Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Καμπανάκι από FAO για την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια

http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/620x358/crop/both/9a/9a07ccaa6e194bf583a10dd3d748d305.jpg
"Εγκλωβισμένη" στις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές αγορές, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία, παραμένει η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια. 




Αυτό, όπως σημειώνει σε έκθεση του ο FAO Globefish, μπορεί να φέρνει οφέλη όταν οι οικονομικές συνθήκες είναι σταθερές και υπάρχει καλοκαιρία, ωστόσο αυξάνει τον εγγενή κίνδυνο λόγω έλλειψης διαφοροποίησης.

Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό "καμπανάκι" που κρούει στην πρόσφατη έκθεση του ο FAO Globefish. Στην έκθεση, που εκδόθηκε στις 6 Φεβρουαρίου και ασχολείται με τον κλάδο της τσιπούρας και του λαβρακίου την περίοδο Ιανουάριος – Οκτώβριος 2016, επισημαίνεται πως παρά τη σχετικά μικρή υποχώρηση των τιμών των ελληνικών ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας, τα περιθώρια κέρδους των ελληνικών εταιρειών μειώθηκαν εκ νέου το 2016.

Αυτό, σύμφωνα με τον FAO Globefish, καταδεικνύει πως ο ελληνικός κλάδος είναι εύθραυστος αφού επηρεάζεται ακόμη και με μικρές διακυμάνσεις στις τιμές.

Διέξοδο σε αυτό το πρόβλημα είναι η έμφαση στην καινοτομία σε επίπεδο γεωργικής εκμετάλλευσης που μπορεί να μειώσει τις δαπάνες αλλά και οι συγχωνεύσεις, από τις οποίες μπορούν να προκύψουν οφέλη. Αυτό σύμφωνα με την έκθεση θα βοηθήσει να επιτευχθεί μείωση του κόστους μέσω οικονομιών κλίμακας.

Βέβαια η Ελλάδα, πέρα από τα εσωτερικά της προβλήματα, καλείται να αντιμετωπίσει και το "σφυροκόπημα” σε επίπεδο παραγωγής αλλά κυρίως σε επίπεδο τιμών από τους Τούρκους παραγωγούς. Οι τελευταίοι εξαιτίας της κατάρρευσης της ισοτιμίας της τουρκικής λίρας έχουν ρίξει τις τιμές και πωλούν τα ψάρια τους στις διεθνείς αγορές και δη στις ευρωπαϊκές, 1 ευρώ το κιλό φθηνότερα από των Ελλήνων.

Παρά το πλεονέκτημα του αδύναμου νομίσματος πάντως, ο FAO Globefish διαπιστώνει, πως οι Τούρκοι εξαγωγείς δεν έχουν ανοσία στην πτώση των τιμών, διότι αυτά τα επίπεδα των τιμών καλύπτουν μόνο το κόστος παραγωγής. Επίσης οι Τούρκοι τη φετινή χρονιά φοβούνται την υπερπροσφορά από τους Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές. Για να ξεπεράσουν αυτόν τον σκόπελο, εστιάζουν στις πωλήσεις μικρού μεγέθους τσιπούρας. Δηλαδή μικρά ψάρια, κάτι που συνεπάγεται μείωση του κόστους παραγωγής, και χαμηλότερο όγκο παραγωγής. Με αυτόν τον τρόπο οι Τούρκοι ελπίζουν να κρατηθούν στα επίπεδα του 2016 και να προλάβουν περαιτέρω μείωση των τιμών λόγω υπερπροσφοράς, όπως σημειώνεται στην έκθεση.

Σε ότι αφορά την Ιταλία, αυτή αύξησε πέρυσι τις εισαγωγές της. Μεγάλος κερδισμένος ο Τουρκικός κλάδος με αξιοσημείωτη αύξηση του μεριδίου του. Οι Γάλλοι καταναλωτές διαφέρουν από τους Ιταλούς. Στη Γαλλία διαπιστώνεται στροφή σε ψάρια που καλλιεργούνται είτε εγχωρίως είτε πολύ κοντά στη χώρα. Αυτό έχει "φρενάρει" τις εισαγωγές από την Ελλάδα αλλά και από την Τουρκία.

Από την άλλη πλευρά η Ισπανία συνεχίζει να στηρίζει τις Ευρωπαϊκές εισαγωγές και να παραμένει ενεργή στο κομμάτι της παραγωγής με επενδύσεις.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η επικράτηση του Brexit έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική αποδυνάμωση της βρετανικής λίρας, η οποία θα καταστήσει τις εισαγωγές πιο ακριβές, μειώνοντας έτσι τη ζήτηση από τη Μεσόγειο και την πιθανή ενίσχυση της ζήτησης από εγχωρίως παραγόμενα αλιεύματα.

Στη Γερμανία, εν τω μεταξύ, η ζήτηση είναι ισχυρή και αναπτυσσόμενη, με τον όγκο των εισαγωγών να αυξάνεται σταθερά κάθε χρόνο, ενώ τη Ρωσική αγορά την "ελέγχει"κατά κράτος η Τουρκία με το Μαρόκο και την Τυνησία να καλύπτουν μόλις το 1% της ζήτησης.

Αλεξάνδρα Γκίτση
      capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου