Δεν είναι πια Πρωτοχρονιά, δεν είναι πια Χριστούγεννα, οπότε μπορώ να γκρινιάξω άφοβα, χωρίς να κινδυνεύσω να χαρακτηριστώ «γραφικός» γκρινιάρης. Α ξέχασα, «σόρι», Χρόνια Πολλά είπαμε; Όχι δεν είπαμε, δεν μπορεί θα το θυμόμουν. Σας εύχομαι από καρδιάς το 2011 να μας συμβεί (δεν πιστεύω να θέλατε να βγάλω έξω την «αφεντομουτσουνάρα» μου;) το λιγότερο κακό από τα δεινά που πολλές Κασσάνδρες, φρόντισαν να γεμίσουν το «παλμαρέ» του Νέου Έτους.
Μέχρι και «καζαμία» συμφορών έχουν ανακοινώσει, κάποια «μεγάλα» τηλεοπτικά κανάλια και «φυλλάδες» της Αθήνας. Όχι εγώ ΔΕΝ μας φοβάμαι, ούτε καν σκιάζομαι. Έχουμε περάσει τόσα, σαν λαός, που θα «κωλώσουμε» σε μια οικονομική κρίση; Εξάλλου πάντα στα δύσκολα φαίνεται η Ελληνική καρδιά, πάντα στα δύσκολα ξυπνά η κοιμώμενη Εθνική Ομοψυχία, από τον βαθύ λήθαργο του «ωχαδερφισμού» και της καθιέρωσης των «Ελληνικών Καλενδών», σαν τρόπου ζωής.
Αυτό όμως δεν μας επιτρέπει, ή μάλλον μας επιβάλλει, να αναφέρουμε πάντα τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας και να τα αναδεικνύουμε σαν μέγιστα. Από κάτι μικρές λεπτομέρειες θα ξεκινήσουμε για να κάνουμε την ειρηνική μας επανάσταση. Να κατακεραυνώνουμε τους ιθύνοντες και ιδιαίτερα αυτούς που μας ξελόγιασαν, μας παραπλάνησαν και διέσυραν την αγαθή μας (με την σωστή έννοια) διάθεση. Αυτούς που αθέτησαν τον όρκο και τις υποσχέσεις τους, αιρετούς και μη.
Αυτούς που μας έχουν κατατάξει στο λεξικό τους στο λήμμα «θύμα» και «μαλάκας». Όλους αυτούς που θεωρούν πως μας έχουν στο τσεπάκι τους. Η αρχή έγινε και είναι το ήμισυ του παντός. Κοιτάξτε δίπλα μας, στη Θεσσαλονίκη. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να έβγαινε Δήμαρχος ο κ. Μπουτάρης; ΠΟΤΕ! Ας είναι καλά (;), για τον κ. Μπουτάρη, ο «Παναγιότατος» Μητροπολίτης κ. Άνθιμος, που ξύπνησε την τελευταία στιγμή τον «ναρκωμένο» Θεσσαλονικιό και για την τιμή των «χαλαρών φραπέ», αναφώνησε: Έ όχι, ποιος νομίζεις πως είσαι εσύ που μας λες τι να κάνουμε; «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» είπε ο Ιησούς Χριστός. Πώς γίνεται να είναι εκατό χρονών η αλεπού και εκατόν ένα το αλεπουδάκι;
Σημασία έχει, πάντως πως ξύπνησαν και ξύπνησαν για τα καλά. Για πόσο καιρό δεν ξέρω, θα δείξει. Εμείς όμως ξυπνήσαμε; Κάτι τέτοιο αρχίζω να διαπιστώνω και είναι πολύ ενθαρρυντικό. Δεκάδες διαμαρτυρίες, συζητήσεις στις διάφορες παρέες, εδώ και κει, για την εμφάνιση της πόλης μας στο εορταστικό δεκαπενθήμερο. Σας έδινε την εντύπωση, η πόλη μας, μιας πόλης που γιορτάζει; Δεν αναφέρομαι στους ιδιώτες αλλά στους δημοτικούς χώρους, πέρα από κάτι λαμπάκια, τίποτα άλλο.
Ακόμα και ο «θεσμός» του δένδρου της αγάπης, είναι ιδιωτική πρωτοβουλία. Πάντα στην πρόσοψη της Δημαρχίας και πάνω από το «αέτωμα», υπήρχε φωτεινή ένδειξη της χρονιάς που έρχεται, φέτος το «2011» δεν ήρθε. Μας τιμώρησε ο κ. Δήμαρχος που δεν εκλέξαμε την παράταξη του.
Σε κάθε πλατεία, είχε εκδηλώσεις με τραγούδια, έτσι θα έπρεπε βέβαια, όπως σε κάθε πόλη σε κάθε χώρα, από τα νησιά Καϋμάν μέχρι την Χονολουλού και από Ροβενιέμι μέχρι τα νησιά του Πάσχα. Με τους λιλιπούτειους επισκέπτες να «σέρνουν» από το χέρι τους μεγάλους συνοδούς τους. Με τα γέλια τους και τα «τιτιβίσματα» της χαράς, ακόμα και με το κλάμα για το χαμένο μπαλόνι, να δίνουν ζωή και πνεύμα εορταστικό. Πνεύμα που θα κρατούσε στην αγορά κόσμο και ίσως πελάτες για τα καταστήματα. Πόσο θα στοίχιζε ένα μπαλόνι ή ένα γλειφιτζούρι αν μοίραζε ο Δήμος με εθελοντές, που υπάρχουν, στους μικρούς μας φίλους και αυριανούς καταναλωτές ή ακόμα, αν θέλετε, αυριανούς ψηφοφόρους. Πάντως όχι παραπάνω από όσα «κλαπήκαν» από τα διάφορα ταμεία Δημοτικών Επιχειρήσεων με «ριφιφί» και μη.
Εικόνες που, κάθε φορά που θα έρχονται στη θύμηση, θα αφήνουν ένα δάκρυ να κυλάει στα μάγουλα και θα θυμούνται, οι αυριανοί Δημότες, με νοσταλγία τα παιδικά τους χρόνια στην πόλη των Σερρών. Θυμηθείτε κάτι Χριστούγεννα με ξυλοπόδαρους και «καρουζέλ», δεν είναι πολύς ο καιρός.
Αλλά όχι, «θα τους δείξω εγώ» και μας έδειξε ο κ. Δήμαρχος και ο (η) αρμόδιος των πολιτιστικών. Και μας έδειξε, ή μάλλον μας έδειξε πόσο μικροπρεπείς και κοντόφθαλμοι είναι οι «οραματιστές» μιας άλλης πόλης των Σερρών. Μας έδειξε πόσο κοντά είναι αυτοί με τα «ανθρωποειδή ανδρείκελα» του «ρεβανσισμού», του μίσους και της εκδίκησης. Το ίδιο βέβαια συνέβη και σε άλλες πόλεις που «άλλαξαν» τον «πρώτο» τους άρχοντα και ιδιαίτερα μετά από πάρα πολλά χρόνια (Αθήνα, Θεσσαλονίκη κλπ).
Δεν έχουν ακουστά ότι η ήττα φανερώνει χαρακτήρες;
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ (δεν κάνω πλάκα) και μακάρι ο νέος Δήμαρχος να φανεί αντάξιος των προσδοκιών μας, γιατί «κάθε λαός έχει τον ηγέτη που του αξίζει».
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 2.1.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου