Πόσοι τρόποι υπάρχουν για να αποδομήσεις ένα πολίτευμα; Πολλοί, ίσως τόσοι που δεν μπορεί να πάει ο νους κάποιου συνηθισμένου ανθρώπου. Σίγουρα ένας πρωτεύων παράγοντας είναι η καταρράκωση του κοινωνικού Κράτους και δεύτερον η κατάσταση ανυποληψίας του Κράτους, που τεχνικά σηματοδοτεί την κατάρρευση όλης της υποδομής και στις τρεις Κρατικές εξουσίες.
Στις μέρες μας είχαμε τη «τιμή» να γίνουμε όλοι μας μάρτυρες του πρώτου σκέλους, δηλαδή την καταρράκωση του Κοινωνικού Κράτους. Μέτρα και πάλι μέτρα αντιλαϊκά, ανείπωτα σαδιστικά, που κάνουν τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ να φαντάζει μαθητής Δημοτικού. Μέτρα που οδηγούν τον Έλληνα Πολίτη να γίνει και πάλι Ραγιάς, σαν χαμένος ενός ακήρυχτου πολέμου, για είκοσι τουλάχιστον χρόνια κάτω από ξένη κατοχή.
Χθες όμως μπήκαμε στη δεύτερη φάση του σχεδίου, που έχει να κάνει με την κατάσταση ανυποληψίας του Κράτους. Ομάδες είκοσι-τριάντα ανθρώπων, σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις της Χώρας, έκαναν περίγελο το Κράτος. Περιφέρονταν ανεμπόδιστοι στους χώρους παρελάσεων και απόδοσης τιμών στους νεκρούς προγόνους, σαν να είχαν πάει λαϊκή…
Μετέτρεψαν τις τελετές μνήμης των ηρώων αγωνιστών του αιματοβαμμένου έπους του ’40, σε Ελληνικά γήπεδα ποδοσφαίρου. Με τους τραμπούκους «χούλιγκανς» μπροστά, να ξεσπούν σ’ οτιδήποτε τους θύμιζε Κράτος, ακολούθησαν και κάποιοι από αυτούς που πάντα ακολουθούν, σε πορείες ακόμα και σε πολιτικές συγκεντρώσεις με «πλακάτ». Πολλοί βέβαια από αυτούς είναι οι ίδιοι μισθοφόροι που νέμονται και τα γήπεδα.
Με την «ηρωική» τους ανανδρία έφτασαν σε σημείο να κινηθούν και κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μιας μορφής σύμβολο. Ο κ. Κάρολος Παπούλιας και κάθε Παπούλιας, στις επίσημες Πολιτειακές εκδηλώσεις, δεν αντιπροσωπεύει τον εαυτό του ούτε το πολιτικό του σινάφι. Στο πρόσωπο του αντιπροσωπεύεται όλο το Ελληνικό Έθνος, με τους αγώνες του και τους νεκρούς του.
Ίσως και να είχαν δίκιο οι ορδές, το έχουμε ξαναπεί το δίκιο είναι υποκειμενικό και όλοι μας έχουμε τα δίκια μας, αλλά το έχασαν. Οι κομματικές παρωπίδες και οι παραταξιακές «μπούργκες» μαζί με την σχετική πλύση εγκεφάλου, δεν επιτρέπουν τη διάπλατη όραση. Κόμματα του 4 - 9% (επίκαιρη δημοσκόπηση), ελέγχουν όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και δράσεις. Κάποιος αποκάλεσε, δεν θυμάμαι ποιος, την πραγματικότητα που ζούμε σαν την δικτατορία της μειοψηφίας και νομίζω πως είχε δίκιο βουνό.
Πραγματικά αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο νόμος της ζούγκλας και του «φαρ ουέστ», όποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη ή καδρόνι επιβάλλεται στους υπόλοιπους, που ναι μεν θέλουν να διαλαλήσουν την αντίθεσή τους σε ό,τι συμβαίνει, αλλά θέλουν να το κάνουν ειρηνικά και κόσμια, χωρίς να μιμούνται γορίλες ή ορδές βαρβάρων.
Τα θερμά μου «συγχαρητήρια» στους τραμπούκους αλλά και σε όλους εμάς που επιτρέψαμε όχι μόνο να στιγματιστεί αυτή η μέρα Εθνικής ανάτασης, αλλά και να συμβάλουμε τα μέγιστα στην Κρατική ανυποληψία.
Στρώνουμε με δάφνες το δρόμο της επιστροφής μια νέας Κυβέρνησης, τύπου Ιωάννη Ράλλη και Ταγματασφαλιτών, που θα παίρνει εντολές από την εδώ Kommandantur των Βρυξελών, αφού η δική μας έχει περιέλθει σε ανυποληψία, εντός και εκτός Ελλάδας και οσονούπω ακολουθεί και η αποδόμηση του πολιτεύματος.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 29.10.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου