Quo Vadis? Πού πας; Ή μάλλον που το πας το «σαπιοκάραβο» κύριε Πρωθυπουργέ; Μήπως πάνω στα πειράματα να σώσετε την Ελλάδα, εσύ και οι όμοιοί σου Ευρωπαίοι «κοινωνικοί εταίροι», σώσετε την Ελλάδα αλλά δεν θα υπάρχουν πλέον Έλληνες να σας χειροκροτήσουν;
«Alea jacta est» (ο κύβος ερρίφθη). Τί είναι αυτό που δεν κατάλαβες; Αξιέπαινες οι προσπάθειες, τα ξενύχτια, τα ταξίδια, οι αγωνίες σου που σου ασπρίσανε τα μαλλιά, αλλά δεν φτάνει. Όλα τα πειραματόζωα κάνουν προσπάθειες να συμβαδίσουν με τα «θέλω» και τις διαταγές των ερευνητών, μήπως και καταφέρουν να αποσπάσουν κάποιου είδους ελευθερία, έστω από λύπηση, αλλά όλα ξέρετε πού καταλήγουν.
Συνήθως τα πειραματόζωα αποθνήσκουν και αποτεφρώνονται. Αν κάποια παρόλα όσα που έχουν τραβήξει στα διάφορα «εργαστήρια», καταφέρουν να επιζήσουν, επιβιώνουν έχοντας αφτιά στη πλάτη ή μάτια στους γλουτούς κλπ., σε κάποια γυάλα σαν τέρατα κάτω από τη διαρκή παρακολούθηση, κάποιων επίδοξων «σωτήρων της ανθρωπότητας» που κάνουν την διατριβή τους για το διδακτορικό.
Η κατάσταση που βιώνει η χώρα έχει «διαβεί τον Ρουβίκωνα» και «Alea ante portas», παραφράζοντας τον Κορνήλιο Νέποτα, ο κίνδυνος προ των πυλών, για το Ελληνικό Κράτος. Κάθε μέρα που περνά δεν ξαναπερνά και ό,τι είναι να γίνει αύριο, πρέπει να γίνει τώρα για να μη πω χθες. Κάνε την επανάσταση σου και να ‘σαι σίγουρος πως θα βρεις συμμάχους σ’ όλο το νότο της Ευρώπης.
Ως πότε ο λαός θα «ξύνει» τον πάτο του άδειου καζανιού για να σερβίρεις εσύ και οι όμοιοί σου στους «δανειστές» το δικό μας «καζάν ντιπί» ποτισμένο με ιδρώτα και αγωνία; Έχει καταστρατηγήσει, αναιρέσει και ποδοπατήσει η Κυβέρνηση όλα τα «Κοινωνικά συμβόλαια», εγκυκλίους και Προεδρικά Διατάγματα που έχουν προηγηθεί 37 χρόνια τώρα.
Η Κυβερνητική φερεγγυότητα αποτελεί πλέον ανέκδοτο και μάλιστα από αυτά που «απαιτούν τη γονική συναίνεση» και τις μικρές ώρες του εικοσιτετραώρου. Δειλία, ατολμία, μοιρολατρία και συναίνεση με τους «αντιπάλους» κοινωνικούς εταίρους, χαρακτηρίζει κάθε ενέργεια του Κυβερνητικού έργου.
Ο φόβος να σπάσουν τα αβγά καθηλώνει κάθε προσπάθεια να γίνει η ομελέτα. Δεν πρόκειται να φάμε ομελέτα κι ας πεινάμε, γιατί τ’ αβγά έχουν τσόφλια. Ηγέτες που να «χτυπούν» το χέρι στο τραπέζι και να «κατουριέται» το σύμπαν, ηγέτες που, με το ξίφος που τους το έδωσε ο λαός, να κόβουν τον «Γόρδιο δεσμό», δεν υπάρχουν πλέον. Μόνο στα παραμύθια της γιαγιάς υπάρχουν πια «τα παλικαράκια» και στις ταινίες του «Μπόλιγουντ».
Οι σημερινοί «ηγέτες» χαρτογιακάδες ή «Εξπλορερίστες» με κάποιο PC, φροντίζουν πρώτα την «εικόνα» τους στο facebook και στο τί θα πουν οι ομόλογοί τους στα διάφορα forums, συμπόσια και συνέδρια και μετά τα συμφέροντα του γενικού καλού.
Η «λύση» να γίνει η Ελλάδα μια Βουλγαρία του 1990-2000, με ωρομίσθια του 1 €, μόνο σαν αστείο μπορεί να το πάρει κανείς, αν κι όλα, όπως φαίνεται, εκεί οδηγούνται για να γίνουν εισαγωγές ξένων και Ελληνικών κεφαλαίων στη χώρα.
Θα φτάσουμε στο σημείο, που ο κατά γενική ομολογία φιλειρηνικός Ελληνικός λαός, θα παρακαλάει να προκληθεί μια σύρραξη για να ξαναρθεί μετά η ανάπτυξη και η ευημερία, αφού η πολιτική λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Όσο μπορώ από τη θέση που βρίσκομαι, θα ήθελα να παρακαλέσω την Κυβέρνηση, αν μπορεί, να μην επιτρέψει την έναρξη της ποδοσφαιρικής και «μπασκετικής» χρονιάς. Να μη γίνει το «εναρκτήριο λάκτισμα», γιατί όλη η φόρτιση και η αγανάκτηση που ξεχειλίζει από τον βιασμένο λαό, θα ξεσπάσει στα γήπεδα. Δεν θα ήθελα να φανώ σαν άλλη μια Κασσάνδρα, αλλά πιστεύω ακράδαντα πως φέτος θα θρηνήσουμε νεκρό ή νεκρούς μέσα ή έξω από τα γήπεδα.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά όσοι διαβάσουν αυτές τις σειρές, ας μείνουν μακριά από τα γήπεδα που διεξάγονται ομαδικά αθλήματα, για το καλό τους.
Βασίλης Α. Βαφιάδης
Σέρρες, 22.8.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου