Στα… μονοπάτια του νέου ασφαλιστικού – Οδηγός των αγροτών

Σε προηγούμενο σημείωμα μου σας παρουσίασα  το άρθρο 40 του νόμου 4387/2016 ΄΄ Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας − Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού − συνταξιοδοτικού συστήματος΄΄ 




... όπου επεσήμανα ότι για πρώτη φορά στην ασφαλιστική αγροτική νομοθεσία γίνεται πράξη  η ίση μεταχείριση των δυο φύλων, των συζύγων.
Ο νόμος αναφέρει επί λέξει

“Στην περίπτωση οικογενειακής αγροτικής εκμετάλλευσης στην οποία απασχολείται ο/η σύζυγος και τα ενήλικα τέκνα ως φορολογητέο εισόδημα καθενός από αυτούς λαμβάνεται το κατώτατο ασφαλιστέο εισόδημα όπως αυτό ορίζεται στην παράγραφο 2 περίπτωση β΄ του παρόντος άρθρου, εκτός αν το ετήσιο φορολογητέο εισόδημα είναι ανώτερο από το γινόμενο των μελών της εκμετάλλευσης επί της ελάχιστης βάσης υπολογισμού της εισφοράς αναγόμενη σε ετήσια βάση. Σε αυτή την περίπτωση η εισφορά ισούται για όλα τα μέλη της εκμετάλλευσης με το πηλίκο της διαίρεσης του εισοδήματος προς τον αριθμό των μελών της”.

Με άλλα λόγια στην οικογενειακή επιχείρηση ισότιμα διαιρούνται οι εισφορές που αναλογούν στην εκμετάλλευση για το ζευγάρι και τα ενήλικα τέκνα που απασχολούνται.

Πόσο σημαντικό είναι αυτό και τι προεκτάσεις έχει;

Είναι σύνηθες το γεγονός οι γυναίκες αγρότισσες να είναι έμμεσα ασφαλισμένες, δηλαδή δικαιούνται μόνο  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από τον ΟΓΑ λόγω συζύγου, να μην πληρώνουν ίδιες ασφαλιστικές εισφορές, με αποτέλεσμα να μην δικαιούνται σύνταξη. Λίγοι επικαλούνται λόγους οικονομικούς, οι περισσότεροι το πήραν λένε αψήφιστα.
Τώρα όμως με το νέο νόμο, έχοντας εισόδημα πάνω από 9850 € ασφαλίζεις δυο άτομα. Έτσι κι αλλιώς θα πληρώσεις τις ίδιες εισφορές γιατί  το συνταξιοδοτικό αποτέλεσμα να μην είναι το μέγιστο. Αν διαιρέσεις το φορολογητέο με 4923,07 ο ακέραιος αριθμός που προκύπτει  σου δίνει  τον αριθμό των μελών που χωράει η επιχείρηση.

Αξιοποιείστε τη δυνατότητα που σας δίνει ο νόμος και ασφαλίστε μέλη της οικογενείας σας π.χ. τη σύζυγο, έναν πτυχιούχο υιό, μια άνεργη κόρη, μέχρις ότου τακτοποιηθούν επαγγελματικά όπου επιθυμούν. Μην αφήνεται τα παιδιά ανασφάλιστα, ο χρόνος είναι πολύτιμος, εκτός αν υπάρχει λόγος ,( π.χ. να ενταχθεί σε πρόγραμμα νεοεισερχόμενων). Μέσω του αγροτικού επαγγέλματος οι εισφορές είναι οι ελάχιστες δυνατές.

 Υπάρχει όμως το εξής πρόβλημα:

Εάν η σύζυγος είναι άνω των 52 ετών δεν θεμελιώνει δικαίωμα σύνταξης (απαιτείται 15ετία).Αν υποθέσουμε ότι συνταξιοδοτείτε μετά από τρία έτη καθότι το 67^ο δεν είναι υποχρεωτικό πάμε και μέχρι τα 55.  Εάν είναι κάτω των 52 κάνει έναρξη επιτηδεύματος και είναι έτοιμη.
Δέστε το σχεδίασμα που ακολουθεί. Είναι πραγματικό το παράδειγμα. Με τα ίδια χρήματα και χωρίς ασφαλιστικό κίνδυνο παίρνεται στην οικογένεια αθροιστικά τη μέγιστη σύνταξη.

Για να ενισχύσω την αναγκαιότητα της ασφάλισης, κυρίως των γυναικών, σας παραθέτω μερικές ανατροπές που επέρχονται με το νέο ασφαλιστικό.

Θεσπίζεται το 55ο έτος ως όριο ηλικίας του επιζώντος συζύγου για τη θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω θανάτου και προκύπτουν οι περιπτώσεις:

– εάν ο επιζών σύζυγος έχει συμπληρώσει το 55^ο έτος της ηλικίας του κατά την ημερομηνία θανάτου τότε  χορηγείται σύνταξη εφ’ όρου ζωής.

– εάν ο επιζών σύζυγος δεν έχει συμπληρώσει το 55^ο έτος κατά  την ημερομηνία θανάτου, τότε  χορηγείται σύνταξη για μία τριετία και εάν το 55ο έτος συμπληρώνεται εντός αυτής της τριετίας, τότε η σύνταξη επαναχορηγείται στα 67 δια βίου. Αν το 55ο έτος της ηλικίας δεν συμπληρώνεται εντός της τριετίας, μετά τη λήξη της η σύνταξη διακόπτεται και δεν επαναχορηγείται.

Ο θανών ασφαλισμένος πρέπει κατά τον χρόνο θανάτου να έχει συμπληρώσει τις χρονικές προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος ή αναπηρίας, πλήρους ή μειωμένης.

Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού και συναρτάται πλέον με τη διάρκεια του έγγαμου βίου και τη διαφορά της ηλικίας του θανόντος με τον επιζώντα σύζυγο.

Η χήρα παίρνει το 50% της σύνταξης του θανόντος (ενώ έπαιρνε στις περισσότερες περιπτώσεις το 70%). Αν ο θανών ήταν συνταξιούχος, η σύνταξή του επανυπολογίζεται με τον νέο τρόπο (εθνική και αναλογική) και η χήρα παίρνει το 50% της νέας σύνταξης.
Το ποσό αυτό ισχύει για την πρώτη 3ετία. Μετά τα τρία χρόνια, αν δεν εργάζεται και δεν λαμβάνει δική της σύνταξη, θα συνεχίσει να παίρνει το ίδιο ποσό (εφόσον έχει τις ηλικιακές προϋποθέσεις). Αν εργάζεται ή παίρνει δική της σύνταξη, η σύνταξη χηρείας περιορίζεται στο μισό (50%).

Τέλος θεσπίζεται ελάχιστο όριο έγγαμης συμβίωσης τα 5 έτη, που θα πρέπει να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την ημερομηνία θανάτου. Ισχύουν και κάποιες εξαιρέσεις, αν ο θάνατος οφείλεται σε ατύχημα, αν γεννηθεί παιδί κατά τη διάρκεια του γάμου ή η χήρα τελεί σε εγκυμοσύνη.

Και πάμε στο τρίτο σχεδίασμα που αφορά το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης Ανασφάλιστων υπερηλίκων. Είναι το επίδομα της ακραίας φτώχειας για άτομα που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και δεν δικαιούνται σύνταξη.
Οι αγρότες των μέχρι 360 €, δεν παίρνουν σύνταξη αλλά Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερήλικων.
Το πλήρες ποσό του μηνιαίου επιδόματος υπό όρους ανέρχεται σε τριακόσια εξήντα (360) € καταβάλλεται στους πάντες από τον νέο ΟΓΑ, όχι μόνο στους αγρότες και αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 14 του Ν 4387/2016.

Προσοχή δεν είναι σύνταξη όπως νομίζουν πολλοί, κυρίως αγρότες, επειδή χορηγούνταν σε όλους από τον παλαιό ΟΓΑ Θα συνεχίσει να καταβάλλεται πλέον από τον νέο ΟΓΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό.

                       Κώστας Στέφος 
[Πρόεδρος του Γ.Ο.Ε.Β της πεδιάδας των Σερρών]
                         anexartitos.gr