Ένα ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο, στην καρδιά του χειμώνα, πέρασε. Τα πολλά όμορφα Σαββατοκύριακα έπονται και μάλιστα με ήλιο που δεν θα «βγάζει» δόντια. Η φράση: ο ήλιος «βγάζει δόντια» ίσως να είναι παρατραβηγμένη και δεν ξέρω αν «στέκει», αλλά είμαι σίγουρος πως η ζωή μας «βγάζει» γλώσσα και ξεδιπλώνει το μεσαίο δάκτυλο επιδεικτικά.
Κάποτε έλεγε ο Κολοκοτρώνης πως ο Θεός είναι Έλληνας, λογικό αφού έχει τα ίδια «χούγια» με μας, αλλά θα πρέπει να είναι και καπνιστής, επίσης. Αλλιώς πώς εξηγείται αυτός ο καιρός, που την ίδια στιγμή σ’ όλον τον κόσμο γίνεται της κακομοίρας, εμείς «καπνίζουμε» στα υπαίθρια των καταστημάτων. Αν δεν «πάμε» από τα «μέτρα» θα «πάμε» από κρυολόγημα.
Βέβαια σαν αντιστάθμισμα έχουμε από μόνοι μας τον «κακό μας τον καιρό» και κάνουμε την ζωή μας πιο δύσκολη, ακόμα και από αυτούς που υποφέρουν ήδη από τον παλιόκαιρο. Κάνουμε την ζωή μας πιο δύσκολη γιατί πέρα από την όποια «στραβομάρα μας», έχουμε την τύχη να συναναστρεφόμαστε, πολλές φορές, με κάτι «παιδιά» σκέτα «μπουμπούκια».
Έτσι και το Σαββατοκύριακο, όπως και πολλοί άλλοι, βγήκαμε στους δρόμους και τα καταστήματα της πόλης, σαν τα σαλιγκάρια μετά από την βροχή. Κάποιες αγορές χρησίμων ειδών με τις εκπτώσεις των 50, 60, 70 και 80% (έλεος, μα πώς τα βγάζουν πέρα και δεν «μπαίνουν» μέσα!!!) και στην ανάπαυλα του «σαφάρι» της αγοράς, μια στάση για καφέ.
Μια στάση για καφέ σε κεντρικότατο café-bar της πόλης. Σε ένα από αυτά που έχουν την «εξωτική» θέα κάποιου «γραφείου Τελετών». Σύνολο δαπάνης €8, αλλά χωρίς απόδειξη.
- Ξέρετε μας έχει τελειώσει το ...χαρτί της μηχανής, που τυπώνει!
Τώρα πόσο σοβαρό είναι ένα κατάστημα, που στη αρχή Σαββατοκύριακου, δεν έχει χαρτί στην ταμειακή του μηχανή, είναι άλλη κουβέντα. Μάλλον σαν δικαιολογία μαθητή του Δημοτικού που πήγε αδιάβαστος ακούγεται.
Το ίδιο βράδυ, βράδυ Σαββάτου, η παρέα ήθελε να συνδυάσουμε την «έξοδο» μας με κρασάκι. Με βαριά καρδιά, θα εξηγήσω μετά, ακολούθησα την παρέα σε μια «ταβέρνα» που έχει σαν μοναδική θέα «τα τρένα να περνούν» και μάλιστα να βλέπεις και τους ταξιδιώτες.
Συνολική δαπάνη στο, κατά τα άλλα με εξαίρετα εδέσματα, κατάστημα κάτι παραπάνω από €60. Όχι πολλά αλλά και εδώ χωρίς απόδειξη. Γενικά στο κατάστημα αυτό ποτέ ο λογαριασμός δεν συνοδεύεται από απόδειξη, παρά μόνο αν την ζητήσεις.
Εκμεταλλευόμενοι την, κακώς νοούμενη, «λεπτότητα» του πελάτη, είτε γιατί αυτός συνοδεύεται από κάποια «τρυφερά ύπαρξη», είτε γιατί η παρέα είναι μεγάλη και ποιος πρώτα θα πάρει την απόδειξη, δεν την εκδίδουν. Είπαμε παρά μόνο αν την ζητήσει ο πελάτης.
Έτσι φέρνουν σε «δύσκολη» θέση τον πελάτη και το σκέφτεται πολύ για να ξαναπάει, όπως έχει συμβεί και με μένα. Κατά τα άλλα διαμαρτύρεται η «διεύθυνση» ότι έχει «πέσει» η κίνηση και σκέπτονται να «ανοίξουν» κατάστημα και στην Βουλγαρία.
Αναρωτιέμαι από τους τόσους Αστυνομικούς και Οικονομικούς υπαλλήλους, που μένουν στη πόλη των Σερρών, κανένας δεν έχει επισκεφτεί το συγκεκριμένο κατάστημα;
Ακόμα χειρότερα, μήπως υπάρχει κάποιος ή κάποιοι στις αρμόδιες υπηρεσίες που ενημερώνουν τα καταστήματα (και για τις δύο περιπτώσεις που προανέφερα), με το... αζημίωτο, για το πότε βγαίνει μικτό συνεργείο ελέγχου από την ΔΟΥ ή το ΣΔΟΕ;
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρόκειται για μια απλή φορολογική ατασθαλία των υπόλογων. Είναι μια καθαρή κλεψιά και μάλιστα βάζουν το χέρι τους στην τσέπη μας. Όχι μόνο δεν αποδίδουν τον αναλογούντα ΦΠΑ αλλά τον βάζουν στην τσέπη τους νόμιμα, αφού δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία (απόδειξη). Αν αφαιρούσαν από τις τιμές τους τον ΦΠΑ τότε θα ήταν κλέφτες μόνο του Δημοσίου και έμμεσα δικοί μας κλέφτες. Αυτοί όμως, στην πρώτοι περίπτωση μου έκλεψαν €2 και στην δεύτερη €15 (ένα πεντόκιλο ελαιόλαδο).
Πρέπει να είναι πολύ «μαζοχιστής» για να ξαναπάει κάποιος σε κάποιο από αυτά τα καταστήματα και δεν είναι λίγα. Πάντως δεν θα είμαι εγώ.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 7.2.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου