«Σερφάροντας» στην πόλη των Σερρών

             Μένοντας στην πόλη των Σερρών, σαν ένας «ενεργός» πολίτης, καθημερινά νοιώθω την ανάγκη να διαμαρτυρηθώ για πολλά, άλλοτε για αστεία ή τραγελαφικά και άλλοτε για τερατουργήματα ή «δολοφονικά» περιστατικά.

            Έχει καταφέρει, αυτή η πόλη και οι άρχοντές της, να μας καταστήσουν αδιάφορους παρατηρητές της καθημερινότητας. Έχει καταφέρει, όλα τα στραβά και ανάποδα που παρατηρούμε «σερφάροντας» στους δρόμους της, να τα θεωρούμε λογικά και αναπόσπαστα στοιχεία του DNA της.

            Δεν μας ενοχλεί τίποτα. Ούτε το διπλοπαρκάρισμα, γιατί ξέρουμε ότι θα το κάνουμε και μείς οι ίδιοι μόλις μπορέσουμε, ούτε οι κακοτεχνίες που συναντάμε, γιατί κάποιος «δικός» μας είναι αρμόδιος ή υπαίτιος.

            Με την λογική αυτή αντιμετώπιζα τα πράγματα μέχρι τώρα. Δεν ήθελα να είμαι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», ούτε «γραφικός» αντιρρησίας. Όμως τώρα που, κάτι μέσα μου λέει, ότι άρχισε κάτι να αλλάζει (βέβαια αυτό θα φανεί με τον χρόνο), είπα να προσπαθήσω να τα πω και ό,τι βγει.

            Τις οδούς Ανατολικής Θράκης και Γ’ Ιππικού Συντάγματος οι περισσότεροι θα τις γνωρίζετε. Είναι ο δρόμος που διασχίζει κάθετα την ανατολική πλευρά της πόλης, από την πλατεία Εμπορίου μέχρι το πρώην στρατόπεδο Παπαλουκά. Ένας δρόμος αρτηρία, που εξυπηρετεί τις περιοχές «Εβραίικα», «Πυροβολικά», «Προφήτη Ηλία», «40 Μάρτυρες», «Αλιμπέκιοι», ΤΕΙ και την πρόσβαση των χωριών Νεοχώρι, Μονόβρυση, Ν. Σκοπού και των άλλων της περιοχής.

            Με λίγα λόγια η κίνηση είναι μεγάλη και συνεχής και καθημερινά «ρισκάρουν» την ύπαρξη τους όλοι όσοι τολμήσουν να την διασχίσουν «πεζή» γιατί από τον «Πλάτανο» (τι έκτρωμα!) και μετά δεν υπάρχει πεζοδρόμιο. Εκεί αρχίζει η Γ’ Ιππικού Συντάγματος και είναι η πλέον στενή «αρτηρία» της πόλης. Δεν ήταν αυτό επαρκές και δόθηκε η άδεια να χτιστεί και μια οικοδομή, εδώ και πολλούς μήνες, σχεδόν πάνω στην μία κατεύθυνση (όχι πως ήταν δύο, αλλά με μια προσπάθεια χωρούσαν δύο ΙΧ). Τώρα ήρθε και έγινε, όπως ήταν φυσικό, το «έμφραγμα». Περιθώρια διαπλάτυνσης υπάρχουν, αλλά βλέπετε υπάρχει ένα «ανυπέρβλητο» εμπόδιο, μια κολώνα της ΔΕΗ.

            Όπως είπαμε υπάρχει πλέον μία λωρίδα κυκλοφορίας, μόνο που και αυτή «πάσχει» από κάτι άκρως Ελληνικό και Σερραϊκό. Μια τεράστια λακκούβα (λέτε γι ’αυτό να ανέθεσαν το International Six Days Enduro - ISDE σε μας), ικανή να σπάσει τα «αμορτισέρ» του αυτοκινήτου, να αποβάλει μια έγκυος ή ακόμα να δείτε τα ψώνια σας να αφήνουν τα ίχνη τους στην οροφή του αυτοκινήτου σας. Τρία καροτσάκια χαλίκια-μπάζα, ναι μόνο τρία, είναι αρκετά να καλύψουν αυτό το βαθύ «φαράγγι του Βίκου». Ποιος όμως θα το κάνει;

            Περίπου 20.000 άνθρωποι περνούν από κει καθημερινά, αν κάθε φορά που περνούν αφήνουν και από ένα λιθαράκι σε δυο μέρες θα γίνει «αεροδρόμιο».

            Λίγο πιο κάτω και αριστερά είναι η διασταύρωση της οδού «Προφ. Ηλία». Ακριβώς πάνω στην διασταύρωση, υπάρχει μια πινακίδα STOP, γι’ αυτούς που βγαίνουν από την «Προφ. Ηλία», λογικό. Λογικό και αναγκαίο είναι, όχι όμως το ύψος της. Αν τολμήσει και περάσει από εκεί κάποιος που έχει το θράσος να υπερβαίνει το 1,55m ύψος, αφού σκοτεινιάσει (γιατί είναι και ο φωτισμός hi tech) κι αν δεν ξέρει και καλά την περιοχή, τότε να είναι σίγουρος ότι μια επίσκεψη στα «επείγοντα» του Νοσοκομείου δεν θα την αποφύγει. Αλλοίμονο και παίζουν τόσα παιδιά εκεί. Μάλιστα σήμερα τα παιδιά έχουν μια ανάπτυξη, που το 1,50m το ξεπερνούν από την Ε’ Δημοτικού.

           Τώρα πώς καταφέρνουν και δεν έχουν όλοι οι κάτοικοι της γειτονιάς από ένα «σαρίκι» στο κεφάλι τους, μάλλον θα έχουν καλό μνημονικό ή θα είναι νάνοι.

Βασίλης Α. Βαφιάδης

Σέρρες, 3.2.2011