Πριν από μερικές μέρες γίναμε δέκτες ενός δυσάρεστου γεγονότος. Ένας νέος ηλικίας 19 ετών σκοτώθηκε πηδώντας(;) από τρόλει.
Ο τρόπος παρουσίασης του περιστατικού
ποικίλος ανάλογα με το ύφος και τη σκοπιά εξέτασής του. Σίγουρα όλοι
τοποθετήθηκαν με συμπάθεια απέναντι στην απώλεια ανθρώπινης ζωής και μάλιστα
νέου.
Σίγουρα ένας θάνατος δεν μας αφήνει
αδιάφορους. Βλέποντας όμως με μια δεύτερη ή τρίτη ματιά και αφού έχει περάσει ο
χρόνος φόρτισης αρχίζεις να λες «φταίει η κακιά η ώρα;» Ακούγοντας μάλιστα
καθημερινά τις αναλύσεις, τις περιγραφές αγνώστων αυτοπτών μαρτύρων ή φίλων
συνεπιβατών του αδικοχαμένου νέου αναλογίζεσαι:
Άραγε το ήξερε η οικογένειά του ότι ο
γιος τους ήταν επανειλημμένα λαθρεπιβάτης;
Αν ναι, τι έκαναν για να τον συνετίσουν;
Είχε πράγματι οικονομικό πρόβλημα και δεν
μπορούσε να πληρώσει εισιτήριο;
Μήπως ήταν στους αγανακτισμένους της
πλατείας Συντάγματος και η ενέργειά του αυτή (να μη πληρώνει εισιτήριο) ήταν
ένδειξη διαμαρτυρίας;
Τι έκανε για να αλλάξει τη μοίρα αυτού
του τόπου;
Ελλάδα είμαστε όλοι οι πολίτες αυτού του
τόπου και ο καθένας χωριστά.
Μη βιάζεστε να πείτε τι κάνουν οι έχοντες
και κατέχοντες. Σκεφθείτε τι κάνουμε ο καθένας από μας για τους άλλους.
Γιατί τα εισιτήρια που δεν πληρώνονται
στην Αθήνα να τα πληρώσω εγώ και όποιος πληρώνει τους φόρους του από το πιο
απομακρυσμένο από την Αθήνα χωριό;
Με ρώτησε κανείς κάτοικος της Αθήνας αν
μου περισσεύει έστω και ένα ευρώ για επιπλέον φόρο;
Κάποιοι αρέσκονται να μας θεωρούν ηλίθιους επειδή πληρώνουμε πάντα το
εισιτήριο και προσπαθούμε να
εκπληρώνουμε τις όποιες υποχρεώσεις μας ως νομοταγείς πολίτες.
Να γίνουν όλες οι πραγματογνωμοσύνες και
να αποδοθούν οι ευθύνες. Να ελεγχθούν όλοι και κυρίως αν ενήργησε νομότυπα και
σωστά ο ελεγκτής.
Κρίμα για τον νέο που χάθηκε άδικα. Είχε
όμως μια κακιά συνήθεια που στην κακιά την ώρα την πλήρωσε με τη ζωή του αντί
να πληρώσει το εισιτήριό του.
Αμαλία
Σέρρες, 21-8-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου