούσε μέχρι τα 90 του χρόνια. Μαζί με αυτόν περπατούσαμε σε όλα τα μπαΐρια (υψώματα)», θυμάται. «Οι στιγμές που περάσαμε στο κυνήγι θα μείνουν για πάντα στη μνήμη τη δική μου και του άντρα μου».
Το προφίλ της γυναίκας κυνηγού ενδεχομένως διαμορφώνεται διαφορετικό από αυτό του άντρα. Η Θρακιώτισσα Άρτεμις της εποχής μας αγαπάει το κυνήγι του λαγού και της μπεκάτσας, δεν έχει όμως την υπομονή των αντρών, να στήνεται με τις ώρες να τον περιμένει. «Ο λαγός είναι μεγάλο θήραμα, μπορείς να τον πετύχεις, αλλά μερικές φορές μάς ξεγελάει».
Οι άντρες κοιτάζουν ενίοτε με περιέργεια μια γυναίκα κυνηγό, αλλά η Εύα Γεωργιάδου απαντά ότι πλέον γυναίκες κυνηγοί υπάρχουν ακόμα και στα περιοδικά. Προσηλωμένη στον στόχο της, είναι πάντα προσεκτική και νόμιμη, όπως και ο σύζυγός της, για να μη συμβεί το παραμικρό ατύχημα.
Μαθημένη από τα χωράφια, ξυπνάει ξημερώματα για να πάει στο κυνήγι και αυτές τις μέρες περιμένει την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. «Θα βάλουμε ρέγουλα σε όλες τις δουλειές, για να πάμε για κυνήγι», ομολογεί.
Εξαίρεση στην κυνηγετική παράδοση δύο οικογενειών δείχνει να αποτελεί ο δεκάχρονος γιος της, ο οποίος δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το κυνήγι. Πάντως, η ίδια δεν πτοείται. Συνεχίζει κανονικά, μαζί με τον άντρα της, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «εμείς την παρέα μας δεν τη χαλάμε».
Γιάννης Ράπτης
Χτίζοντας σχέση εμπιστοσύνης με το κυνηγόσκυλοΗ σχέση ανάμεσα στον κυνηγό και τον σκύλο του είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού, η οποία αναπτύσσεται από τους πρώτους μήνες της ζωής του τετράποδου φίλου. Αυτήν τη σχέση απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια ο 80χρονος σήμερα Γιάννης Ράπτης, από το χωριό Σκεπαστό του Νομού Πρεβέζης.
Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου, τον συναντήσαμε με ένα από τα λαγόσκυλα που ο ίδιος εκπαιδεύει, τη Σπίθα. Τηρώντας ευλαβικά τους κανόνες εκπαίδευσης, ο κ. Ράπτης ετοιμάζει εδώ και πολλές δεκαετίες κυνηγετικούς σκύλους και, όπως υπογραμμίζει στην «ΥΧ», πρόκειται για μια διαδικασία που τη θυμάται από την παιδική του ηλικία, όταν έβλεπε τον κυνηγό πατέρα του.
«Από την ηλικία των 6 μηνών ξεκινάει το σκυλί τα πρώτα του βήματα μαζί με τη μητέρα του, κυνηγόσκυλο και αυτό. Μετά, ουσιαστικά αναλαμβάνω εγώ, προκειμένου σιγά-σιγά να αρχίσει να προσαρμόζεται στο περιβάλλον και τον ρόλο του», εξηγεί ο κ. Ράπτης. «Χτίζεται μία ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον κυνηγό και τον σκύλο του. Μία δυνατή σχέση, με τον σκύλο να γίνεται ο πιο πιστός σύντροφος. Είναι απαραίτητο για το κυνήγι».
Ο ίδιος σημειώνει ότι το κυνηγόσκυλο χρειάζεται και σωστή διατροφή, ενώ σημειώνει ότι όταν είναι κουτάβι πρέπει να προστατεύεται από εξωτερικούς παράγοντες και να μην έρχεται σε επαφή με άλλα ζώα.
Το λαγόσκυλο είναι έτοιμο να ακολουθήσει τον κυνηγό από την ηλικία των 12 με 15 μηνών, ενώ παραμένει ενεργό έως και τα 10 του χρόνια. «Μετά είναι δύσκολο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, καθώς δεν έχει πια δυνάμεις για να τρέχει έως και τρεις ώρες την ημέρα».
Ιδιαίτερα σημαντικό, όπως επισημαίνει, είναι όλοι οι κυνηγοί να έχουν μαζί τους αντίδοτο, καθώς πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της φόλας.
Ιωάννης Πολυχρόνης, πρόεδρος ΣΤ΄ ΚΟΜΑΘ
Σεβασμός στο περιβάλλον, τον κυνηγό, την ξένη περιουσίαΗ ασφάλεια είναι το Άλφα και το Ωμέγα για τον κυνηγό
Με αφορμή την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου μίλησε στην «ΥΧ» ο πρόεδρος της ΣΤ΄ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας & Θράκης, Ιωάννης Πολυχρόνης. Σήμερα, η ΣΤ΄ ΚΟΜΑΘ εκπροσωπεί 40.000 κυνηγούς – μέλη των 63 Κυνηγετικών Συλλόγων της Μακεδονίας και της Θράκης. Διαθέτει, μεταξύ άλλων, 64 οργανικές θέσεις – 62 άτομα για ομοσπονδιακούς θηροφύλακες, χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι θηροφύλακες είναι πλήρη ανακριτικά όργανα για τη διαδικασία ελέγχου, κατάσχεσης και καταμήνυσης για την άγρια πανίδα. Κινούνται με ιδιόκτητα αυτοκίνητα της Ομοσπονδίας και βρίσκονται υπό τη διαρκή εποπτεία της ΚΟΜΑΘ, καθώς στα αυτοκίνητα είναι εγκατεστημένο σύστημα GPS, όπως επίσης κουμπιά κινδύνου και ενημέρωσης.
Ο κ. Πολυχρόνης επισημαίνει ότι στα καθήκοντα της Ομοσπονδίας περιλαμβάνονται οι οδηγίες προς τους κυνηγούς – μέλη τους: Σεβασμός στο περιβάλλον, σεβασμός στον κυνηγό, τον σκύλο τους, την ξένη περιουσία, την άγρια πανίδα και λειτουργία με διαχειριστικά πλαίσια.
Ασφάλεια
Οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι εκπληρώνουν τον ρόλο τους μέσα από μία σειρά δράσεων και με την αρωγή επιστημονικών συμβούλων, πλην, όμως, δεν είναι λίγοι οι κυνηγοί που διατηρούν παλιά νοοτροπία που πόρρω απέχει με τα παραπάνω. Για παράδειγμα, ορισμένοι δεν βγάζουν τα φυσίγγια από το όπλο, το οποίο ενδεχομένως δεν βρίσκεται στη θήκη του, που μπορεί να έχει τοποθετηθεί σε σημείο προσβάσιμο ακόμη και σε παιδιά μέσα στο σπίτι, με αποτέλεσμα να γίνονται σοβαρά ατυχήματα.
Ο πρόεδρος της ΣΤ΄ ΚΟΜΑΘ συμφωνεί ότι η ασφάλεια είναι το Άλφα και το Ωμέγα, ταυτόχρονα όμως παραπέμπει σε μια στρέβλωση του νόμου. «Πρώτα πρέπει να αγοράσει κάποιος λειόκανο όπλο (με κάνη χωρίς εσωτερικές ραβδώσεις) ή να πάρει βεβαίωση από το οικείο Αστυνομικό Τμήμα ότι δεν συντρέχουν λόγοι μη χορήγησης άδειας θήρας και μετά να δώσει εξετάσεις για την άδεια θήρας, ενώ θα έπρεπε να προηγηθούν αυστηρές εξετάσεις», σημειώνει. Και προσθέτει: «Υπάρχει αυστηρή νομοθεσία που εφαρμόζεται και επιτηρείται από τους θηροφύλακες και τη δασική υπηρεσία: Το όπλο μεταφέρεται λυμένο μέσα στη θήκη, στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, απαραιτήτως άδειο. Στο σπίτι φυλάσσονται αλλού τα φυσίγγια, αλλού το όπλο, μακριά από παιδιά και άσχετα άτομα».
Ο ίδιος εξηγεί ότι «στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 500.000 λειόκανα όπλα σε σπίτια ανθρώπων με άδεια κατοχής κυνηγετικού όπλου –αυτό είναι λάθος, γιατί είναι λειόκανο– χωρίς να είναι κυνηγοί και είτε προχωρούν σε παραβατικές συμπεριφορές εις βάρος της άγριας πανίδας, είτε υποστηρίζουν ότι έχουν το όπλο για ασφάλεια. Μα, για την ασφάλεια εντεταλμένη είναι η Ελληνική Αστυνομία», σχολιάζει.
Ο κ. Πολυχρόνης υπενθυμίζει στους κυνηγούς τους βασικούς κανόνες ασφαλείας και συμπεριφοράς. «Γεμίζουμε το όπλο μόνο κατά την άσκηση της θήρας. Προσέχουμε πάρα πολύ πριν επωμίσουμε το όπλο για να στοχεύσουμε ένα θήραμα. Επίσης, είναι απαράδεκτο να προξενούμε ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες πατώντας μέσα, είτε εμείς είτε τα σκυλιά μας».
Ηχομιμητικές συσκευές
«Καρκίνωμα που δεν απαντάται μόνο στη χώρα μας» χαρακτηρίζει ο κ. Πολυχρόνης τις ηχομιμητικές συσκευές. «Η επιστήμη λέει ότι όταν επεμβαίνεις στη βιολογία ενός άγριου είδους, για παράδειγμα στο ορτύκι, προκαλείται μεγάλη ζημιά. Το ΔΣ της Ομοσπονδίας μας αποφάσισε ότι σε περίπτωση που ο θηροφύλακας συλλάβει χρήστη ηχομιμητικής συσκευής θα λαμβάνει έξτρα bonus. Ζητήσαμε από το υπουργείο Δικαιοσύνης το αδίκημα για τους χρήστες αυτών των συσκευών να χαρακτηριστεί “ιδιώνυμο”, έτσι ώστε ακόμη και πέντε μέρες φυλακής αν επιβληθούν, να μην υπάρχει δυνατότητα αναστολής». Αναγνωρίζει, πάντως, ότι η παραβατική συμπεριφορά κυνηγών με τη συνδρομή της Θηροφυλακής και της ενημέρωσης έχει μειωθεί.
Αγριόχοιρος
Σύμφωνα με τη φετινή ρυθμιστική απόφαση θήρας, αυξάνεται οριζόντια σε όλη τη χώρα η κάρπωση του αγριόχοιρου σε 10 θηρευθέντα άτομα ανά ομάδα κυνηγών. Σχολιάζοντας την απόφαση, ο κ. Πολυχρόνης ενημερώνει ότι «η αύξηση του αγριόχοιρου στην Ελλάδα ξεπερνάει το 250% και σε ευρωπαϊκό επίπεδο το 450%». Αποδίδει τη γεωμετρική αύξηση στις προ ετών επιδοτήσεις που δόθηκαν για βιολογική εκτροφή χοίρων. «Δυστυχώς, δεν υπήρχαν έλεγχοι για βιολογική εκτροφή, με αποτέλεσμα να μην τηρούνται οι προβλεπόμενες από τον νόμο προϋποθέσεις από όσους έλαβαν τις επιδοτήσεις και πολλοί τα εγκατέλειπαν στο βουνό και ζευγάρωναν τα άγρια με τα ήμερα. Κάποιοι έκαναν υποτυπώδεις περιφράξεις, με συνέπεια να μπαίνουν μέσα τα άγρια αρσενικά και να ζευγαρώνουν με τα θηλυκά που ήταν σε οίστρο. Το αποτέλεσμα ήταν η υβριδοποίηση του αγριόχοιρου». Ο υπερπληθυσμός τους συνεπάγεται τον κίνδυνο απώλειας των καθαρόαιμων αγριόχοιρων και τραγικές καταστροφές σε αγροτικές καλλιέργειες, όπως καλαμπόκι, ηλίανθο, ρεβίθι, φακή και αμπέλια, που δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ.
Κατά την παρουσία του σε εκδήλωση στην Κυνηγετική Ομοσπονδία Βουλγαρίας, ο κ. Πολυχρόνης πληροφορήθηκε ότι η αφρικανική πανώλη των αγριόχοιρων βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Βουλγαρίας, ερχόμενη από τη Ρουμανία. «Με την τραγική αύξηση του πληθυσμού των αγριόχοιρων, εάν έρθει και σε εμάς, η ζημιά στους αγριόχοιρους θα είναι τεράστια». Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΥΧ», υπάρχει σχέδιο για κάποιο προληπτικό πρόγραμμα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Κολχικός φασιανός
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ομοσπονδία συμβάλει στην αύξηση του πληθυσμού της πανίδας με αρωγό την Θηροφυλακή, μέσα από ενημέρωση αλλά και βελτίωση ενδιαιτημάτων, καθώς το θήραμα χρειάζεται νερό, τροφή, στέγη και ασφάλεια, για να επιβιώσει σε περιοχές άγονες και απομακρυσμένες, με σκοπό να βοηθήσει όχι μόνο θηραματικούς πληθυσμούς, αλλά και είδη της άγριας πανίδας για τα οποία απαγορεύεται η θήρα, όπως είναι ο κολχικός φασιανός.
ypaithros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου