Τρίτη 3 Ιουλίου 2018

«Ταφοπλακα» στην ηλεκτροκινηση το ΠΔ για τις χρησεις γης

Για τους μανδαρίνους της χωροταξίας του ΥΠΕΝ φαίνεται ότι ένα πρατήριο βενζίνης ή πετρελαίου και ένας σταθμός φόρτισης ηλεκτροκίνητου οχήματος έχουν την ίδια πολεοδομική και περιβαλλοντική επιβάρυνση! 




Και με τον τρόπο τους, υποχρεώνουν όλες τις δομές ή επιχειρήσεις φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων να λειτουργήσουν σε συνεργασία με τα πρατήρια καυσίμων! Αποτελεί σίγουρα ελληνική πρωτοτυπία και τρίβουν ήδη τα χέρια τους οι μεγάλες εταιρείες πετρελαιοειδών…
Αυτά προκύπτουν από το ρεπορτάζ, όσον αφορά το νέο ΠΔ για τις χρήσεις γης. Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΠΔ, που πρώτη η Greenagenda ανακοίνωσε την επικείμενη έκδοση, υπάρχει ειδική κατηγορία χρήσεων γης με τίτλο «πρατήρια καυσίμων και ενέργειας». Ο γενικός αυτός τίτλος είναι συμβατός με όσα αναφέρονται στο νόμο 4233/2014 (και ειδικότερα στο άρθρο 15) που περιλαμβάνει τα πρατήρια «εναλλακτικών καυσίμων» (όπως το φυσικό αέριο, τα βιοκαύσιμα κλπ), κατόπιν κοινοτικής υποχρέωσης. Αυτό που δεν σκέφθηκαν οι «γκουρού της χωροταξίας» είναι ότι στον ίδιο νόμο ως εναλλακτικό καύσιμο για τα οχήματα προβλέπεται και ο ηλεκτρισμός, εξού και στον τίτλο υπάρχει το «…και ενέργειας». Πού δημιουργείται το πρόβλημα; Μα στο ότι με βάση την πρόβλεψη αυτή του νέου ΠΔ χρήσεων γης σταθμοί φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων (και όχι μόνο αυτοκινήτων, δηλαδή και ηλεκτρικών ποδηλάτων, σκούτερ, πατινιών κλπ) δεν θα μπορούν να εγκατασταθούν πουθενά αλλού παρά μόνο όπου ο πολεοδομικός σχεδιασμός κάθε δήμου ορίζει ότι μπορούν να γίνουν πρατήρια καυσίμων!

Για να καταλάβετε το παράλογο του πράγματος, αν η TESLA, που τόσο διαφημίστηκε ότι έρχεται στην Ελλάδα προφανώς για να φτιάξει δίκτυο ταχυφορτιστών, θελήσει να φτιάξει ιδιόκτητο δίκτυο σταθμών φόρτισης (όπως είναι το επιχειρηματικό της μοντέλο σε όλον τον κόσμο), θα πρέπει να γίνει διαχειριστής πρατηρίου καυσίμων και να φτιάξει εγκαταστάσεις μόνο εκεί που προβλέπεται χρήση γης «πρατηρίου καυσίμων και ενέργειας». Το ίδιο φυσικά ισχύει και για οποιοδήποτε άλλο κονσόρτσιουμ εταιρειών ηλεκτροκίνησης.


Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο παράλογο αν σκεφθούμε την πρακτική που εφαρμόζουν άλλες πόλεις. Για παράδειγμα στις Βρυξέλλες υπάρχουν σταθμοί φόρτισης αυτοκινήτων στις κεντρικές πλατείες, ακόμη και έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το ίδιο ισχύει και στη Γερμανία, όπου σε δεκάδες πόλεις έχουν σταθμούς φόρτισης σε κεντρικές πλατείες, δημόσιους χώρους και εμβληματικά κτήρια. Στη Αγγλία προχωρά δίκτυο φόρτισης, από παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, ακόμη και από πυλώνες οδοφωτισμού, σε περιοχές αμιγούς κατοικίας σε παραδοσιακές περιοχές, ώστε να μη χρειάζεται οι κάτοικοι να τραβούν καλώδια από τα σπίτια τους… Στην Ελλάδα μάλιστα, έτσι όπως είναι το ΠΔ χρήσεων γης, αν ο Δήμος της Αθήνας αναθεωρήσει τις χρήσεις γης κάνοντας Τοπικό Χωρικό Σχέδιο μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια (όπως έχει υποχρέωση), θα οδηγήσει το ίδιο το ΥΠΕΝ να είναι παράνομο: το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στη Μεσογείων έχει στην πρόσοψή του δύο σταθμούς φόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων (και μάλιστα με χορηγία του ΔΕΔΔΗΕ) αλλά αν ο πολεοδομικός σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει ρητά τα «πρατήρια καυσίμων και ενέργειας» στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο, με το νέο ΠΔ χρήσεων γης θα είναι παράνομο! Όπως και κάθε άλλη σχετική εγκατάσταση που έχουν φτιάξει ιδιωτικές εταιρείες (όπως πχ πάροχοι ρεύματος).
Γενικότερα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει πιαστεί πολλές φορές στο παρελθόν «με τη γίδα στην πλάτη» στο θέμα των χρήσεων γης, καθώς το θεσμικό πλαίσιο του 1987 ήταν ανελαστικό για τις σύγχρονες ανάγκες. Υποτίθεται όμως ότι το νέο ΠΔ θα ήταν εναρμονισμένο με τις σύγχρονες ανάγκες, αλλά και τις αυριανές, καθώς βάση του νέου ΠΔ θα γίνει ο πολεοδομικός σχεδιασμός σε όλη τη χώρα, με την εκπόνηση Τοπικών Χωρικών Σχεδίων σε όλους τους Δήμους μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια. Όμως για μια ακόμη φορά οι υπηρεσίες και η ηγεσία του ΥΠΕΝ φαίνονται μακριά από τις πραγματικές ανάγκες, αδυνατώντας να κατανοήσουν τα ειδικά και κλαδικά θέματα που δεν τους αφορούν, θεωρώντας ότι ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός είναι μια επιστήμη ή λειτουργία του κράτους που θα πρέπει οι υπόλοιποι να προσαρμόζονται σε αυτήν.
Στην πράξη, με το ΠΔ για τις χρήσεις γης το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας κάνει «ρουσφέτι» στις εταιρείες που διαχειρίζονται πρατήρια καυσίμων (δηλαδή τις εταιρείες πετρελαιοειδών και τα ανεξάρτητα πρατήρια) καθώς διασφαλίζει ότι μόνο εκεί θα μπορεί να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει χωρίς προβλήματα, ενστάσεις και προσφυγές ένας σταθμός φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων. Και αυτό την ώρα που σε όλη την Ευρώπη (και την Αμερική) φαίνεται να γίνεται ένας αγώνας δρόμου από μεγάλες εταιρείες για να δημιουργήσουν σταθμούς φόρτισης σε πυκνό δίκτυο, ώστε να υπάρχει, ανεξαρτήτως απόστασης, η δυνατότητα σε όλους να φορτίσουν το αυτοκίνητό τους (ή το ποδήλατο, ή το σκούτερ κλπ) σε δημόσιο χώρο ή εγκατάσταση. Αντίθετα, στην Ελλάδα, έτσι όπως έχει το ΠΔ των χρήσεων γης αυτό θα επιτρέπεται μόνο σε πρατήρια καυσίμων και ενέργειας και φυσικά (όταν υλοποιηθεί) στους ιδιωτικούς χώρους κατοικίας και γραφείων, όπως υποχρεώνει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια (εάν και εφόσον η Ελλάδα δεν επιλέξει να εξαιρεθεί και από αυτό…). Το μόνο παρήγορο είναι ότι οι εγκαταστάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς επιτρέπονται παντού, οπότε αν ποτέ η χώρα αποκτήσει ηλεκτρικά λεωφορεία ως ΜΜΜ, θα μπορεί να εγκαθίστανται παντού οι απαραίτητοι σταθμοί φόρτισης….
Πού θα επιτρέπονται οι σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
Σύμφωνα με το νέο ΠΔ χρήσεων γης, «πρατήρια καυσίμων και ενέργειας» (δηλαδή τόσο υγρών όσο και άλλων, εναλλακτικών καυσίμων) προβλέπονται μόνο στις εξής γενικές κατηγορίες χρήσεων:
  • Στις περιοχές Τουρισμού αναψυχής
  • Στις περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης αλλά και σε αυτές υψηλής όχλησης
  • Στις περιοχές χονδρεμπορίου
  • Στα τεχνολογικά πάρκα (δεν έχουμε ακόμη κανένα, πολεοδομικά, στην Ελλάδα…)
  • Στα χωριά (ευτυχώς…), δηλαδή στους οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων, αλλά και εδώ μέχρι να γίνει πολεοδομικό σχέδιο…
Στη γενική κατοικία ειδικά, που είναι η πιο διαδεδομένη χρήση στον αστικό χώρο, προβλέπεται μεν η χρήση των πρατηρίων αλλά προστίθενται ουσιαστικές προϋποθέσεις: «Η εγκατάσταση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων σε συνδυασμό με χρήσεις σταθμού αυτοκινήτων, πλυντηρίου και λιπαντηρίου αυτοκινήτων, αξεσουάρ αυτοκινήτου και μίνι μάρκετ για την εξυπηρέτηση των πελατών, επιτρέπεται μόνο εφόσον αποτελεί μοναδική χρήση του οικοπέδου». Όπως όλοι γνωρίζουμε παρατηρώντας γύρω μας, όλα τα πρατήρια υγρών καυσίμων έχουν σήμερα και αυτές τις χρήσεις, για να «βγει» το επιχειρηματικό μοντέλο. Οπότε πρακτικά όλα αυτά επιτρέπονται μόνο σε κενά οικόπεδα, που σπανίζουν σε αστικές περιοχές.
Πού απαγορεύονται οι σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων
Σύμφωνα με το ΠΔ, τα πρατήρια καυσίμων και ενέργειας επιτρέπονται μόνο εκεί που ρητά αναφέρονται.
Επομένως σε όλες τις άλλες γενικές κατηγορίες χρήσεων γης απαγορεύονται. Ενδεικτικά απαγορεύονται σε περιοχές που είναι χαρακτηρισμένες ως:
  • Αμιγής κατοικία.
  • Πολεοδομικό κέντρο - κεντρικές λειτουργίες πόλης - τοπικό κέντρο συνοικίας-γειτονιάς.
  • Κοινωφελείς λειτουργίες.
  • Ελεύθεροι χώροι - Αστικό Πράσινο.
  • Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας.
  • Ειδικές χρήσεις.
  • Αγροτική χρήση.
Οι παραλογισμοί συνεχίζονται και εδώ. Για παράδειγμα στο πολεοδομικό κέντρο (κεντρικές λειτουργίες πόλης κλπ) δεν επιτρέπονται γενικά πρατήρια καυσίμων, αλλά επιτρέπονται parkings και ΚΤΕΟ (δημόσια και ιδιωτικά) που καταλαμβάνουν πολλαπλάσιο χώρο. Και αν αυτό για τα πρατήρια υγρών καυσίμων είναι ίσως λογικό για το κέντρο μιας πόλης ή μιας γειτονιάς, είναι τελείως παράλογο για τους σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, που θα έπρεπε να βρίσκονται ιδίως στα κέντρα των πόλεων, ενώ θα έπρεπε να δίνονται κίνητρα σε επιχειρήσεις parking και ΚΤΕΟ για να φτιάχνουν σταθμούς φόρτισης, αντί να υπάρχουν απαγορεύσεις.
Και φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε αυτά που εμείς στη χώρα μας ξέρουμε καλύτερα από τους «κουτόφραγκους»: εννοείται ότι δεν επιτρέπεται η χρήση πρατηρίων ενέργειας (άρα σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων) σε ελεύθερους χώρους, αστικό πράσινο, αστικές υποδομές κοινής ωφέλειας. Σιγά μην επιτρέψουμε να φορτίζει το αυτοκίνητο ή το ποδήλατο ο χρήστης σε πλατείες και πάρκα. Τι καν αυτή είναι η κυρίαρχη πρακτική σε όλη την Ευρώπη, όσον αφορά την προώθηση της ηλεκτροκίνησης στο κέντρο των πόλων. Οι «ειδικοί της χωροταξίας», στην Ελλάδα της χωρο-αταξίας, ξέρουν πάντα καλύτερα από τους ξένους…

ΥΓ: και μη βιαστούν να διαψεύσουν τα ανωτέρω κάποιοι «υπηρεσιακοί» ή σύμβουλοι. Διότι τα ίδια έλεγαν όταν αποκαλύψαμε ότι, με την ξαφνική κατάργηση του β μέρους (χρήσεις γης) του 4269/2014, ρίχνεται «στα σκουπίδια» ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων (λόγω έλλειψης πρόβλεψης για τα πράσινα σημεία). Αλλά χρειάστηκε να φέρουν τρεις τροπολογίες για να λύσουν ο πρόβλημα και τώρα το ΥΠΕΝ πανηγυρίζει, στο ενημερωτικό του σημείωμα, γιατί προβλέπονται «πράσινα σημεία» και «γωνιές ανακύκλωσης» στο νέο ΠΔ χρήσεων γης. Ελπίζουμε τουλάχιστον να αντιληφθούν σύντομα ότι, μετά την έκδοση του ΠΔ, το ίδιο (δηλαδή επείγουσα νομοθετική ρύθμιση) χρειάζεται και για την απεμπλοκή των σταθμών φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα…

  greenagenda.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου